Άρθρο μου στην ΕΣΤΙΑ της 18ηςΑυγούστου
Από Δημήτριο Καραμήτσο
Η αρχαία Μακεδονία βρισκόταν πάντοτεστα όρια τηςσημερινής ελληνικήςΜακεδονίας με ελάχιστες διαφορές. Οιβορειότερες περιοχές της FYROM ―ηΠαιονία και η Δαρδανία― δεν ανήκανστη Μακεδονία. Την εποχή τηςοθωμανικήςαυτοκρατορίας (βιλαέτιαΘεσσαλονίκης και Μοναστηρίου) στηΜακεδονία κατοικούσαν Ρωμιοί μεελληνική εθνική συνείδηση(ελληνόφωνοι, σλαβόφωνοικαι βλαχόφωνοι), Τούρκοι, Αλβανοί, Βούλγαροι, Σέρβοι, Αρμένιοι, Εβραίοι, Ρουμάνοι, αλλά και άλλοιλιγότεροι. Είναι γνωστό πως τότε οι Σλάβοι που κατοικούσαν στις περιοχές της γεωγραφικής Μακεδονίαςαποκαλούνταν από τους ΕυρωπαίουςΒούλγαροι, λόγω παρόμοιας σχετικάγλώσσας. Στη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, με την οποίακαθορίστηκαν τα σύνορα μετά τον Β’ Βαλκανικό πόλεμο, δεν αναφέρεταιπουθενά η λέξη Μακεδονία. Γίνεταιπάντως από μερικούς συγγραφείςεκτίμησηκατανομής της Μακεδονίαςκατά 55% στην Ελλάδα, 10% στη Βουλγαρία και 35% στη Σερβία, χωρίςαυτό να είναι σωστό, γιατί το Σαντζάκιτων Σκοπίων (βιλαέτι Κοσσυφοπεδίου) δεν ανήκε στην ιστορική Μακεδονία.
Μετά το 1920 άρχισε να αναφέρεταιαπό κομμουνιστές ο όρος«Μακεδόνες», για σλαβοφώνους χωριών βόρειωνπεριοχών της ελληνικής Μακεδονίαςκαι η ανάγκη «αυτονομίας της περιοχής» για ίδρυση «ΣοβιετικήςΔημοκρατίας των Βαλκανίων». Το 1934 αποφασίστηκε από την 3η κομμουνιστική διεθνή (Κομιντέρν) να επιδιωχθεί η συγκρότηση«Μακεδονικής Δημοκρατίας των Εργαζόμενων Μαζών» και το 1935 εκδόθηκε απόφαση να δημιουργηθείένα «Ενωμένο Ανεξάρτητο ΜακεδονικόΚράτος». Γραμματέας της Κομιντέρν για τα βαλκανικά θέματα υπήρξε τότε ο μετέπειτα δικτάτωρ της Γιουγκοσλαβίας Γιόσιπ Μπροζ Τίτο. Ο Ν. Ζαχαριάδης ως Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ ζητούσε ήδη από το 1925 τον σχηματισμό ενός «αυτοτελούς κράτουςΜακεδονίας» (Ριζοσπάστης 27-1-1925). Η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ τον Ιανουάριο του 1934 καθόρισε ως υποχρέωση του κόμματος την απόσχισητης Μακεδονίας σε συνεργασία με τους Βουλγάρους». Τον Ιανουάριο του 1949 η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ ψήφισεομοφώνως την εισήγησή του Ν. Ζαχαριάδη για δημιουργία«ΑνεξάρτητουΜακεδονικού Κράτους». Από τα παραπάνω φαίνεταιότι η δημιουργίακράτους «Μακεδονίας» με συνεπακόλουθα τη «Μακεδονικήεθνικότητα και γλώσσα» αποτελούσεεπιδίωξη των κομμουνιστών και του Τίτο, ο οποίος υπερφαλάγγισε τους Βουλγάρους και βρήκε αργότεραφανατική υποστήριξ η στις αρκετέςχιλιάδες Ελλήνωνσλαβόφωνων και μη, που ως ηττημένοιτου ελληνικού Εμφυλίου πολέμουβρέθηκαν μόνιμα εγκατεστημένοι στη επαρχία Βαρντάσκα της Γιουγκοσλαβίαςκαι δρουν έκτοτε ως γενίτσαροι.
Με τη λήξη της κομμουνιστικήςανταρσίας το 1949 η Ελλάδαυπήρξεπολύ εξαρτημένη και υποχρεωμένη στις ΗΠΑ λόγω της Αμερικανικής βοήθειας. Οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να πάρουν τον Τίτοστο δυτικό στρατόπεδο και κατάσυνέπεια «η Ελλάδα δεν έπρεπε να δημιουργεί προβλήματα στην περιοχή»! Εξάλλου η Βαρντάσκα που είχεονομαστεί μετά το 1944 σε «ΟμόσπονδηΣοσιαλιστικήΔημοκρατία της Μακεδονίας», δεν εκφραζόταν σε διεθνείςοργανισμούς ως κράτος, αλλάως τμήμα κράτους. Η διατήρησηκαλώνσχέσεων με της Ελλάδας με τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο ήτανπρακτικάμονόδρομος.
Μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίαςτο 1992 δημιουργήθηκε η ψευδεπίγραφη «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Το 1993 αναγνωρίστηκεστον ΟΗΕ ως προσωρινό όνομα το «FYROM» (Πρώην ΓιουγκοσλαβικήΔημοκρατία της Μακεδονίας) και το 1995 υπογράφηκε η ΕνδιάμεσηΣυμφωνία Αθηνών – Σκοπίων, την οποίασυστηματικά παραβίαζαν μέχριπρόσφατα οι γείτονές μας: α) Προβάλλοντας εδαφικές βλέψεις κατάτης Ελλάδας (χάρτες, βιβλία, διαδίκτυο), κατά παράβαση των άρθρων2, 3, 4 και 7.1 της συμφωνίας. β) Ενισχύοντας επεκτατικές διεκδικήσειςκαι υποδαυλίζοντας Σκοπιανάεθνικιστικά αισθήματα, κατάπαράβασητου άρθρου 6.2. γ) Χρησιμοποιώντας την ονομασία«Δημοκρατία της Μακεδονίας» και όχιFYROM στους διεθνείς οργανισμούς και στον ΟΗΕ, κατά παράβαση της σχετικήςδεσμεύσεως στον ΟΗΕ (άρθρο11.1).
Στο σημερινό κράτος της FYROM υπάρχει ένα μικρό μέρος στα νότια της χώρας (αρχαία Πελαγονία) που μπορείνα θεωρηθείγεωγραφικώς πως ―μετάαπό επέκταση του κράτους του Φιλίππου― ανήκε στην αρχαίαΜακεδονία. Ωστόσο οι Σλάβοι της FYROM ονομάζουν όλο το κράτος τους Μακεδονία χρησιμοποιώνταςκαταχρηστικά ως όνομα τη γεωγραφική θέση μιας επαρχίας τους. Αυτή η επιλογήαποτελεί επιβίωση της πολιτικής του Τίτο και είναισαφώς εχθρική και επεκτατική σε βάρος της Ελλάδας. Παραλείπω να αναφερθώ στα φαιδράτης κατασκευής φαραωνικώναγαλμάτων και στην παγκόσμιαπροπαγάνδα περί απογόνων των αρχαίωνΜακεδόνων στη FYROM, αν και οι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν στη Βαλκανική χίλια χρόνια αργότερα.
Επιθυμία της πλειονότητας των Ελλήνων (βλ. τα ογκώδησυλλαλητήριακαι δημοσκοπήσεις) είναι ότι στο όνοματου κράτουςαυτού δεν πρέπει να περιέχεται η λέξη Μακεδονία. Στο όνομα που συμφωνήθηκε στις Πρέσπες «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» είναι πλέον από βέβαιο ότι η λέξη«Βόρεια» θα παραλείπεται και θα χρησιμοποιείται η επιθυμητή από τους Σλάβους των Σκοπίωνονομασία«Μακεδονία». (Στην πράξη το έκανεσυνεχώς ήδη στις Πρέσπες ο κ. Ζάεφεμπρός στον αμήχανο κ. Τσίπρα και τον πανευτυχή κ. Κοτζιά). Επίσης σε όλουςτους χάρτες θα αναγράφεταιμόνη της η λέξη «Μακεδονία», μια που το πλήρεςόνομα του κράτουςδεν θα χωράει στον χάρτη λόγω του μικρού μεγέθους της FYROM.
Είναι φανερό ότι τα Σκόπια από την αρχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίαςέδειξαν μεγάλη ακαμψία στις διαπραγματεύσεις με την ελληνικήπλευρά. Την ίδια και μεγαλύτερηακαμψία έπρεπε να δείξει η Ελλάδα. Η χρήση του ονόματος Μακεδονία ως συστατικότου ονόματος ενόςγειτονικού κράτους προς την Ελλάδακανονικάέπρεπε να θεωρείται casusbelli. Αν τα Σκόπια συμφωνούσαν σε έναουδέτερο όνομα που δεν θα έθιγετην Ελλάδα, τότε δεν θα υπήρχεπρόβλημα με εθνικότητα και γλώσσα. Όσο για τον «επεκτατισμό» ο οποίος καταχρηστικά αναφέρεται συχνάως «αλυτρωτισμός», δεν μπορούμε να τον αποτρέψουμε, όσες πρόνοιες και αν υπάρχουν στη συμφωνία, γιατί κανείςδεν μπορεί να εμποδίσει τους δασκάλους στα σχολεία της FYROM να συνεχίσουν να είναι φορείς της ανθελληνικήςπροπαγάνδας τους.
Πιστεύω ότι η συμφωνία με τα Σκόπιαδεν πρέπει να ψηφιστείαπό την ελληνική Βουλή, γιατί τότε μόνο δεινάθα έχουμε να αντιμετωπίζουμε στο μέλλον. Τα απαράδεκτα στοιχεία της συμφωνίας έχουν επισημανθεί απόπολλούς. Η ασυμφωνία του ονόματοςτης χώρας με την Εθνικότητα και τη Γλώσσα είναιανήκουστη. Αλλά και η επιλογή του επιθετικού χαρακτηρισμούως «Βόρεια» είναι η χειρότερη. Χίλιεςφορές προτιμότερη ονομασία θα ήταντο Novomacedonia σε μια λέξη, με εθνικότητα και γλώσσααντίστοιχεςμονολεκτικές ονομασίες. Αλλά ο υπουργός Εξωτερικώνκ. Κοτζιάς (καίτοι θεωρείται ευφυής άνθρωπος) τους έδωσε το δικαίωμα να διαλέξουνένα από τα ονόματα που πρότεινε ο μεσολαβητής κ. Νίμιτς και διάλεξανφυσικά το καλύτερο για αυτούς. Το λογικό θα ήταν ως συνέπεια να ονομαστούν η εθνικότητα και η γλώσσατους «βορειομακεδονικές». Εδώ έγινεάλλο ένα ατόπημα που δεν χρειάζομαιπεραιτέρω επεξηγήσεις για να υποστηρίξω τον χαρακτηρισμό. Σκέφτομαι όμως μήπως δεν είναι ο κ. Κοτζιάς ευφυήςή αν είναι τότεδικαιολογείται η παροιμία «τα έξυ πναπουλιά από τη μύτη πιάνονται». Η Ελλάδα όμως σε τι φταίει;
Η επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθείαπό την ελληνικήΒουλή, όπως το 1925 η κυβέρνησηΜιχαλακόπουλου ακύρωσετην συμφωνία Πολίτη – Καλφώφ του 1924, η οποία είχε υπογραφεί στη Γενεύη (έδρα της Κοινωνίας των Εθνών, προδρόμου του ΟΗΕ) και αναφερότανσε «Προστασία της βουλγαρικήςμειονότητας στην Ελλάδα». Παρομοίωςη ελληνικήΒουλή ακύρωσε σύντομα τη συμφωνία του Αυγούστου 1926 της Ελλάδας με τη Γιουγκοσλαβία, η οποίαπροέβλεπε συγκυριαρχία στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και άλλα απαράδεκτα.
Συμπερασματικά: η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια εξέλιξη που αποτελεί ήττα της Ελλάδας και πηγήμελλοντικών προβλημάτων. Η συνέχισητου επεκτατισμού μέσω της εθνικότητας και γλώσσας, η χρήση στα λιμάνια της Θεσσαλονίκης και Καβάλας, καθώς και δικαιώματα στη θάλασσα(Αλιεία, ΑΟΖ) είναι τα σοβαρότερα. Η αλλαγή των ονομασιών κρατικώνοργανισμών, των εμπορικών οίκωνκαι προϊόντων (τώρα αναφέρονται ως Μακεδονία, και Μακεδονικά) είναιεπίσης πολύ σοβαρά ζητήματα.
Τέλος τίθεται θέμα φαλκίδευσης της αντιπροσωπευτικήςΔημοκρατίας στη χώρα μας, μια που για ένα τόσο σοβαρόθέμα δεν υπήρξε καμιά μνείαπροεκλογικώς στις εξαγγελίες και τα debate των κομμάτων. Για θέματαδημοσιονομικά (μνημόνιο 2ο για τα οικονομικά) ο κ. Τσίπρας προσέφυγε―αντισυνταγματικά― σε δημοψήφισμα. Για το ζήτημα της συμφωνίας με τα Σκόπια, που ουσιαστικά αποτελείπαραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, έναδημοψήφισμα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Εν προκειμένω η κυβέρνησηακολουθεί το καφενειακό επιχείρημα «δικό μου είναι το τάβλι και όπως θέλω το παίζω».
Οι ευθύνες των πολιτικών της Ελλάδαςόσον αφορά το ζήτηματης Μακεδονίαςείναι τεράστιες για το μέλλον της χώρας. Ο λαόςευτυχώς αντιδρά. Η κυβέρνηση καταφεύγει σε χημικά ακόμηκαι εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών. Οι πολιτικοί ταγοί της Ελλάδας τι κάνουν; Με τιμή,
Δημ. Καραμήτσος
Ομ. καθηγητής ΑΠΘ
Συγγραφέας
Blogs.auth.gr/dtkaram/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου