Στρατηγός Φρ. Φράγκος: Αντι σχολίου..
«Δεν τα βγάζουμε όλα ότι αφορά τον αμυντικό σχεδιασμό φορά παρτίδα!…»
Εξαιρετική ανάλυση..,»
Του Δρ Γ. Γερούλη Απτχου (Ι) ε.α.
Με αφορμή τα εκτενή δημοσιεύματα του τύπου, του διαδικτύου αλλά και τις συχνές ανακοινώσεις του κ. ΥΕΘΑ περί «Σιδερένιου θόλου» στο Αιγαίο, …περί σχεδιαζόμενης ισχυρής Αεροπορικής ασπίδας που θα κάνει το Αιγαίο απροσπέλαστο οικόπεδο κ.α. πολλά, εκτιμώ ότι πρέπει άπαντες μηδέ των πρώην στρατιωτικών εξαιρουμένων να περιορίσουμε τις δημόσιες ανακοινώσεις και τις επεξηγήσεις περί των ικανοτήτων των οπλικών συστημάτων που έχουμε ή αυτών που θα αγοράσουμε και να συνειδητοποιήσουμε τέσσερεις βασικές παραδοχές:
A. H αμυντική ικανότητα δεν εξαγγέλλεται αλλά αποδεικνύεται στο πεδίο με καλοσχεδιασμένες σύγχρονες έξυπνες επιλογές εξοπλισμών – εγχώριων υποδομών ανεφοδιασμού και υποστήριξης που αυξάνουν το επιθετικό ρίσκο του αντιπάλου με το μικρότερο δυνατό φίλιο κόστος
B. Οι εξοπλισμοί που προαναγγέλλονται χωρίς να τηρούνται τα προβλεπόμενα απόρρητα πρωτόκολλα μειώνουν την αποτελεσματικότητά τους (με την έγκαιρη αντίδραση - προετοιμασία του αντιπάλου) … ή και ματαιώνονται, αν όντως είναι σοβαροί και ο αντίπαλος είναι ο συγκεκριμένος…. Παραδείγματα πολλά ( S.300… F-15 κλπ)
C. Ισχυρή Αποτρεπτική Ισχύς δεν αποκτάται μόνο με μία μοίρα RAFALE και 20 F-16 VIPER σε δύο θητείες με τον κ. Μητσοτάκη πρωθυπουργό, όταν οι φίλοι μας απέναντι για 25 χρόνια αναπτύσσουν την εγχώρια βιομηχανία τους, τις τηλεπικοινωνίες τους στο έδαφος, τον αέρα και το διάστημα, στην εγχώρια παραγωγή όπλων, βλημάτων, πυρομαχικών, οχημάτων, αεροσκαφών και κυρίως τον Ηλεκτρονικό πόλεμο αθόρυβα, με εξαγώγιμα παραδείγματα και συμπεράσματα από την χρήση τους στο πεδίο. Αποκτάται όταν στην ποσότητα των Typhoon και των Bayraktar αντιπαραθέτεις ανάλογους πολλαπλασιαστές ισχύος και αποθέματα που θα εξασφαλίσουν την αποτελεσματικότητα των αμυντικών συστημάτων σου τουλάχιστον σε ίσο χρόνο με τα αποθέματα (επιθετικά μέσα) του αντιπάλου και στη συνέχεια φροντίζεις και για την επιθετική σου ισχύ, (π.χ. τα F-35) αφού έχεις εξασφαλίσει την επιβίωσή της την πρώτη περίοδο των επιχειρήσεων.
Η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας που ευτυχώς ευνοεί την υποστήριξη των προσπαθειών ανασυγκρότησης της Μαχητικής ισχύος των τριών όπλων οφείλει να τύχει της κάλλιστης εκμετάλλευσης με τρία δεδομένα:
Α. Την εξέλιξη και την διαχρονική συμπεριφορά των εξ ανατολών φίλων μας
Β. Τα αποτελέσματα στις πολεμικές επιχειρήσεις σε Ουκρανία και Ισραήλ με παράλληλη σύγκριση νοοτροπίας, στρατηγικής & τακτικής αντίληψης και φυσικά της τεχνολογίας
Γ. Την αξία των συμμαχιών και την πραγματική δυνατότητα φίλων και συμμάχων με μέσα – όπλα - συστήματα συμβατά με το οπλοστάσιο και την εκπαίδευση των ΕΔ της χώρας μας.
Με αυτές τις γενικές σκέψεις και την υπέρμετρη πληροφόρηση που παρέχεται στο διαδίκτυο και τον τύπο για την επικείμενη προμήθεια «από το shopping list του ΓΕΕΘΑ στο ΙΣΡΑΗΛ» και την προεργασία που κάνει για να επιλέξει τα καταλληλότερα συστήματα για την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων ΧΩΚ του στρατού και των Ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M-1, OSAK και S-300 που υποστηρίζονται δύσκολα πλέον, για να σχηματίσει τον περίφημο θόλο του κ ΥΕΘΑ, έχω να παρατηρήσω τα εξής ως ο πρώτος αεροπόρος αξιωματικός που σχημάτισα την πρώτη μοίρα PATRIOT το 1999 με ότι αυτό συνεπάγεται σε θέματα γνώσεων και εμπειριών στην αεράμυνα, ενεργητική και παθητική, με δυνατότητες όχι μόνο Hard αλλά και Soft kill .
Mε την παραδοχή ότι η επιτυχία σε μία αποστολή, ή επιχείρηση, η εξοπλιστικό πρόγραμμα εξασφαλίζεται μόνο όταν συνυπάρχουν ισοδύναμα τρεις παράγοντες, της θέλησης, της γνώσης και της εμπειρίας, εκτιμώ ότι στην περίπτωση της επιχειρούμενης αναδιοργάνωσης της αεράμυνας της χώρας επουδενί δεν θα οδηγηθούμε σε προμήθεια ποικιλίας συστημάτων που το σύνολο των εν αναπτύξει αντιαεροπορικών βλημάτων τους θα ισοδυναμεί με αυτά που θα κληθούν να αντικαταστήσουν (όπως έμμεσα περιγράφεται στο δημοσίευμα … David’s Sling για τα S-300, ΒARAK για τα XΩΚ & SPYDER για τα ΤΟΡ Μ-1 και ΟSΑΚ) για τους βασικούς λόγους που διδάσκονται στο πρώτο έτος των στρατιωτικών σχολών οι σπουδαστές περί προμηθειών (αποτελεσματικότητας, αξιοπιστίας, ωριμότητας, επάρκειας, ομοιοτυπίας, εναλλαξιμότητας, εγχώριας τεχνικο-εφοδιαστικής υποστήριξης στη χώρα και στο πεδίο κλπ,) πέραν του μεγάλου κόστους απόκτησης και διασύνδεσης ώστε να υπηρετούν το ενιαίο αμυντικό δόγμα και την προβλεπόμενη δικτυοκεντρική διοίκηση και έλεγχο διακλαδικά.
Η θέληση φαίνεται να υπάρχει (θα αποδειχθεί βέβαια και από τα κονδύλια που θα διατεθούν και από την σοβαρότητα της προσπάθειας).
Η Γνώση σαφώς υπάρχει στην Π.Α. που το 1999 ανανέωσε την αντιαεροπορική της ικανότητα (απέσυρε τα ΝΙΚΗ) με 6 πυροβολαρχίες PATRIOT χωρίς όμως να καλύψει πλήρως τις ανάγκες της, παρά το γεγονός της συνεργασίας των με XΩK, τα S-300 και ΤΟR-M1.
H εμπειρία που αποκτήθηκε 25 χρόνια μετά, σε συνδυασμό με τα μαθήματα που παίρνουμε από την Ουκρανία και το Ισραήλ, αλλάζουν τελείως τα δεδομένα στον σχεδιασμό της σύγχρονης αεράμυνας. Σήμερα το οπλισμένο αεροσκάφος είναι μία από τις απειλές. Τα drones, οι βαλλιστικοί πύραυλοι, τα αιωρούμενα πυρομαχικά, τα βλήματα G to G, Air to G και τα decoys είναι στα target’s list και μάλιστα σε ποσότητες περισσότερες των 99 που το μέγιστο μπορεί να αντιμετωπίσει ένα σύγχρονο radar.
Επίσης το κόστος ενός βλήματος που θα εξαπολυθεί εναντίον ενός στόχου είναι και αυτό που προσδιορίζει και το cost effective της ύπαρξής του και της λειτουργίας του. (π.χ. ένα βλήμα PATRIOT κοστίζει όσο 24 ρουκέτες ή 6 drones).
Τέλος η επιβιωσιμότητα ενός συστήματος και φυσικά το κόστος απόκτησής του είναι αυτά που καθορίζουν το επιθυμητό (πόσα χρειαζόμαστε) και το δυνατό (πόσα μπορούμε να αγοράσουμε) για τα πρώτα δέκα λεπτά μιας επιχείρησης. Γιατί αν επιβιώσει θέλει εκ νέου γέμισμα με βλήματα και στο ενδιάμεσο θέλει κάλυψη από γειτονικό σύστημα και φυσικά συντονισμό πεδίου. Επειδή αναφερόμαστε στην επιβιωσιμότητα των συστημάτων και δη στα νησιά μας όπου εντοπίζονται εύκολα και προσβάλλονται και με MLRS από απέναντι, τίθεται θέμα ύπαρξης και κυρίως των αυτόνομων all in one ολοκληρωμένων συστημάτων όπως τα TOR & OSAK που με ένα πλήγμα επ αυτών εξουδετερώνεται και το radar,και οι εκτοξευτές και η μονάδα διοίκησης και ελέγχου. Ο καλύτερος σύμμαχος των συστημάτων αυτών από την εμπειρία αλλά και από την Ουκρανία είναι η απόκρυψη στα δάση που δυστυχώς δεν υπάρχουν στα νησιά μας. Μαζί με την επιβιωσιμότητα εξετάζεται και η εφοδιαστική υποστήριξη που προϋποθέτει υποδομές και εφοδιαστική αλυσίδα, ιδιαίτερη ειδικά για τα νησιά του Αιγαίου .
Με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου πεδίου αεροδιαστημικών απειλών καλείται η χώρα μας να εξοπλισθεί για τα επόμενα 25 χρόνια με σύστημα που θα καλύψει αποτελεσματικά τα ζωτικά σημεία της επικράτειας. Επουδενί θόλου (αντίστοιχου του Ισραήλ), που προϋποθέτει πολλαπλάσια συστήματα από αυτά που διαθέτει σήμερα το Ισραήλ λόγω γεωγραφικών δεδομένων και ικανοτήτων του αντιπάλου. Ας προσεδαφιστούμε και να γίνουμε αυτάρκεις για τις περιοχές που πρέπει οπωσδήποτε να προστατευθούν…
Αναλύοντας την αντιαεροπορική ικανότητα – αποτελεσματικότητα του Ισραήλ διαπιστώνουμε τρείς αδυναμίες του περίφημου θόλου του.
- Πρώτη η μερική ανεπάρκεια έναντι μάζας βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς του ΙΡΑΝ και για αυτό πέραν του ότι διαθέτει το ARROW, (αποτελεσματικότατο στην πράξη), ζήτησε και έφθασε το αντίστοιχο αμερικάνικο THAAD αντίστοιχων δυνατοτήτων.
- Δεύτερη η ανεπάρκεια μάλλον σε αποθέματα βλημάτων του συστήματος IRON DOME (SPYDER της RAFAEL) η ο τοπικός κορεσμός – παραπλάνηση που εμφανίσθηκε με την προσβολή του στρατοπέδου με Drone της Χεσμπολάχ.
- Τρίτη η αδυναμία κάλυψης ολόκληρης της επικράτειας λόγω ποσότητας και γεωγραφικού αναγλύφου, (που στη χώρα μας είναι εντονότατο), γεγονός που σημαίνει ακόμα περισσότερα συστήματα με περισσότερα βλήματα.
Εμβαθύνοντας λίγο περισσότερο στα χρησιμοποιούμενα συστήματα, πέραν του «ARROW» που μόλις χρησιμοποιήθηκε και είναι αποτελεσματικότατο, ο κύριος κορμός στην ξηρά είναι το SPYDER, παλαιό μεν αλλά αξιόπιστο σύστημα που χρησιμοποιεί βλήματα αεροσκαφών IR (το PYTHON) για μικρές αποστάσεις, όπως η Γερμανία το γνωστό IRIS T που διαθέτει η δική μας Π.Α. και radar για μέση και μεγάλη απόσταση (δύο τύπους DERBY) όπως το αμερικάνικο ΑΜΡΑΑΜ που χρησιμοποιήθηκε από το αναβαθμισμένο PATRIOT, με την διαφορά ότι το SPYDER μπορεί να καλύψει την περιοχή 3600 σε αντίθεση με τις 1200 του PATRIOT. Οι τρεις αυτοί τύποι βλημάτων όμως έχουν τους περιορισμούς των αεροπορικών όπλων, μικρό βάρος, μικρή πολεμική κεφαλή και φυσικά μεγαλύτερο κόστος λόγω αεροδυναμικών πιστοποιήσεων κλπ, γεγονός που περιορίζει και την εμβέλεια – αποτελεσματικότητα (το IR σε αντίμετρα ή άσχημο καιρό) και το μέγεθος των αποθεμάτων λόγω κόστους. Για τους λόγους αυτούς η Ισραηλινή αεροπορία προχώρησε στην αντικατάσταση του Patriot και σε συνεργασία της MAFAD (δικού μας EΛΚΑΚ) με την RAFAEL και την αμερικάνικη RAYTHEON έφτιαξαν το David’s Sling που καλύπτει και μεγάλες αποστάσεις και παρέχει κάλυψη 3600. Μέχρι σήμερα όμως δεν έχουμε πληροφορίες αν έχει χρησιμοποιηθεί σε αναχαίτηση βαλλιστικού πυραύλου, γιατί εκτιμάται το κόστος του βλήματος το καθιστά απαγορευτικό εναντίων των ρουκετών της Χαμάς και της Χεσμπολάχ. Τέλος διαθέτει το νέο σύστημα της κρατικής εταιρείας IAI το ΒΑΡΑΚ αλλά μόνο στο ναυτικό του. Μάλλον οι μεγάλες εξαγωγικές ανάγκες της εταιρείας για την διάθεση του συστήματος σε έξι μέχρι στιγμής χώρες (τέσσερεις εκ των οποίων δεν το εμφανίζουν… με ότι αυτό υπονοείτε για την Ελληνική πραγματικότητα) εμπόδισαν την Π.Α. του Ισραήλ να το αποκτήσει έγκαιρα προς αντικατάσταση του SPYDER. Μόλις πριν ένα μήνα η Π.Α. του Ισραήλ παρέλαβε το BARAK M.X. με δυνατότητες του ιδίου βλήματος (radar καθοδήγησης) να καλύπτει μικρές μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις και να χρησιμοποιείται αποτελεσματικά για όλες τις απειλές συμπεριλαμβανομένων των βαλλιστικών.
Με δεδομένα τα ανωτέρω χωρίς καμία επιτελική προεργασία ένας νεαρός αξιωματικός θα επέλεγε ένα από τα δύο συστήματα που η Ισραηλινή αεροπορία υπεύθυνη για την αεράμυνα της χώρας απέκτησε πρόσφατα. Επομένως η πολυλεγόμενη Shopping list του ΓΕΕΘΑ είναι σίγουρα μονόδρομη επιλογή μεταξύ των νέων δύο συστημάτων που θα ικανοποιεί τα παρακάτω κριτήρια.
1. Ποσοστό επιτυχίας αποκάλυψης στόχου ( interception capability) αφορά το radar του συστήματος και την ικανότητα να αποκαλύπτει όλα τα είδη των απειλών
2. Να ενσωματώνει τεχνολογία αιχμής, να είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικό στο πεδίο, να έχει χρησιμοποιηθεί και από άλλους σύγχρονους χρήστες, να είναι ανθεκτικό σε αντίμετρα και σε παντός καιρού συνθήκες – φωτισμού.
3. Να προσφέρει στο χρήστη ευελιξία και ευλυγισία στις κινήσεις – αποκρύψεις – εναλλακτικές τακτικές και στην μέθοδο δράσης και απόκρυψης και μετακίνησης.
4. Το κόστος απόκτησης σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότητα και τον κύκλο ζωής του αλλά και της υποστήριξης του είναι παράγων που μας έχει στοιχίσει στη χώρα με πολλά συστήματα.
5. Διαλειτουργικότητα με όλους τους κλάδους και τα σύγχρονα διατιθέμενα αλλά και τα υπό προμήθεια οπλικά συστήματα (ιδε F-35)
6. Δυνατότητα ανάπτυξης και βελτίωσης ( Growth potential) δεδομένης της τεχνολογικής εξέλιξης και των προκλήσεων της απειλής.
7. Αυτοδυναμία της χώρας και επάρκεια όμως είναι ο σημαντικότερος παράγων στην δεδομένη περίπτωση. Αν δεν εξασφαλισθεί 100% η παραγωγή τουλάχιστον του βλήματος στην Ελλάδα, τότε η όποια αγορά θα δημιουργήσει μελλοντικές εφοδιαστικές και οικονομικές δυσχέρειες με αποτέλεσμα την απαξίωση του συστήματος ( ιδέ S-300).
ΣYMΠEΡAΣMATIKA θα συμφωνήσω με τον αρθρογράφο του δημοσιεύματος στο κομμάτι της υπεροχής του συστήματος BARAK MX, και την επιλογή του για αντικατάσταση των ΧΩΚ αλλά θέλω να τονίσω ότι η προμήθεια είναι διακλαδική και όχι κλαδική. Υπεύθυνη είναι η Π.Α. για την αεράμυνα της χώρας και έχει και την γνώση και την εμπειρία αλλά και την ευθύνη να επιλέξει και θα επιλέξει γιατί την απόφαση θα την πάρουν από κοινού οι τέσσερεις αρχηγοί και όχι οι έμποροι, ούτε οι δημοσιογράφοι ούτε οι σύμβουλοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου