-Εσύ, στρατηγέ, με ποιους πας; Είσαι αγγλόφιλους;
-Όχι.
-Τότε, θάσαι γαλλόφιλος.
-Ούτε.
-Είσαι μήπως ρωσόφιλος;
-Ούτε αυτό.
-Μα τότε, λοιπόν, τι είσαι;
Κι ο Γέρος του Μωριά με τη συνηθισμένη του θυμοσοφία απάντησε:
-Εγώ ήμουν και θα είμαι πάντοτε Θεόφιλος. Γιατί σαν τον Θεό κανείς δεν αγαπά την Ελλάδα!
Πέθανε 4 Φεβρουαρίου το 1843.
«Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία»
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 4 Φεβρουαρίου του 1843, όταν έφυγε από τη ζωή ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ο λόγιος Γιάννης Βλαχογιάννης στην «Ιστορική Ανθολογία» του περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του θρυλικού Γέρου του Μοριά:
«Ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, ο Κολοκοτρώνη, επισκέφτηκε τα περισσότερα μέρη της Πελοποννήσου και ιδίως της πατρίδας του της Καρύταινας, όπου είχε ζήσει και είχε πολιτευτεί. Προσκάλεσε όλους, ακόμα και εκείνους που είχε έρθει σε ρήξη είτε είχε λογομαχήσει είτε ψυχρανθεί, για να λύσουν τις διαφορές τους. Είχε μάλιστα μαζί του, στο άλογο που ίππευε, δεμένο με ζώνη από το σώμα του, τον μικρότερο γιο του τον Πάνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου