(της Χρυστάλλας Παραγιουδάκη)
Η συμμετοχή των Ελλήνων της Κύπρου στους εθνικούς αγώνες της μητέρας πατρίδας είναι αυτονόητη ,αναμφισβήτητη και διαχρονική.
Αρχικά, αιώνες πριν την Επανάσταση, άρχισε να καταβάλλεται ο φόρος αίματος των Ελληνοκυπρίων. Το 1570, 100.000 τουρκικού στρατού εισβάλλουν στην Κύπρο και επιδίδονται σε σφαγές και λεηλασίες. Προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων, μητέρες σφάζουν οι ίδιες τα παιδιά τους και άλλες μαζί με τις θυγατέρες τους επιλέγουν να σκοτωθούν πηδώντας από γκρεμούς. Σε 20.000 υπολογίζονται τα θύματα και σε 2.000 οι απαχθέντες δούλοι κατά την τότε τουρκική θηριωδία. Και στο αμπάρι της γαλέρας που με εκατοντάδες κορίτσια, προορίζονταν για τα σκλαβοπάζαρα και τα χαρέμια της Ανατολής, η ηρωική Μαρία η Συγκλητική, εισδύει στο χώρο της πυριτιδαποθήκης, βάζει φωτιά, ανατινάζοντας το πλοίο. Με το ολοκαύτωμα αυτό απέφυγαν οι κόρες της Κύπρου την ντροπή, αλλά και έκαναν την μικρή τους πατρίδα υπερήφανη.
Από τότε μέχρι το ξέσπασμα του 1821, υπήρξαν απόπειρες ξεσηκω-μού στην Κύπρο, οι οποίες καταπνίγονταν βίαια από τους Τούρκους.
Ο ρόλος των Ελληνοκυπρίων γίνεται εντονότερος από την προεπαναστατική περίοδο. Ανάμεσα στους σημαντικότερους συντρόφους του Ρήγα, ήταν ο εκ Λευκωσίας λόγιος Ιωάννης Καρατζάς, που τον ακολούθησε στη θυσία (Βελιγράδι 1798). Πολλοί Κύπριοι εντάχθηκαν στη Φιλική Εταιρεία και συμμετείχαν στην Επανάσταση. Την αποστολή για τη μύηση των ιεραρχών και των προκρίτων της Κύπρου ανέλαβε ο εκ Μετσόβου Δημήτριος Ύπατρος, ο οποίος πήρε ξεκάθαρες εγγυήσεις για την οικονομική ενίσχυση του αγώνα και δη από τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό, ο οποίος είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία. Επέσπευσε μάλιστα την υλοποίηση των υποσχέσεων του, κατόπιν επιστολής του Αλέξανδρου Υψηλάντη δια του Φιλικού Αντώνιου Πελοπίδα, γιατί «η έναρξη του σχολείου της Πελο- ποννήσου εγγίζει» (συνθηματικό για να μην προδοθεί η φιλική εταιρεία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου