Θαυμάζει κανεὶς τὴ δίψα γιὰ μάθηση καὶ τὴν ἄσβεστη φλόγα τῶν νεαρῶν βλαστῶν τῆς Ἑλλάδας στὴν δύσκολη ἐποχὴ τῆς Τουρκοκρατίας. Ὁ χαρακτηρισμὸς τῆς ἐποχὴς ἐκείνης ὡς “δύσκολη”, ἐλάχιστα ἀποδίδει τὶς ἀντίξοες συνθῆκες ποὺ ἀντιμετώπιζαν τὰ Ἑλληνόπουλα τὴν περίοδο τῆς τούρκικης σκλαβιᾶς. Κι’ αὐτὸ διότι ἡ μάθηση προσφερόταν εἴτε μυστικῶς, μὲ τὴν ἐμπνευσμένη μορφὴ τοῦ κληρικοῦ στὰ Κρυφὰ Σχολειά, σὲ κρῦπτες καὶ σὲ ὧρες νὰ μὴν δίνουν στόχο στὸν κατακτητή, εἴτε, ἀργότερα, κατὰ τοὺς δύο τελευταίους αἰῶνες τῆς δουλείας, μὲ τὴν βοήθεια τῶν μικρῶν σχολείων καὶ τῶν ὀνομαστῶν Σχολῶν.
Στὴ Σχολὴ τῶν Κυδωνιῶν τῆς Σμύρνης λ.χ. οἱ περιηγητὲς ἐντυπωσιάζονται. Ἀπὸ τοὺς τριακόσιους (300) μαθητὲς ποὺ παρακολουθοῦν τὸ μάθημα δὲν ἀκούγεται κανένας ψίθυρος. Ἀλλὰ τὸ πιὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι ὅτι δίδονταν παραστάσεις ἀρχαίων ἑλληνικῶν τραγωδιῶν, ὅπως τῆς “Ἐκάβης”, τοῦ “Φιλοκτήτη” καὶ τῶν “Περσῶν” τοῦ Αἰσχύλου, μὲ τὴν μυστικότητα καὶ τὴν εὐθύνη ποὺ ἅρμοζε σὲ ὥριμους ἀνθρώπους.
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:youthimdpk.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου