ΠαραΘεσσαλονικά

ΠαραΘεσσαλονικά

Εστερημένη εθνικού παλμού και εφάμιλλη ομιλίας αποφοίτου κολλεγίου ( valedictorian ), η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Θεσσαλονίκη έδειξε ότι δεν έχει φθάσει ακόμη στο επίπεδο που απαιτεί ο θώκος της Πρωθυπουργικής Δημοκρατίας , πολιτεύματος της χώρας από το αλήστου μνήμης έτος Μεταπολιτεύσεως του 1974.
Ο Ελληνικός λαός περίμενε μια γενναία απάντηση του πρωθυπουργού στις ιταμές προκλήσεις του Τούρκου προέδρου και στις κωμικές απειλές της ετερόφωτης κουστωδίας του , μ’ ένα απλό «Μολών λαβέ» που τόσες φορές έχουν , στεντωρία φωνή, εκστομίσει οι πολέμαρχοι μας στους εκάστοτε εισβολείς της Ελλάδος.

Αντ΄ αυτού , ακούσαμε την συνήθη υποτονικότητα των εθνικών επιδιώξεων και την συρραφή «επιτευγμάτων» των υπουργών , όπως λχ. του αξιοθρήνητου διδύμου Μυταράκη- Κουμουτσάκου στο λαθρομεταναστευτικό , του Αδώνιδος Γεωργιάδη στην οικονομική καθυστέρηση (-15% του ΑΕΠ το β΄τρίμηνο) και του υπουργού Ανασφαλείας στο ζήτημα τηρήσεως του Νόμου , τον οποίον οι συνήθεις ταραξίες εξευτελίζουν , από της πλατείας Βικτωρίας μέχρις της υποχρεωτικής χρήσεως της προστατευτικής μάσκας στα σχολεία.
Θα μπορούσε ο Κυριάκος τουλάχιστον ν’ αναφερθή στις επιτυχίες της εξωτερικής πολιτικής (αν οφείλονται σ’ αυτόν) ως ότι η Ελλάς δεν είναι πιά μόνη, όπως στα ΓΙΟΥΡΩΓΚΟΥΠ επί Σύριζα , ότι για πρώτη φορά ο πολιτισμένος κόσμος αποκαλεί το Τουρκικό κράτος «εγκληματικό» , όπως προχθές ο υπουργός Εξωτερικών της Δανίας Τζέπε Κόφονε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και ότι ακόμη και Τουρκόφιλοι ηγέτες Ανατολής και Δύσεως ανησυχούν απ’ τα μεγαλεπίβουλα σχέδια του Χαλίφη της Αγκύρας.
Θα ηδύνατο ο πρόεδρος της κυβερνήσεως να διαβεβαιώσει τον Ελληνικό λαό ότι θεωρεί αδιανόητη την μη επιβολή κυρώσεων από την Ευρώπη εις βάρος των Τούρκικών αγυρτειών κι ότι δεδομένη είναι η συμπαράσταση της Γαλλίας εις περίπτωσιν πολέμου με την Τουρκία , όπως φάνηκε από την σύνοδο Med7 στο Αιάκειο ,την περασμένη εβδομάδα.
Ακόμη και για την βεβήλωση της Αγιασοφιάς που τόσον έθιξε κάθε Ελληνική ψυχή , ο κ. Μητσοτάκη θα μπορούσε να επαναλάβει το λαϊκό στιχάκι «Πάλι με χρόνους με καιρούς…πάλι ναός της Του Θεού Σοφίας θα ξαναγίνει».
Κατά τ’ άλλα ακούσαμε πολλές φορές στην Θεσσαλονίκη τι είδους εξοπλισμούς θ’ αγοράσουμε από το εξωτερικό – απαραίτητους ίσως – αλλά ουδέν τι όπλα θα παραγάγουμε επιτοπίως , όπως κάνει η Τουρκία. Ευσεβείς πόθους περί αποκρατικοποιήσεων των ναυπηγείων και της πολεμικής βιομηχανίας αλλά καμία αναφορά πώς θα αποφευχθούν οι μεσάζοντες στις κρατικές προμήθειες.
Τέλος , όσον αφορά στα «οικονομικά μέτρα» δεν χρειαζόταν η εξαίρεση των συνταξιούχων από την κατάργηση της «εισφοράς αλληλεγγύης» με το επιχείρημα ότι εφέτος δεν έχασαν εισόδημα (όταν έντεκα φορές μειώθησαν οι συντάξεις απ’ τα τρία μνημόνια του ηλιθίου Πάουλ Τόμσεν),ούτε η απαλλαγή των 23 νήσων από του ΕΝΦΙΑ όταν είναι γνωστόν ότι οι τιμές των ακινήτων καθ’ άπασαν την χώραν έχουν καταρρεύσει και ότι στην Γερμανία τα τέλη ακινήτων περιουσίας υπέρ της τοπικής διοικήσεως ισχύουν επί τιμών του 1939 , με αποτέλεσμα να μην βαρυαλγούν σήμερα οι Γερμαναράδες!...
Αφού η Πανδημία του Κινεζοϊού έπληξε οριζοντίως οικονομία θα έπρεπε οριζοντία να είναι και η ελάφρυνση του φορολογικού βάρους της κι’ όχι επιλεκτική. Ο αναπληρών τα δημόσια έσοδα έκτακτος δανεισμός , μάλιστα με μηδενικά επιτόκια εφέτος είναι το μέγα πλεονέκτημα της χώρας, εν συγκρίσει με τις οικονομικές δυσκολίες της γείτονος που πληρώνει 15% σε τόκους, χάνει τα συναλλαγματικά της αποθέματα καθημερινώς και εξευτελίζει την Τουρκική λίρα.
΄Ετσι φτιάχνεται το αίσθημα της αυτοπεποιθήσεως που χρειάζεται η πατρίς για την αντιμετώπιση αφεύκτως του προαιωνίου εχθρού του Ελληνισμού κι όχι με απολογισμούς χρήσεως προέδρου ανωνύμου εταιρείας
Κώστας Κόλμερ