Σκοπιανό: Η έσχατη πλάνη χείρων της πρώτης!

*του Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου

Έκπληξη και αγανάκτηση προκάλεσε στην ελληνική κοινή γνώμη η τελευταία πρόταση του Σκοπιανού Προέδρου κ. Ζ. Ζάεφ για το ονοματολογικό που, εκτός βέβαια από το ότι διατηρεί το πλήρες σημερινό κλεψίτυπο όνομα της χώρας του («Δημοκρατία της Μακεδονίας»), προσθέτει σε αυτό και το επίθετο «Ilidenska, δηλαδή «του Ίλιντεν»!

Αναδεικνύει έτσι με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, στο ίδιο το Κρατικό όνομα των Σκοπίων, με το οποίο θα συμμετέχουν στη Διεθνή Κοινότητα (διμερείς σχέσεις με Κράτη, Διεθνείς Οργανισμούς, ΟΗΕ, και ίσως στο μέλλον στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση), τον πυρήνα της πλαστής εθνικής τους ιδεολογίας, ως του δήθεν «Μακεδονικού» Έθνους, που επαναστάτησε το 1903 (στις 20 Ιουλίου, ανήμερα του Προφήτη Ηλία) και ξεκίνησε τον αγώνα για τη δημιουργία αυτόνομου «Μακεδονικού» Κράτους στην κατεχόμενη από τους Οθωμανούς Μακεδονία.

Μόνον που η Ιστορία καταγράφει ως κυρίως Βουλγαρική εκείνη την εξέγερση, που σηματοδότησε την ένοπλη φάση του αγώνα των Βούλγαρων Εξαρχικών να επικρατήσουν σε περιοχές της Μακεδονίας με αντίπαλους, όχι τόσο τους Οθωμανούς, όσο τους υπόδουλους Έλληνες Πατριαρχικούς!
Ποτέ οι Κομιτατζήδες δεν ταυτίστηκαν με «Μακεδονικό» Έθνος, αλλά μόνο με τους Βούλγαρους εθνικιστές και με αυτούς πολέμησαν οι ελληνόψυχοι Μακεδονομάχοι.

Και μόνο το γεγονός ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας δεν απέρριψε αμέσως επιτόπου, αλλά δέχθηκε να συζητήσει και να μεταφέρει στην Ελλάδα αυτή την πρόταση, αποτελεί απόδειξη: α) της έλλειψης ιστορικής γνώσης και στέρεης αντίληψης της πραγματικής διάστασης της διαφοράς για το όνομα των Σκοπίων και τα συναφή ζητήματα, β) της αγωνίας και της επικίνδυνης σπουδής να εξεύρει μία λύση όπως-όπως, για να εμφανίσει μία επιτυχία στην εξωτερική πολιτική, εν όψει των προσεχών εκλογών.

Η αρνητική αντίδραση σύσσωμης της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα (μηδέ της συμπολίτευσης των ΑΝΕΛ εξαιρουμένης), αλλά και η στάση (γνωστή ή αναμενόμενη) των άλλων εμπλεκομένων, Βουλγάρων και Αλβανών, καταδεικνύει ότι πρόκειται για ένα τακτικό πυροτέχνημα της Σκοπιανής Κυβέρνησης για να ικανοποιήσει την κοινή γνώμη στη γειτονική χώρα, να αμβλύνει τις εντυπώσεις από το προταθέν (έτσι κι αλλιώς απαράδεκτο) Άνω Μακεδονία, και να πετύχει την συναίνεση της Εθνικιστικής Αντιπολίτευσης του VMRO (του πρώην Πρωθυπουργού Γκρούεφσκι).

Ήδη, η Βουλγαρία εκφράστηκε επίσημα, με απόλυτη πονηρία και ιδιοτέλεια και αποδέχθηκε με ικανοποίηση την πρόταση, τονίζοντας βέβαια ότι η λέξη «Ίλιντεν» (που θεωρείται επίσημα στην Βουλγαρία ως εξέγερση και ιστορικός σταθμός της δικής τους ιστορίας) υποδηλώνει ότι τα δύο Κράτη, Βουλγαρία και Σκόπια, έχουν «κοινό παρελθόν» (δήλωση της Βουλγάρας Υπουργού Εξωτερικών κας Αικατερίνας Ζαχαρίεβα). Ενώ και ο Βούλγαρος αναπληρωτής Πρωθυπουργός και Υπουργός Άμυνας κ. Καρακατσάνωφ, δήλωσε ότι «Το Ίλιντεν είναι μια Βουλγαρική εξέγερση, μέρος της κοινής μας ιστορίας» (δηλαδή με τα Σκόπια).

Έτσι, αποδεικνύεται περίτρανα η Βουλγαρική στρατηγική σταδιακής προσέγγισης και προσεταιρισμού των Σκοπίων ως μίας δεύτερης Βουλγαρικής χώρας. Ο κ. Καρακατσάνωφ συνέχισε αποκαλυπτικά λέγοντας ότι «στη Βουλγαρία υπάρχουν πολλά άτομα που κατάγονται από την «Μακεδονία» και με αυτήν είμαστε ιστορικά συνδεδεμένοι, όπως η Ελλάδα με την Κύπρο, η Σερβία με το Μαυροβούνιο»!

Άρα η Βουλγαρία θεωρεί άμεσα ή έμμεσα ότι η αφετηρία των Σκοπιανών ή και μέρος της σημερινής εθνικής τους συνείδησης είναι Βουλγαρική, όπως άλλωστε και η γλώσσα τους η λεγομένη Μακεδονική! Γι αυτό επιθυμεί την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και για τον ίδιο λόγο υπήρξε η πρόσφατη προσέγγιση μεταξύ Σκοπίων και Βουλγαρίας με υπογραφή σημαντικής διμερούς συμφωνίας.

Αυτό που δεν λαμβάνει υπόψη η ιδιοτελής αυτή Βουλγαρική πολιτική είναι ότι η Κύπρος δεν ονομάζεται Ελλάδα, ούτε το Μαυροβούνιο ονομάζεται Σερβία! Αντίθετα τα Σκόπια αυτοονομάσθηκαν με το ελληνικό όνομα Μακεδονία και οι Σκοπιανοί, διαπράτοντας πλαστοπροσωπία αυτοονομάζονται και προβάλλονται ως «Μακεδόνες», δηλαδή με ένα διαχρονικό όνομα που ξεκίνησε τουλάχιστον 5-6 αιώνες π.Χ., ταυτισμένο με την ελληνική ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα.
Οι Μαυροβούνιοι δεν ονομάζονται ως λαός και πολίτες Σέρβοι, ούτε οι Κύπριοι πολίτες, Έλληνες (αλλά ως εθνότητα Ελληνοκύπριοι).

Οι Αλβανοί τόσο των Σκοπίων όσο και της κυρίως Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου δεν εκφράστηκαν ακόμη για το «Ιλιντένσκα», αλλά είναι βέβαιο ότι θα το απορρίψουν (όπως παλαιότερα και το Σλαβομακεδονία) γιατί εκφράζει την εθνική ταυτότητα, ιδεολογία και ιστορία μόνο των Σλάβων των Σκοπίων.

Το όλο εγχείρημα της «Ilidenska Republika Makedonija», αποδεικνύει βέβαια περίτρανα πόσο μακριά βρίσκονται οι Σκοπιανοί από την κατανόηση και αποδοχή της κύριας αιτίας του προβλήματος, με την Ελλάδα, δηλαδή της θεωρίας περί «Μακεδονικού Έθνους», διαφορετικού από το Ελληνικό, την οποία ως εθνική τους δικαιολογία θέλουν να διατηρήσουν πάση θυσία, και απλώς να εξωραΐσουν και να συγκαλύψουν την επιθετικότητα και σφετεριστικότητά τους απέναντι στην Ελλάδα, με κάποιες επιφανειακές παραχωρήσεις.

Το όνομα Μακεδονία-Μακεδόνες έχει ιστορικότητα και διεθνή διάσταση (μέχρι την Αίγυπτο, την Μεσοποταμία και τις Ινδίες), τουλάχιστον προ 2.500 ετών, ταυτισμένη με την ελληνικότητα και συνεπώς δεν μπορεί να αποτελέσει Κρατικό και Εθνικό όνομα άλλου λαού, ο οποίος μάλιστα έχει Σλαβική ιστορική, πολιτιστική και γλωσσική ταυτότητα. Όταν μάλιστα μέχρι το 1944 η περιοχή ονομαζόταν Vardarska Banovina (Επαρχία του Βαρδάρη) και όχι Μακεδονία, ενώ ο λαός της καταγραφόταν στις απογραφές (αλλά και σε διεθνείς αναφορές) είτε ως Βούλγαροι, είτε ως Αλβανοί, είτε ως Σέρβοι, είτε ως Τούρκοι, είτε ως Έλληνες, είτε ως Βλάχοι! Αλλά ποτέ ως Μακεδόνες, δηλαδή διαφορετικοί από τις παραπάνω εθνότητες!

Πως θα αντιμετώπιζε άραγε η Αλβανία την υποκλοπή και χρήση του ιστορικού Αλβανικού όρου Ιλλυρία-Ιλλυριοί, από άλλο, μη Αλβανικό, γειτονικό Κράτος και λαό; Και μη μας διαφεύγει το αντικειμενικό γεγονός ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα της γεωγραφικής Μακεδονίας (από την οποία εξαιρούνται τα δύο τρίτα περίπου της επικρατείας των Σκοπίων και βέβαια η πρωτεύουσα Σκόπια), και σχεδόν το σύνολο της κλασικής Μακεδονίας του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, ανήκει από το 1912 στην ελληνική επικράτεια και πάντοτε, και στους Ρωμαϊκούς, Βυζαντινούς και Οθωμανικούς χρόνους εκατοικείτο πλειοψηφικά από Έλληνες και ελληνόφωνους ή ελληνίζοντας βλαχόφωνους και σλαβόφωνους. Και, εξίσου σημαντικό: το πολιτιστικό κεκτημένο που υποδηλώνει ο όρος Μακεδονία-Μακεδονικός-Μακεδόνες, είναι απόλυτα ταυτισμένο για πάνω από 2.500 χρόνια και ανήκει στο Γένος των Ελλήνων και για αυτόν ακριβώς τον λόγο και τα Βασίλεια των επιγόνων του Μεγ. Αλεξάνδρου ονομάστηκαν Ελληνιστικά!

Ενώ η παράνομη επιχειρηθείσα χρησικτησία των Σκοπιανών στην Μακεδονική κληρονομιά μας διήρκεσε είτε από το 1944 (στο εσωτερικό της πρώην Γιουγκοσλαβίας), είτε από το 1991 ως ανεξάρτητο Κράτος με προσωρινό διεθνές όνομα FYROM, διότι από τον 7ο αιώνα μ.Χ. που βρίσκονται οι Σλάβοι στην Βαλκανική (δηλαδή 1.000 χρόνια μετά τον Μεγ. Αλέξανδρο) δεν υπήρχαν Μακεδόνες (μη Έλληνες) στην περιοχή!

* Διεθνολόγος, Λέκτορας Τομέα Διεθνών Σπουδών Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.
Πρ. Αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης και Πρ. Διπλωμάτης Διεθνών Οργανισμών στα Βαλκάνια
Μέλος Δ.Σ. της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών