Η αναπροσαρμογή της συμμαχίας και η νέα εθνική στρατηγική των ΗΠΑ «τελειώνουν» τον Erdogan;

Του Δημήτρη Τσαϊλά*

Κατά τον πρώτο π.Χ. αιώνα, ο Ρωμαίος ιστορικός Σαλλούστιος πίστευε ότι ο φόβος ενός εχθρού, παράγει εγχώρια συνοχή. Χωρίς αντίπαλο, οι Ρωμαίοι ανέστρεψαν τα όπλα τους προς το εσωτερικό. Και έλεγε ο ιστορικός «όταν τα μυαλά των ανθρώπων απαλλαγούν από ότι φοβούνται, προκύπτει η ακολασία και η αλαζονεία».

Και ξάφνου από τα μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες, που ήταν το «μότο» του μέντορα Davutoglu πέρασε ο Erdogan σε ένα εθνικιστικό αφήγημα κατά του Ελληνισμού και σε ένα υποστηρικτικό αφήγημα υπέρ της μουσουλμανικής αδελφότητας, πιστεύοντας ότι θα κερδίσει αφενός την εθνική συνοχή του λαού του, αφετέρου τον ηγετικό ρόλο του Σουλτάνου.

Μέση Ανατολή χωρίς στρατηγική

Καθώς το τοπίο ασφάλειας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο συνεχίζει να εξελίσσεται, με διευρυνόμενες τις προκλήσεις, σε μια εποχή που τίποτα δεν φαίνεται  σταθερό. Βασική αιτία είναι η έλλειψη των στόχων από τη Δύση. Μέχρι σήμερα η διοίκηση Trump μπορεί να  χαρακτηριστεί από έλλειψη στρατηγικής, έως και αφελής, από τις ενέργειες  της στη Μέση Ανατολή. Οι ελπίδες που είχαν δημιουργηθεί από πολλές χώρες της περιοχής, σιγά-σιγά έχουν επισκιαστεί από μια αίσθηση σύγχυσης, δεδομένου ότι η συμπεριφορά των Ηνωμένων Πολιτειών δείχνει έλλειψη συνέπειας και διακατέχεται από ασαφείς στρατηγικούς στόχους. 

Το κύριο χαρακτηριστικό της σημερινής Μέσης Ανατολής είναι ο αγώνας για την ηγεμονία μεταξύ των τριών ριζοσπαστικών ισλαμικών στρατοπέδων:

1. Το ιρανικό σιιτικό στρατόπεδο που προσπαθεί συνεχώς να επεκτείνει την επιρροή του, με τη δημιουργία ισλαμικών καθεστώτων στην περιοχή, με σκοπό να διαιρέσει το σουνιτικό αραβικό κόσμο.
   
2. Το τζιχαντιστικό στρατόπεδο των Σαλαφιστών Σουνιτών, με επικεφαλής το Ισλαμικό Κράτος και την Αλ Κάιντα, το οποίο επιδιώκει να δημιουργήσει ένα ισλαμικό χαλιφάτο.
   
3. Το στρατόπεδο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, ο οποίος έχει ως στόχο για μια νέα οθωμανική αυτοκρατορία με βάση την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Βλέπουμε ότι ο Πρόεδρος Erdogan υποστηρίζοντας τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Μέση Ανατολή επιδιώκει να αναβαθμίσει τη θέση της Τουρκίας ως μια νεο-οθωμανική αυτοκρατορία με βάση την ιδεολογία του κινήματος. Μέχρι σήμερα δεν τέθηκε καμία σημαντική πίεση στον Erdogan, παρόλο που ο ίδιος ενήργησε εις βάρος των αμερικανικών και ευρωπαϊκών συμφερόντων, όπως παρακάτω:

1. Με οικονομική βοήθεια προς το ισλαμικό κράτος, με τις παράνομες αγορές πετρελαίου από την οργάνωση.

2. Επιτρέποντας το πέρασμα των τζιχαντιστών από όλο τον κόσμο, μέσω Τουρκίας, είτε για να ενταχθούν στο Ισλαμικό κράτος στη Συρία και το Ιράκ, ή για να επιστρέψουν πίσω στις χώρες καταγωγής τους, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, η οποία δέχτηκε τους εκπαιδευμένους και έμπειρους τρομοκράτες. Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά από σοβαρές τρομοκρατικές επιθέσεις που πραγματοποιούνται από αυτούς τους δήθεν ακτιβιστές στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.

3. Επιτρέποντας, ακόμα και ενθαρρύνοντας τη παράνομη μετανάστευση μουσουλμάνων στην Ευρώπη (πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες), μέσω της Τουρκίας, και ιδιαίτερα προς τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος μέσω ενός τουρκικού συστήματος εμπορίας ανθρώπινων ψυχών. Ο Erdogan δεν κρύβει την πρόθεση του εξισλαμισμού της Ευρώπης μέσα από τη δημογραφική αλλαγή.

http://www.liberal.gr/arthro/181487/amyna--diplomatia/2017/mia-anaprosarmogi-tis-summachias-diafainetai-os-kukneio-asma-tou-Erdogan.html