ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΣΙΜΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ
«Ο Καραμανλής είπε στον Μπονάνο να στείλουν μια Μεραρχία στην Κύπρο και αυτοί ετοίμαζαν πραξικόπημα εναντίον του»
Ο Τάσος Παπαδόπουλος μιλά για το Κυπριακό από την εισβολή έως σήμερα και τους σημαντικούς σταθμούς των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων
Το κουβάρι των σημαντικών σταθμών από τον Αττίλα 1 και 2 έως και το Γκραν Μοντανά που ήταν η τελευταία πρόταση επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος, ξετυλίγει ο δημοσιογράφος Τάσος Παπαδό πουλος σε συνέντευξη του στον Alpha Radio.
H συζήτηση έγινε με αφορμή την μαύρη επέτειο της ειν σβολής στην Κύπρο, όπου οι Παπαδόπουλος μιλά για την στάση των στρατιωτικών της χρόντας, του Καραμανλή, αλλά ανα φέρεται και στα ειρηνευτικά σχέδια και την αντιμετώπιση που έτυχαν από την ελληνική πλευρά.
«Υπήρξαν πολλά λάθη και από την Ελλαδι κή και από την Κυπριακή πλευρά, υπήρ-ζαν ευκαιρίες να περισωθεί στι μπορού σε να περισωθεί, γιατί μην ξεχνάμε ότι έγινε ένας πόλεμος τον οποίο η Τουρκία τον κέρδισε τον πόλεμο, χωρίς να πολε-μήσουμε εμείς γιατί η χούντα δεν ήθελε να πολεμήσουμε. Το Κυπριακό είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία που αρχίζει σε ό,τι αφορά στις διαδικασίες για την επίλυσή του από την περίοδο της Αγγλοκρατίας, τότε παρουσιάστηκε ένα σχέδιο μιας μι κρής αυτοδιοίκησης, απορρίφθηκε από το Μακάριο, τον Μακάριο τον έστειλαν στην εξορία, υπήρξε μια δεύτερη πρότα-ση του Μακ Ντίλαν και αυτή η πρόταση απορρίφθηκε και οδήγησε στον συμβίβα σμό που ήταν η ανεξαρτησία με δικαιώ ματα στους Τουρκοκύπριους, το βασικό τερο όλων ήταν το βέτο, δηλαδή να μην επιτρέπουν να γίνει κάτι, αν είχαν δια φορετική άποψη και αυτό οδήγησε και στην απόσχιση την πρώτη του 63-64, στην προσπάθεια του Άτσενσον να λύσει το μα με την ένωση και δίνοντας στην Τουρ-κία ένα κομμάτι γης για βάσεις το οποίο απέρριψε η ελληνική πλευρά και φτάσα με μετά στην εισβολή η οποία δημιούρ γησε τα τετελεσμένα του 17%,
Η σημαντική ευκαιρία «Από κει και πέρα αρχίζει μία σειρά σχεδίων ή προτάσεων για επίλυση του Κυ πριακού με δεδομένο ότι οι Τούρκοι εί χαν καταλάβει το 37% της ελληνικής Κύ πρου. Το 37η ήταν το διπλάσιο από τον πληθυσμό των Τουρκοκυπρίων, δηλαδή οι Τουρκοκύπριοι ήταν το 18% και αυτοί πήραν το διπλάσιο και κάτι παραπάνω, Στις προσπάθειες επίλυσης υπήρξαν κά ποιες ευκαιρίες τις οποίες δεν αποδέχθη κει η ελληνική πλευρά. Μία σημαντική ευ-καιρία ήτανε αυτό το λεγόμενο αμερικα νοκαναδικοαγγλικό σχέδιο του '70, όπου πρότειναν μία ομοσπονδία και επιστροφή κατειλημμένων εδαφών στην ελληνική πλευρά. Δεν υπήρξε αποδοχή, μολο νότι η Ελλάδα τότε, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1977 ήταν θετική προς αυτό το σχέδιο, γιατί ο Καραμανλής από την ημέρα της εισβολής και ύστερα στην προσπάθεια του να αποτρέψει την εισβολή βρήκε απέναντί του τους στρατηγούς τη χούντας που έλεγαν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, όπως δεν έκαναν τίποτε και την ημέρα της εισβολής και έλεγε ο Μπονάνος «αφήστε τους, δεν εισβάλουν στην Ελλάδα οι Τούρκοι, εισβάλουν σε άλλη χώρα, αυτό ήταν το μυαλό και η δυνατότητα τους να δουν μπροστά τα γεγονότα και τις εξελίξεις, Αυτή είναι μια μακρά ιστορία που περιγράφω και στο βιβλίο μου
«Μετά το αγγλοκαναδικό, υπήρξαν σχέδια του Γκάλι, που πάλι τα απέρρι ψε η ελληνική πλευρά, μολονότι ο Βα σιλείου είχε μία θετική προσέγγιση, το ΑΚΕΛ δυστυχώς δεν ενέδωσε και φτάνου με στο σχέδιο Ανάν. Το σχέδιο Ανάν είχε και θετικά και αρνητικά στοιχεία, μπο ρούσες να δεις το ποτήρι και μισογεμάτο και μισοάδειο. Έδινε πίσω έδαφος, έδι νε τη Μόρφου και την Αμμόχωστο, άφη νε το 29% στην πλευρά την τουρκική, αλ λά δυστυχώς στο δημοψήφισμα που έγι νε απερρίφθη από την ελληνική πλευρά με 764, ενώ το 55% των Τουρκοκύπριων το ψήφισαν. Εδώ είχαμε την παρέμβα ση του Τάσσου Παπαδόπουλου, που ήταν της σχολής Μακαρίου, η σχολή του Μα καρίου έλεγε, ότι καλύτερα να μείνου με έτσι, παρά να συγκατοικήσουμε ξανά με όρους που θα δίνουν δυνατότητα να εμποδίσουν την πρόοδο μας, το να είμα θέστε ελεύθεροι και ανεξάρτητοι από επιρ ροές τρίτων και την Τουρκία».
Καλύτερη προσέγγιση έγινε στον Γκραν Μοντανά
«Μετά από αυτό σιωπή, έγινε η νέα προς σπάθεια υπό τον Αναστασιάδη, ο οποίος είχε πάει και στην Τουρκία, είχε δει και τον Ερντογάν τότε, τον είχανε οι Τούρκοι περίπου συμπαθήσει και φτάσαμε στο Γκραν Μοντανά. Εκεί έγινε μία καλύτε ρη προσέγγιση, δόθηκαν μεγαλύτερες εγ γυήσεις στην ελληνική πλευρά, ήταν ένα σχέδιο που θα μπορούσε ενδεχομένως να λειτουργήσει αν και εγώ έχω διάφορες αμ φιβολίες. Η Τουρκία είχε αποδεχθεί με ρικά πράγματα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, είχε αποδεχθεί την αποχώρηση, έστω και μετά από μερικά χρόνια των στρατιωτών, είχε αποδεχθεί ένα χάρτη που επέστρε φε στους Ελληνοκυπρίους ένα ποσοστό εδάφους, όχι βέβαια την Κερύνεια και το λιμάνι της που ήταν οι Τουρκοκύπρι οι που την είχαν καταλάβει»,
«Τις προηγούμενες ημέρες, στις 16-17 Ιουλίου έγινε μία δεύτερη πενταμερής μετά από αυτή του Μαρτίου της Γενεύης, όπου αντί να συζητηθούν τα θέμα τα στα οποία είχαν μείνει στη διάρκεια δηλαδή το εδαφικό, που είχε παρουσιαστεί τότε και χάρτης, η πολιτική ισότητα με εναλλασσόμενη προεδρία εκ περιτροπής, με αναλογία 2 Ελληνοκυπρίων και ενός Τουρκοκυπρίου, η λήψη απο φάσεων με θετική ψήφο και όχι με βέτο όπως παλιότερα από την άλλη πλευρά, το περιουσιακό που έδινε προτεραιότητα στους Ελληνοκυπρίους στα επιστρε φόμενα εδάφη, την ισότιμη μεταχείριση Ελλήνων και Τούρκων που κατεβαίνουν στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση, δηλαδή να τερματιστεί η διαδικασία του εποικισμού, και τέλος η ασφάλεια και οι εγγυήσεις περνούσε στον ΟΗΕ και σε συλλογικά όργανα και απέτρεπε τη μονο μερή επεμβατική διαδικασία που επικα λέστηκε η Τουρκία το 1974 για να κάνει την κατάληψη του 37 της Κύπρου. Αντί αυτών, ξέρετε τι συζητήθηκε; Η σύσταση κοινοβουλευτικού οργάνου για την συμ. μετοχή της κοινωνίας των πολιτών, φιλολογικός σύλλογος Παρνασού, η ανταλλαγή πολιτιστικών αντικειμένων, άρμε γε και κούρευε, η παρακολούθηση της ποιότητας του αέρα και η αντιμετώπιση της ρύπανσης από μικροπλαστικά! Αυτά συζητήθηκαν στην πενταμερή, με κυρί αρχο το θέμα διανοίξεως νέων σημείων διέλευσης στα οποία δεν κατέστη συμφωνία, διότι διαφωνούσαν οι Τούρκο κύπριοι για να περάσουν σε ορισμένες περιοχές εκεί πάνω από την Πάφο και σε άλλες περιοχές προς τη Λάρνακα, γιατί εκεί θεωρούσαν ότι ότι είναι είναι στρατιωτικές περιοχές και ελέγχονται από το τουρκικό στρατό και δεν άφηναν οι δρόμοι του Γκραν Μοντανά πριν από 8 χρόνια,να ανοίξουν για να μην τους παρακά μπτουν με μεγάλες διαδρομές οι Έλλη νοκύπριοι όταν ήθελαν να πάνε από τη μία πόλη στην άλλη. Αυτά τα πράγματα τώρα είναι για να γελάμε. Είπαν μάλι στα ότι έτσι ζωντανή η διαδικασία, δεν υπήρξε πρόοδος, δεν υπήρξε ναυάγιο, γιατί τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύ νης είναι αυτά που μας συντηρούν να μι λάμε, δηλαδή οι ΥΠΕΞ Ελλάδας Τουρ κίας και Ηνωμένου Βασίλειου πήγανε εκεί για να ακούσουν για την ποιότητα του αέρα!»,
Ο ρόλος του στενού συνεργάτη του Ιωαννίδη, Μπονάνου
«Στο βιβλίο μου έχουν καταγραφεί οι κινήσεις μετά την εισβολή και από την χούντα και στην συνέχεια από τον Καραμαν λή, όπου εκεί αναφέρομαι στο γεγονός ότι ο Καραμανλής προσπαθώντας να φτιά ξει μία γραμμή αντιπαράταξης, είπε στο Μπονάνο, αυτό το ανδρείκελο του Ιωαννίδη που αυτός έχει πολύ σοβαρή ευθύνη στην ιστορία αυτή, του λέει να συγκρο τήσουμε μία ταξιαρχία και να την στεί λουμε στην Κύπρο αμέσως. Αυτά, στο ενδιάμεσο ανάμεσα στον πρώτο και στο δεύτερο Αττίλα, δηλαδή μετά τις 23 που έγινε η πρώτη εκεχειρία και πριν τις 14 Αυγούστου που έγινε η δεύτερη διαδι κασία εισβολής που κατέλαβε το 37%. Ο Μπονάνος δήλωσε αδυναμία να συγκρο τήσει αυτή την μεραρχία, λέγοντας ότι ήταν διεσπαρμένοι εδώ και εκεί, ταυτό χρονα είχανε όλη την Αττική έτοιμη για να κάνουν ένα δεύτερο πραξικόπημα και να ανατρέψουν τον Καραμανλή!».
Πηγή: Εφημερίδα Νέα Εγνατία Καβάλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου