Έλληνας Πρωθυπουργός επαίσχυντος δωσίλογος ή παρεξηγημένος ευπατρίδης;

 Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:

Η ιστορία τον έχει κρίνει και παρέβη τον αιώνιο όρκο ορόσημο του Έλληνα « ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» και την εντολή της Σπαρτιάτισσας Μάνας

 «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ»!!

Ο Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος με πέντε ακόμη Στρατηγούς οι Γερμανοί τον είχαν έγκλειστο στο Νταχάου, ενώ αξιώθηκε να γίνει και Πρωθυπουργός της Ελλαδος με την ψήφο των Ελλήνων και και ΟΧΙ απο τους Ναζί…

Νίκος Τζιανίδης Συντάκτης-Αρθρογράφος

Γεώργιος Τσολάκογλου, Πρωθυπουργός που δικάστηκε με την κατηγορία του δωσίλογου, αλλά για κάποιους- ακόμα- παραμένει γενναίος ευπατρίδης. Οι «υπερασπιστές» του τον αποκαλούν Αετό των Αγράφων, Νικητή της Μόροβας (ή Μοράβας), Ήρωα της Τρεμπεσίνας και του Πόγραδετς, Άριστο Πολεμιστή, Ευσυνείδητο Έλληνα…

Τις ώρες πριν από τις υπογραφές στα πρωτόκολλα ανακωχής και παράδοσης, ο Τσολάκογλου είχε έναν διάλογο με τον (τότε) δεκανέα Παναγιώτη Κανελλόπουλο (μετέπειτα Πρωθυπουργό)· του είπε ο Κανελλόπουλος: «Με αυτό που κάνετε παίζετε τη στρατιωτική σας τιμή και τη ζωή σας», για να λάβει την απάντηση: «Και ποιος νοιάζεται; Ολόκληρο το έθνος βρίσκεται σε κίνδυνο, η ζωή και η τιμή του ατόμου δεν έχει καμιά αξία σε τέτοιες στιγμές»!

Με όρους ευνοϊκούς, αλλά...

Και ο Τσολάκογλου υπέγραψε την συνθηκολόγηση που προέβλεπε, μεταξύ άλλων: την αποστράτευση των ανδρών, «παραδιδόντων τον οπλισμόν των και είτα θα μεταβώσιν εις τας εστίας των». Επίσης: «οι αξιωματικοί θα φέρωσιν την εξάρτυσίν και τον οπλισμόν των τημιτικώς, μη θεωρούμενοι ως αιχμάλωτοι και θα διοικώνται βάσει των ελληνικών νόμων».

Επίσης με διαταγή του Αδόλφου Χίτλερ θα απελευθερώνονταν από τους Ιταλούς όλοι οι Έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες ως «έκφραση τιμής για τη γενναιότητα με την οποίαν επολέμησαν».

«Οι στρατηγοί δεν πολιτικολογούν»

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης, ως ιστορικός, γράφει στη «Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία» του: «… την ευθύνη για την αναγκαιότητα ή μη της συνθηκολόγησης έχουν ο ανώτατος άρχων, η κυβέρνηση και ο αρχιστράτηγος. Οι στρατηγοί δεν πολιτικολογούν επί του μετώπου κρίνοντες ότι η συνέχιση του πολέμου είναι άσκοπη και κάθε αντίσταση χωρίς νόημα και, πολύ περισσότερο, δεν προχωρούν στο σχηματισμό κυβερνήσεως με τη στήριξη του εχθρού».

Επίσης, ο Μαρκεζίνης τονίζει: «Ο Γεώργιος Τσολάκογλου και οι στρατηγοί που τον ακολούθησαν, αξιωματικοί εν ενεργεία, αγνόησαν τις διαταγές των ανωτέρων τους, εστασίασαν κατά τη στρατιωτική νομοθεσία και εσυνθηκολόγησαν εν ανοικτώ πεδίω. Όταν προχώρησαν στον σχηματισμό κυβερνήσεως έγιναν πραξικοπηματίες. Και επειδή αυτά συνέβησαν την ώρα που η επίσημη Ελλάς συνέχιζε τον αγώνα, είναι φανερό ότι οι πράξεις τους απετέλεσαν προδοσία εις βάρος της πατρίδος.

Όταν πια δεν τον χρειάζονταν...

Ο Τσολάκογλου παραιτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1942 με την πρόφαση ότι ασθενούσε βαρέως από λευχαιμία και διότι οι Αρχές Κατοχής δεν έδωσαν σημασία στο «τελεσίγραφό» του με το οποίο ζητούσε ελευθερία ανασχηματισμού της Κυβέρνησης, μείωση εξόδων των στρατευμάτων Κατοχής και τερματισμό των αυθαιρεσιών τους. Ο Τσολάκογλου ενόχλησε, προφανώς, τους κατακτητές και οι Γερμανοί τον αντικατέστησαν με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του, τον ιατρό γυναικολόγο Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο.

Στη φυλακή, κατηγορούμενος

Ο Γεώργιος Τσολάκογλου συνελήφθη με διαταγή της Ελληνικής Κυβέρνησης, μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Αθήνα, βάση της Συντακτικής Πράξεως 1/1944 «Περί επιβολής κυρώσεων κατά των συνεργασθέντων μετά του εχθρού». Ο Τσολάκογλου (και ο Ιωάννης Ράλλης) συνελήφθησαν από τον Αστυνομικό Διευθυντή Αθηνών Άγγελο Έβερτ (πατέρα του Μιλτιάδη) και προφυλακίστηκαν στις Φυλακές Αβέρωφ.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:www.ethnos.gr