Η προφητική ομιλία και η εκδίκηση

 

Της Κατερίνας Παναγοπούλου 

5 Ιουνίου 2015. Η χώρα βρίσκεται με το ένα πόδι έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση κΆι σε έναν μήνα θα διεξαγόταν το δραματικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Στο βήμα της Βουλής ο Βαγγέλης Βενιζέλος κάνει μία προφητική ομιλία. «Εμείς έχουμε δύο πυλώνες στην πολιτική μας, την αλήθεια και την υπευθυνότητα, αυτό πληρώνουμε». Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έξαλλοι ωρύονται. Ο Βενιζέλος γυρνά προς το μέρος τους: «Θα το πληρώσετε κι εσείς. Οχι λόγω υπευθυνότητας, αλλά λόγω αντικειμενικής ευθύνης. Θα το πληρώσετε. Μη γελάτε. Να προετοιμάζεστε πολιτικά και ψυχολογικά για αυτό που θα σας συμβεί. Να θυμάστε αυτή την ημέρα, κρατήστε την στο ημερολόγιό σας». Ουδείς μπορούσε τότε να φανταστεί ότι το κόμμα που είχε μόλις βιώσει έναν εκλογικό θρίαμβο και ετοιμαζόταν για άλλον έναν στις 5 Ιουλίου και έναν τρίτο στις 20 Σεπτεμβρίου, 9 χρόνια μετά θα είχε διαλυθεί.

Επιμένοντας σε μία μυωπική αντίληψη της πραγματικότητας τα στελέχη του κατηγορούν τον Στέφανο Κασσελάκη. Στρουθοκαμηλίζοντας αρνούνται να αποδεχτούν όλα όσα υπογράμμιζε εκείνη η ομιλία. Πως κάποια μέρα «θα ερχόταν ο λογαριασμός». Για όλα όσα συνέβησαν στην οικονομία, στους θεσμούς, στη χώρα. Μα πάνω από όλα στην ελληνική κοινωνία και νοοτροπία. Η κανονικοποίηση του λούμπεν, η εχθροπάθεια, η καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος που πανηγυρικά αποτυπώθηκε στα εμβληματικά κομματικά συνθήματα «ή εμείς ή αυτοί», «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» λειτούργησαν ως όχημα για να μεταφερθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο Μέγαρο Μαξίμου. Το ταξικό μίσος, η δικαιολόγηση της βίας, οι αενάως σηκωμένες γροθιές και όλα εκείνα τα συστατικά που περιλαμβάνονταν ως όπλα στην πολιτική φαρέτρα του κόμματος, πλέον εκπυρσοκροτούν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται όχι μόνο διότι αποτέλεσε πολιτικό προϊόν της κρίσης, αλλά κυρίως διότι ποτέ δεν επεδίωξε να μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο. Η πολιτική του αντίληψη συνοψίζεται στην περιβόητη φράση «η κανονικότητα δεν ήταν ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά». Οταν λοιπόν επέστρεψε, έπαψε να έχει λόγο ύπαρξης, ολοκληρώνοντας τον ιστορικό του ρόλο. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι δομικό και ταυτοτικό. Οχι θέμα προσώπων και σε καμία περίπτωση ο Στέφανος Κασσελάκης. Αντίθετα, η πανηγυρική εκλογή από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος ενός ανθρώπου που δεν είχε καμία σχέση με τον μέσο πολιτικό του ΣΥΡΙΖΑ έστειλε ένα μήνυμα στο ίδιο το κόμμα που δεν καταδέχτηκε να ακούσει ποτέ. Η καταληκτική φράση του Βενιζέλου σε εκείνη την προφητική ομιλία ήταν: «Εδώ είμαστε να κάνουμε τον τελικό λογαριασμό ενώπιον της Ιστορίας».