Πέπη Ρηγοπούλου
Κερύνεια: Πόλη της Κύπρου με οικιστή τον Αχαιό Κηφέα.
Κερύνεια: Πόλη της Κύπρου με οικιστή τον Αχαιό Κηφέα, που οι ανασκαφές δείχνουν ότι κατοικήθηκε από τους Ελληνες ήδη σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της 2ης π.Χ. χιλιετίας. Μέρος της Επτάπολης, κατά την 1η π.Χ. χιλιετία, αντιστάθηκε, στη συνέχεια, σε κύματα κατακτητών, ώσπου υπέκυψε πρώτα στους Φράγκους και μετά στους Τούρκους.
Από τον βυθό της ανέλκυσαν, το 1965, το «ναυάγιο της Κερύνειας», ένα καράβι δεκατεσσάρων μέτρων, που τον 4ο αιώνα π.Χ. μετέφερε εμπορεύματα μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και μάλλον έπεσε θύμα πειρατών. Το σύγχρονο αντίγραφό του ταξίδεψε από την Πάφο στον Πειραιά μετ’ επιστροφής, ίσως για να επιμείνει ότι Κύπρος και Ελλάδα δεν βρίσκονται μακριά ούτε στον χρόνο ούτε στον χώρο.
Κερύνεια. Λιμάνι όπου το 1974 οι Τούρκοι, έχοντας τιτλοφορήσει την εισβολή και την κατοχή που επιχειρούσαν «ειρηνευτική παρέμβαση», αποβιβάστηκαν στο νησί. Κάτι για το οποίο χρεώνεται κατ' αρχάς ο Ιωαννίδης με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου και μαζί ο χουντικός ναύαρχος Αραπάκης, που έδιωξε από την Κύπρο τα ελληνικά υποβρύχια, τα οποία ήταν απολύτως έτοιμα να την αποτρέψουν.
Κερύνεια. Για την ακρίβεια το σωματείο Η Αδούλωτη Κερύνεια, που καταγγέλλει ότι, όπως φαίνεται, αποκλείστηκε με παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης από το καλλιτεχνικό μέρος των εορτασμών για την 25η Μαρτίου και την 1η Απριλίου, τις γιορτές έναρξης της απελευθέρωσης από την ανατολικού τύπου αποικιοκρατία της Οθωμανικής Τουρκίας και από την αγγλική αναγνωρισμένη ως τέτοια αποικιοκρατία, εορτές που θα γίνουν στις 28 του μηνός στην Κύπρο. Στην ανακοίνωσή του διερωτάται αν αυτό έχει γίνει «γιατί διαφωνεί» με τη διαχείριση του Κυπριακού και γιατί καταγγέλλει «την εργολαβική εξυπηρέτηση των ξένων σχεδίων για διχοτόμηση της Κύπρου».
Είναι πιθανό οι κινήσεις που οδήγησαν στην απόφαση αυτή να εμπνέονται από το γνωστό πνεύμα που συμπυκνώνεται στο ότι η Ελλάδα –και κατ’ επέκταση ο σύνολος Ελληνισμός– «δεν διεκδικεί τίποτε» ούτε καν το δικαίωμα να θυμόμαστε τους αγώνες της μοναδικής σε σημασία νίκης του 1821 και επίσης αυτής του 1955 μαζί με τα τραύματα και τις απώλειες. Κυρίως τίποτε που θα εκνεύριζε οξύθυμους γείτονες και επίμονους επικυρίαρχους, στους οποίους έχουμε αποθέσει μονότονα τις ελπίδες μας.
Ενα τέτοιο πνεύμα ήταν και αυτό που ενέπνευσε και τις ειρωνείες και τους ψιθύρους εναντίον όλων όσοι με διάφορους καλλιτεχνικούς και πολιτικούς τρόπους ζήτησαν να θυμίσουν ότι Ελλάδα και Κύπρος δεν είναι απλώς κοντά: Είναι μία ψυχή, μία μνήμη, ένας αγώνας. Ο αποκλεισμός του σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια από γιορτές της μνήμης τέτοιων αγώνων δεν είναι καλός οιωνός. Με μνήμη και με αγάπη το αρχαίο ναυάγιο της Κερύνειας όχι μόνον ανελκύσθηκε, αλλά ξαναζωντάνεψε και έπλευσε στη νέα του μορφή. Ας γίνει αυτό πλοηγός μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου