Το πολιτικό βάθος της Αντιγόνης του Σοφοκλή και ο χειμώνας της σύγχρονης πολιτικής στην Ελλάδα, του Αντγου (εα) Θεόκλητου Ρουσάκη

 Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:

Συνειρμικά έρχεται να κατάληξει στην τελευταία απόφαση των 175 να ενεργήσουν πέραν κάθε κελεύσματος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας να σεβαστούν το μέγιστο Μυστήριο του Γάμου πλην εξαιρέσεων..

Μια απάντηση που ευθέως μας μεταφέρει συνειρμικά στην αυταρχική αντίδραση του Κρέοντα στην ενέργεια και το ήθος της Αντιγόνης. Τούτο διότι η εξουσία, όποια μορφή και αν έχει, δεν δικαιούται να καταλύει την ηθική τάξη. Οι δικαιοδοσίες του κράτους έχουν ορισμένα όρια, τα οποία δεν πρέπει να υπερβαίνονται. Το κράτος δεν είναι απρόσωπο. Οι φορείς της κρατικής εξουσίας είναι υπεύθυνοι των πράξεών τους και δεν μπορούν να αυθαιρετούν προσχηματικά στο όνομα της ίδιας της εξουσίας ή του δήθεν καλού του συνόλου. Ειδάλλως θα ακούσουν όπως ο Αγαμέμνονας:

Βαρεῖα δ’ἀστῶν φάτις ξύν κότῳ· δημοκράτου δ’ ἀρᾶς τίνει χρέος. (Αισχύλου Αγαμέμνων, στ. 456-457), δηλαδή :

 ΄΄Βαριά η κατακραυγή του λαού· δημόσιας κατάρας έχει πληρωμή ΄΄.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:iporta.gr