Το νησί από χαλκό και αφρό

 

Δορυφορική εικόνα της Κύπρου

Του Δρα Σταύρου Οικονομίδη

Κύπρος, το νησί από χαλκό. Το όνομά της, κούπρος, κατά μια εκδοχή, σημαίνει χαλκός. Τα κοιτάσματα χαλκού την ανέδειξαν σε μεγάλη δύναμη ήδη από την ύστερη προϊστορία, την έκαναν εμπορικό κέντρο μεγάλης εμβέλειας σε Ανατολή και Δύση. Από τα πλούσια κοιτάσματά της προμηθεύονταν σπουδαίοι πολιτισμοί όπως ο Μυκηναϊκός τον χαλκό και στα λιμάνια της κατέφθασαν Χετταίοι, Ασσύριοι, Φοίνικες, Ελληνες, Αιγύπτιοι, Σύριοι, Ισραηλίτες έμποροι για να ανταλλάξουν εμπορεύματα και πρώτες ύλες και να τα φέρουν πίσω στις πατρίδες τους, ενώ ως γεωγραφική γέφυρα συνέδεσε τρεις ηπείρους μεταξύ τους και προγεφύρωσε τον Ελληνισμό σε Ασία και Αφρική. Αντίστοιχα, η Κύπρος στάθηκε για χιλιετίες κιβωτός πνευματικού και υλικού πλούτου πολλών πολιτισμών και λαών ως ένας μεσοπόντιος και υπερπόντιος σταθμός ιδεών, τρόπων, ηθών και παραδόσεων.

Αν ο χαλκός είναι το υλικό συστατικό της γης της Κύπρου που την καθόρισε και την διέκρινε εξαρχής ως πηγή φυσικού πλούτου, ο αφρός είναι το πνευματικό σύμβολο με το οποίο απεικονίζεται η Αφροδίτη, η Αφρόεσσα θεά με τις ανατολίτικες καταβολές, γεννημένη μέσα από τη θάλασσα της Κύπρου, όπως αφηγείται ένας από τους πολλούς για τη θεά του έρωτα και της γονιμότητας ελληνικός μύθος. 

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:www.ekirikas.com