Ticonderoga, βολές με το πίσω πυροβόλο, με τους εκτοξευτές ΜΚ41 σε πρώτο πλάνο, και πίσω τους εκτοξευτές Harpoon |
Ωχ! Άλλο ένα άρθρο για τα Tico θα σκεφτείτε πολλοί, και δικαιολογημένα. Κι’ όμως δεν είναι ακριβώς αυτό. Αυτό το άρθρο γράφτηκε με αφορμή πολλά από τα εύλογα ερωτήματα και τις δίκαιες ενστάσεις που εκφράζουν φίλοι αναγνώστες σχετικά με το αν το Πολεμικό Ναυτικό θα έπρεπε να επιθυμεί την απόκτησή αυτών των πλοίων ή όχι, εφ’ όσον παραχωρούνται. Προσοχή! Το εάν τελικά θα παραχωρηθούν κάποια από τα υπό απόσυρση καταδρομικά του Αμερικανικού Ναυτικού δεν θα το εξετάσουμε εδώ. Άποψη του γράφοντος είναι πως αυτό το ενδεχόμενο είναι αρκετά δύσκολο να προκύψει, μιας και θα επιβάρυνε ακόμα περισσότερο τις ήδη τεταμένες Αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
Παρόλα αυτά, είναι ίσως περισσότερο ενδιαφέρον να εξετάσουμε εάν μας ενδιαφέρει καν η παραχώρησή τους, ώστε να αφιερώσουμε χρόνο και ενέργεια σε μια τέτοια προσπάθεια, ή μήπως η όλη συζήτηση για Ticonderoga είναι από ρομαντική έως γραφική; Το παρόν άρθρο λοιπόν θα αποπειραθεί να απαντήσει στα ερωτήματα και, τελικά, να θίξει ένα άλλο θέμα, σημαντικότερο και μεγαλύτερο από το οποιοδήποτε μεμονωμένο πολεμικό καράβι. Ως προς το ποιο είναι αυτό το θέμα, ζητώ την υπομονή σας μέχρι τον επίλογο. Πάμε λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου