(Το πακέτο παρέμενε στη ντουλάπα μας για πολύ καιρό, ως το πιο πολύτιμο αλλά και πιο επικίνδυνο κειμήλιο που κρύβαμε στο σπίτι μας.)
Είχα τελειώσει τις τέσσερεις τάξεις του Δημοτικού και αφού αισθανόμουν πλέον μεγάλος, θέλησα να πάρω θέση σε έναν καβγά των γονιών μου.
«Τι εννοείς με το θα σε πάρουν μέσα, θα μας κλείσεις το σπίτι» – ρώτησα τη μάνα μου;
«Δάγκαστην εσύ» – μου απάντησε απότομα – και για να με διώξει από μπροστά τους με πρόσταξε, σε πιο ήπιο τόνο, να πάω να μαζέψω δαμάσκηνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου