Τομάρια και… παλιοτόμαρα

 Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:

Όταν γράφει ο Δασκαλος Δημήτρης ΝΑΤΣΙΟΣ αποδίδει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεω»,αλλά τώρα θα διαφωνήσω λίγα του έψαλλε του Μόσιαλου και σε Ήχο Πλάγιο Β’…

«Άλλο ο βυρσοδέψης, άλλο ο τσαγκάρης, άλλο ο δερματολόγος, άλλο ο βιβλιοδέτης και ο άλλο ο δικαστής κακουργοδικείου. Βέβαια όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό σημείο: όλοι ασχολούνται με “τομάρια”. Αλλά πάντως με πολύ διαφορετικά τομάρια ο καθένας». Ερανίζομαι τον πρόλογο από το εξαιρετικό βιβλίο του π. Ιω. Κωστώφ «Αθεϊσμός: οίκος ανοχής».

Κατ’ αρχάς, λόγω διδασκαλικής συνήθειας, αναζήτησα τα ετυμολογικά της λέξης «τομάρι». Παράγεται από το ομηρικό ρήμα «τέμνω», κόβω. Από το «τέμνω» έχουμε τον τόμο, (=τεμάχιο, τμήμα), την τομή και από εδώ το υποκοριστικό, μεσαιωνικό «τομάριον» και στην νεοελληνική τομάρι, που σημαίνει δορά, δέρμα. 

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:i-epikaira.blogspot.com