Ο ρόλος της Τουρκίας

Απο τον Δρ. Αθανάσιο Δρούγο

Κυρίαρχο ηγετικό, όσο και συντονιστικό ρόλο στην προσπάθεια υπονόμευσης των εκλογών, διαδραμάτισε η Άγκυρα. Η Τουρκία θέλοντας να διατηρήσει την επιρροή της στην Βορειοφρικανική χώρα, τόσο για γεωστρατηγικούς όσο και για οικονομικούς και ενεργειακούς λόγους, εμφανίζεται να κατευθύνει και να παρέχει αφειδώς στήριξη σε πολιτικά πρόσωπα που καθ’ όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα προσπάθησαν και εντέλει κατάφεραν, να σαμποτάρουν τις εκλογές είτε για ίδιον όφελος (φόβος απώλειας εξουσίας και χρημάτων), είτε προς όφελος των τουρκικών συμφερόντων, τα οποία εξυπηρετούνται από τη συνέχιση της αβεβαιότητας.

Μόνο τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι τις τελευταίες εβδομάδες οι ισλαμιστές και κυρίως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, οι απόψεις της οποίας εκφράζονται μέσα από το ηγετικό της στέλεχος, Χαλίντ αλ-Μίσρι, επιχείρησαν μέσω της πραγματοποίησης ένοπλων επιθέσεων σε εκλογικά κέντρα και πολιτικούς στόχους, να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ανασφάλειας ανάμεσα στους πολίτες της χώρας και ταυτόχρονα κάποιου είδους πίεση προς στη διεθνή κοινότητα ώστε να αναβληθούν οι εκλογές. Πρόκειται για μία επιδίωξη που υλοποιήθηκε με τις ευλογίες αλλά και την παρασκηνιακή υποστήριξη της Άγκυρας. 

Η έναρξη αυτών των επιχειρήσεων, άλλωστε, ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα με το κάλεσμα που απεύθυνε στα τέλη του προηγούμενου μήνα από την Κωνσταντινούπολη όπου βρίσκονταν, ο Χαλίντ αλ-Μίσρι για κλείσιμο των εκλογικών κέντρων, απειλώντας ταυτόχρονα ότι στο ενδεχόμενο που ο επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) και σφοδρός πολέμιος των Αδελφών Μουσουλμάνων, στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ, κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, θα ξαναρχίσει τις εχθροπραξίες. Ανάλογο κάλεσμα έκανε, επίσης από την Κωνσταντινουπολη και ο Σουχαϊλ αλ-Γκαριάνι, γιος του εξόριστου ισλαμιστή μουφτή της Λιβύης, Σαντίκ αλ-Γκαριάνι. Ως προς τον Χαλίντ αλ-Μίσρι Μισρι, να επισημάνουμε πως σε πρόσφατη συνέντευξή του, αναφέρθηκε και στο τουρκολυβικό μνημόνιο οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών που αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα νότια της Κρήτης, λέγοντας πως “η Τουρκία και η Λιβύη προασπίστηκαν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο υπογράφοντας τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών” και ότι “η Λιβύη θα ενισχύσει τις σχέσεις της με την Άγκυρα έτι περαιτέρω”.

Εξίσου στενός σύμμαχος της Άγκυρας είναι όμως και ο προσωρινός πρωθυπουργός Ντμπεϊμπά, ο οποίος επίσης ζητούσε την αναβολή των εκλογών. Ο Ντμπεϊμπά είναι από τους πιο συχνούς επισκέπτες της τουρκικής πρωτεύουσας, έχοντας αναφανδόν ταχθεί υπέρ της άμεσης εφαρμογής του παραπάνω τουρκολυβικού μνημονίου, θεωρώντας ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα αμφοτέρων των χωρών. Παράλληλα ζητά αύξηση του αριθμού των Τούρκων συμβούλων στη Λιβύη, ενώ εμφανίζεται να διαφωνεί με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που προβλέπει την αποχώρηση όλων των ξένων μαχητών από τη Λιβύη (η Άγκυρα διατηρεί στη Λιβύη χιλιάδες μισθοφόρους, κυρίως Σύριους και Σουδανούς ισλαμιστές τους οποίους μετέφερε στη βορειοαφρικανική χώρα κατά τα χρόνια διεξαγωγής του εμφυλίου). Η περαιτέρω παραμονή του στην εξουσία, μέσω της επ’ αόριστον αναβολής των εκλογών, θεωρείται ότι ρίχνει “νερό στο μύλο της Άγκυρας” αφού έχει υιοθετήσει πλήρως την τουρκική ατζέντα, απέναντι στα ελληνικά συμφέροντα. Στο τουρκικό άρμα, θεωρείται πως έχει δεθεί και ο Σαΐφ αλ Ισλάμ Καντάφι, η υποψηφιότητα του οποίου καθοδηγήθηκε και προετοιμάστηκε σε πολιτικό αλλά και επικοινωνιακό επίπεδο, από Τούρκους αξιωματούχους.