Και ΗΠΑ και Ρωσία: Σούπα με παγωτό!

 Στρατηγός Φράγκος Φ.: Αντί σχολίου το επιμύθιο του Τούρκου αρθρογράφου:

«Σ’ αυτό το σημείο, δεν είναι λογικό να προσπαθείς να είσαι με τις ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας και με τη Ρωσία εναντίον των ΗΠΑ. Τότε και οι δύο χώρες λένε: «είσαι μαζί μου». Και οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι σαν τη σούπα με παγωτό!

Ο τρόπος της λογικής είναι να κάνει τον κόσμο να αποδεχτεί το γεγονός ότι η Τουρκία, είναι μια περιφερειακή χώρα, χωρίς να χτίζει καμία σχέση «εναντίον του άλλου»!»

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ο Ερντογάν παρουσιάζει τον φίλο του τόσο στον Πούτιν όσο και στον Μπάιντεν, εξοργίζοντας και τους δύο

Εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» της 4 Νοεμβρίου 2021

   Mustafa Balbay 

Ένα από τα συνθήματα που έρχονται κατά καιρούς στο προσκήνιο στη γλώσσα της πολιτικής είναι το εξής:

«Ούτε ΗΠΑ ούτε Ρωσία, μια πλήρως ανεξάρτητη Τουρκία!»

Αυτή η δήλωση δεν δίνει προτεραιότητα στην εχθρότητα και προς τις δύο χώρες, αλλά δίνει προτεραιότητα στην εφαρμογή μιας ανεξάρτητης πολιτικής στην περιοχή μας, η οποία είναι σύμφωνη με τα συμφέροντα της χώρας, χωρίς να εμπλακεί με κανέναν.

Επιπλέον, ένα σημαντικό μέρος της πολιτικής μας ιστορίας έχει προχωρήσει στη βάση των σχέσεων μ’ αυτές τις χώρες.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πολιτικές των Στενών και του Καυκάσου της διοίκησης του Στάλιν, ώθησαν την Τουρκία να κλίνει περισσότερο προς τη Δύση. Αυτή η αποχώρηση έφερε ανάπτυξη στα δυτικά ιδρύματα. Ωστόσο, οι ηγεμόνες της Τουρκίας δεν έπεσαν σε τυφλή δυτική παράδοση. Ως αποτέλεσμα, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ ήταν συχνά τεταμένες. Το έργο στάθηκε στα λόγια του İsmet İnönü, «Ένας νέος κόσμος θα δημιουργηθεί και η Τουρκία θα πάρει τη θέση της εκεί»!

Γιατί οι ΗΠΑ θέλουν όλοι στις χώρες της περιοχής να είναι εχθροί μεταξύ τους και φίλοι με τις ΗΠΑ.

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης σε ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης το 1991, η Ρωσική Ομοσπονδία για πρώτη φορά κλονίστηκε και ανέκαμψε με τον Πούτιν. Στη δεκαετία του 2000, βήμα-βήμα ξεκίνησε η διαδικασία του να είσαι στο πρώην Σοβιετικό πεδίο. Τα Βαλκάνια και η Ανατολική Ευρώπη ξεκαθάρισαν σε κάποιο βαθμό την κατεύθυνσή τους στον άξονα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Υπό αυτή την έννοια, οι ισορροπίες ειδικά στον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία δεν έχουν ακόμη διευθετηθεί. Ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας προς αυτή την κατεύθυνση συνεχίζεται.

***

Η Τουρκία δεν κάθισε από πάνω και γειτνιάζει ή σχετίζεται άμεσα με όλες τις περιοχές που είπαμε παραπάνω. Για το λόγο αυτό, πρέπει να δημιουργήσει προσεκτικά τις σχέσεις της με τις εν λόγω περιοχές, καθώς και τις πολιτικές των ΗΠΑ και της Ρωσίας, που έχουν στραμμένα τα μάτια τους σε αυτές τις περιοχές. Δεν πρέπει δηλαδή να αφήνεται σε καθημερινές εξελίξεις και τυχαία γεγονότα.

Έχουμε επεκτείνει την επίδειξη (ετοιμότητας), αλλά αν δούμε τις καθημερινές εξελίξεις σε αυτό το πλαίσιο, ακόμη και η εικόνα τον τελευταίο μήνα είναι χαοτική.

Άλλη τον Σεπτέμβριο, άλλη τον Οκτώβριο!

Κατά την επιστροφή του από τη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ ο Ερντογάν, επειδή δεν μπορούσε να συναντηθεί με τον Μπάιντεν, είπε: «Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο Πρόεδρο των ΗΠΑ. Έχω δουλέψει με τους προηγούμενους, αλλά ποτέ δεν έχουμε δουλέψει τόσο μακριά» και πρόσθεσε:

«Θα συναντηθώ με τον Πούτιν σύντομα. Πιστεύω ότι θα βρούμε νέους τρόπους μαζί του…»

Ωστόσο, η συνάντηση του Πούτιν στις αρχές Οκτωβρίου δεν ήταν αρκετά δυνατή για να πραγματοποιηθεί κοινή συνέντευξη Τύπου. Η είδηση που διέρρευσε ήταν ότι ο Πούτιν έκανε αυτές τις δύο ερωτήσεις:

 Πουλάς όπλα στην Ουκρανία για να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον μου?

 Γιατί δεν τηρείτε τις υποσχέσεις σας στη Συρία ?

Πέρασαν τρεις εβδομάδες. Ο Ερντογάν πόζαρε με τον Μπάιντεν, τον οποίο συνάντησε στη Ρώμη και αυτό είναι όλο! Σε κάθε περίπτωση, τα ΜΜΕ το παρουσίασαν ότι συνομίλησαν για «1 ώρα και 10 λεπτά, ενώ ήταν για 20 λεπτά». Σημασία όμως δεν έχει η διάρκεια της συνάντησης, αλλά το περιεχόμενό της!

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δηλώσεις που έγιναν από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και την Αμερικανική πλευρά μετά τη συνάντηση δεν συνέπεσαν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που λάβαμε, ο Ερντογάν υποσχέθηκε στον Μπάιντεν ότι δεν θα έρθουν σε αντίθεση με τις πολιτικές των ΗΠΑ στην περιοχή. Για να το καταλάβουμε αυτό, είναι απαραίτητο να μην κοιτάμε τι λέγεται στο εσωτερικό κοινό. Τελικά, είτε οι ΗΠΑ κάνουν τα βήματα που θέλουν είτε όχι, αυτό είναι ρεαλιστικό.

Αυτό το αποτέλεσμα είναι η πιο καυτή κατάσταση:

Όσοι εργάζονταν για λογαριασμό των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, μεταφέρθηκαν στην Τουρκία.

***

Στη Συρία τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Τα Ρωσικά αεροπλάνα που πετούν πάνω από τη βόρεια Συρία κατά τη διάρκεια της συνάντησης Ερντογάν - Μπάιντεν είναι ένα μήνυμα Ρωσικού τύπου. Σύμφωνα με μη επεξεργασμένες πληροφορίες από την περιοχή, η Ρωσία δημιουργεί νέα βάση στο Καμισλί, 5-10 χιλιόμετρα από τα Τουρκικά σύνορα.

Σ’ αυτό το σημείο, δεν είναι λογικό να προσπαθείς να είσαι με τις ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας και με τη Ρωσία εναντίον των ΗΠΑ. Τότε και οι δύο χώρες λένε: «είσαι μαζί μου». Και οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι σαν τη σούπα με παγωτό!

Ο τρόπος της λογικής είναι να κάνει τον κόσμο να αποδεχτεί το γεγονός ότι η Τουρκία, είναι μια περιφερειακή χώρα, χωρίς να χτίζει καμία σχέση «εναντίον του άλλου»!