Η ποινή των εγκληματιών του Β´Π.Π., δεν αποκατέστησε τα ορφανά και την ολοκληρωτική καταστροφή στη Πατρίδα μας, που όχι μόνο δεν αποζημιώθηκαν, αλλά στη συνέχεια με τα μνημόνια γερμανικής εμπνεύσεως συνέχισαν το ανθελληνικό τους καταστροφικό έργο..
Είναι Τρίτη 1η Οκτωβρίου του 1946. Είναι η 407η και τελευταία ημέρα συνεδριάσεως του δικαστηρίου της Νυρεμβέργης. Το σκηνικό έχει αλλάξει. Μπρος από τα άδεια εδώλια των κατηγορουμένων υπάρχει μία πολυθρόνα που φωτίζεται από τέσσερις μεγάλης ισχύος ηλεκτρικές λάμπες. Τρίζει η πόρτα του ασανσέρ και εμφανίζεται ο Χέρμαν Γκέρινγκ ανάμεσα σε δύο φρουρούς. Ο πρώην στρατάρχης του Ράιχ κάθεται στην πολυθρόνα με κουρασμένη κίνηση και φοράει τα ακουστικά. Ρίχνει μία ματιά στο ρολόι. Είναι 14:45. Ακούγεται η φωνή του προέδρου: «Κατηγορούμενε Χέρμαν Βίλχελμ Γκέρινγκ, σύμφωνα με τα τέσσερα κεφάλαια της κατηγορίας...» αλλά ο Γκέρινγκ κάνει μία απότομη χειρονομία. Το σύστημα μετάδοσης έχει πάθει βλάβη. Δεν ακούει τίποτα. Σπεύδουν δυο τεχνικοί και η βλάβη αποκαθίσταται. Ο πρόεδρός συνεχίζει: «… σύμφωνα με τα τέσσερα κεφάλαια της κατηγορίας ως προς τα οποία κηρυχθήκατε ένοχος, καταδικάζεστε σε θάνατο δια απαγχονισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου