Το θρησκευτικό αίσθημα ήταν η παρηγοριά στις κακουχίες
Είναι πράγματι περίεργη η ψυχολογία του ελληνικού λαού, αλλά και θαυμαστές οι αντιδράσεις του στις δύσκολες περιόδους και τις κρίσιμες στιγμές. Όπως συνέβη τη Μεγάλη Πέμπτη του 1941. «Ποτέ άλλοτε η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών δεν ευρήκε τον ελληνικό λαό τόσο ψυχικά ενωμένο και συσπειρωμένο γύρω από τα σύμβολα της πίστεώς του» έγραφε ο Παύλος Νιρβάνας στην εφημερίδα «Εστία». Ο Ελληνισμός έζησε και αισθάνθηκε βαθιά εκείνη την Εβδομάδα των Παθών. Εξαφανίσθηκαν οι συνήθεις εκδηλώσεις ασέβειας και ένα βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα απλώθηκε παντού.Τη Μεγάλη Πέμπτη 17 Απριλίου 1941 παρουσιάστηκε μεγαλοπρεπώς «η πληρεστέρα χριστιανική ευλάβεια εις το βαθύ του Ελληνικού λαού συναίσθημα, το συνδυάζον τα πάθη του Θεανθρώπου με τα πάθη της ωραίας μας Πατρίδος», όπως έγραφε ο Νικόλαος Πετιμεζάς. Το κείμενό του, ενημερωτικό και επηρεασμένο από τις συνθήκες που επικρατούσαν, αποτελεί ιστορικό και θρησκευτικό τεκμήριο για τους νεότερους. Αναφερόμενος στη γερμανική εισβολή, που είχε ξεκινήσει στις 6 Απριλίου 1941, έγραφε ότι «αι θανατηφόραι του αντιχρίστου μηχαναί» πετούσαν τις ημέρες και τις νύχτες της Μεγάλης Εβδομάδας πάνω από τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου