Μπουρλότο στη Μέση Ανατολή - Το Ισραήλ απειλεί να τινάξει στον αέρα την Τουρκία, ολοκληρωτικό χτύπημα κατά Erdogan και ΜΙΤ

 

Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:

Ένα άρθρο που εξηγεί με διαχρονική λογική στις αντιπαραθέσεις στη Μέση Ανατολή με παίκτες όχι μόνο Ισραήλ-Άραβες, αλλά με την πολυπλοκότητα λόγω υδρογονανθράκων να μεγαλώνει και η Άγκυρα στο μεγαλοϊδεατισμό της μπερδεύεται στα πόδια των ΗΠΑ- ΚΙΝΑΣ, ενώ αγνοεί την Ινδία..

Ήδη ο Πρόεδρος Τραμπ έφερε κοντά του την Συρία με την επίσκεψη Αχμέντ αλ Σάρα στο Λευκό Οίκο και τη νέα Βάση στη Δαμασκό με στόχο πάντα την επιβίωση του Ισραήλ και την Άγκυρα στο περιθώριο..

Η Συρία εντάσσεται στον αντιτζιχαντιστικό συνασπισμό μετά τη συνάντηση Σάρα – Τραμπ

Διαβάστε σχετικό άρθρο στην ιστοσελίδα:www.tanea.gr

Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη απουσιάζει από τις εξελίξεις — εγκλωβισμένη σε πολιτικές αστάθειες, οικονομικά ελλείμματα και στρατηγική ανυπαρξία.

Ο Αραβικός κόσμος, από την άλλη, είτε έχει συνθηκολογήσει (με τις Συμφωνίες του Αβραάμ) είτε έχει κατακερματιστεί από εμφύλιες συγκρούσεις.

Η περιφερειακή αναδιάταξη γίνεται χωρίς τους Άραβες και χωρίς τους Ευρωπαίους — με άξονες την Άγκυρα, την Τεχεράνη, το Τελ Αβίβ, τη Μόσχα, το Πεκίνο και φυσικά την Ουάσινγκτον.

Η Μέση Ανατολή εισέρχεται σε νέα πολυπολική πραγματικότητα, χωρίς ξεκάθαρους νικητές.

Οι παλαιές συμμαχίες ρευστοποιούνται.

Η Συρία γίνεται και πάλι πειραματικό πεδίο σύγκρουσης ιδεολογιών, στρατηγικών, και παγκόσμιων συμφερόντων.

Η Τουρκία, διχασμένη ανάμεσα στον ισλαμικό ρόλο και τον γεωπολιτικό πραγματισμό, αποτελεί ασταθή μεταβλητή.

Η Κίνα παίζει μακροπρόθεσμο παιχνίδι.

Δίπολο Ισραήλ - Τουρκίας

Η Τουρκία παρουσιάζεται ως μέρος του φιλοϊρανικού μετώπου, όμως συνεχίζει τις εμπορικές συναλλαγές με το Ισραήλ.

Γιατί;

Η απάντηση βρίσκεται στη στρατηγική της Κίνας: απομόνωση των ΗΠΑ χωρίς ανοιχτή σύγκρουση.

Η Άγκυρα, υιοθετώντας αυτήν τη μεθοδολογία, προσπαθεί να αποφύγει την κατά μέτωπο αντιπαράθεση με την Ουάσινγκτον, διατηρώντας όμως στρατηγικές «γραμμές διαφυγής».

Κίνα, Τουρκία και η υποκρισία του «αντισιωνισμού»

Ο κινεζικός τρόπος αντιπαράθεσης —εμπορική συνεργασία με τους σιωνιστές για να αποδυναμωθεί η αμερικανική επιρροή— είναι απολύτως συμβατός με τη γεωπολιτική σκέψη της Κίνας.

Ωστόσο, η Τουρκία δεν είναι Κίνα.

Παρά τον φιλοϊσλαμικό της μανδύα, λειτουργεί με δυτική λογική, έστω και με ασιατική τακτική.

Αυτό θέτει ερωτήματα νομιμότητας: μπορεί ένα κράτος που αυτοπροσδιορίζεται ως μουσουλμανικό να αντιγράφει την realpolitik της Κίνας, τη στιγμή που εμπορεύεται με τον κατακτητή της Ιερουσαλήμ;

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:www.bankingnews.gr