Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2020

Ο χαλίφης Σελίμ ο Β, κατά κόσμον Ερντογάν

Να ο Χαλίφης!!
Να και ο κατά φαντασίαν Χαλίφης!!

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Η ακραία επιθετικότητα της Τουρκικής ηγεσίας σε βάρος της Ελλάδας, που εξαπολύεται καθημερινά από το Σαράι του νέο-Οθωμανού σουλτάνου της Άγκυρας, θυμίζει άλλες εποχές και δεν έχει καμία σχέση με τον πολιτικό πολιτισμό του 21ου αιώνα.

Ο καθηγητής Ιστορίας Πανεπιστημίου Γέιλ, Άλαν Μίκαϊλ, σε ανάλυσή του, που δημοσιεύθηκε στο διεθνούς φήμης περιοδικό TIME, εξηγεί τις κινήσεις του Ερντογάν, από τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε τζαμιά, μέχρι την ανακοίνωση του εντοπισμού κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα, και την υποδοχή της αντιπροσωπείας της Χαμάς στην Άγκυρα.



Όλες αυτές οι ενέργειες, προσθέτει, προβάλλουν το όραμα του Ερντογάν για την ισλαμική ισχύ στον πλανήτη. Η παλινόρθωση του Ισλάμ στο εσωτερικό της Τουρκίας πάει χέρι-χέρι με τη διασφάλιση φυσικών πόρων και την επιβολή της τουρκικής ισχύος στο εξωτερικό, αλλά και την καταπίεση στο εσωτερικό.

Όπως αναφέρει ο καθηγητής Ιστορίας, για να κατανοήσει κανείς την πολιτική ατζέντα του Ερντογάν και τις απόπειρες αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, θα πρέπει να γνωρίσει ποιον σουλτάνο έχει ως πρότυπο ο Τούρκος πρόεδρος. Είναι ο σουλτάνος Σελίμ Α’ (γνωστός και ως Γιαβούζ). «O Σελίμ πέθανε πριν από πέντε αιώνες, το 1520 μ.Χ. Επί των ημερών του η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξελίχθηκε από μια περιφερειακή δύναμη σε μια τεράστια αυτοκρατορία

Ο Σελίμ, για τον Ερντογάν, προσφέρει ένα πρότυπο στην Τουρκία για να γίνει μια παγκόσμια πολιτική και οικονομική δύναμη που θα ασκεί επιρροή από την Ουάσιγκτον μέχρι το Πεκίνο, συνθλίβοντας τους ξένους και τους εγχώριους αμφισβητίες.

Κατά τον Άλαν Μίκαϊλ, ο Σελίμ είναι ένα ιστορικό παράδειγμα ισχυρής πολιτικής, που οδήγησε σε περιφερειακούς πολέμους, στην απόπειρα εξόντωσης των θρησκευτικών μειονοτήτων και στο μονοπώλιο των παγκόσμιων οικονομικών πόρων.

Ο Ερντογάν εκτός από τις προσπάθειές του να μονοπωλήσει τα αποθέματα φυσικού αερίου στην Τουρκία, προχωράει και σε πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, στη Συρία και στην Υεμένη. Στο εσωτερικό της Τουρκίας, ο Ερντογάν έχει κυνηγήσει τη σιιτική κοινότητα της Τουρκίας, τους Κούρδους, τους διανοούμενους, τους χριστιανούς, τους δημοσιογράφους, τις γυναίκες και τους αριστερούς, υπογραμμίζει ο καθηγητής.

Από το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας τώρα, τα πυρά έρχονται από τον ακαδημαϊκό και ιστορικό Τανέρ Ακσάμ που σε πρόσφατη συνέντευξή του μιλάει για την βαρβαρότητα και την καταστροφική μανία των νέο-Οθωμανών.

Το μόνο πράγμα που έπρεπε να πει κανείς, αναφέρει ο ιστορικός, για το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι “ανάρμοστο” και “ντροπή”. Για να μιλήσω ανοιχτά-προσθέτει- αυτό που έγινε στην Αγία Σοφία είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα βαρβαρότητας.

Αποτελεί μια διακήρυξη των Τούρκων ότι είναι απολίτιστοι και καταστροφικοί. Γιατί; Επειδή με αυτό που έκαναν δήλωσαν σε όλο τον κόσμο ότι “όσο κι αν ζούμε στον 21ο αιώνα διατηρούμε τη νοοτροπία του κατακτητή του 1453. Εμείς ακόμα και στον 21ο αιώνα δεν έχουμε την αγωνία να προστατεύσουμε μια παγκόσμια κληρονομιά της ανθρωπότητας”.

Δεν έχουμε αποθέματα πολιτισμού, για να πάμε πάρα πέρα την πολιτιστική κληρονομιά που μας κληροδότησαν. Δεν έχουμε να προσθέσουμε ούτε ένα λιθαράκι στην παγκόσμια κληρονομιά. Εμείς δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα πολιτισμική αξία. Μπορούμε μόνο να την κατακτήσουμε, να την χαλάσουμε, να την γκρεμίσουμε και να την καταστρέψουμε.

Αυτό συνέβη με ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς , την Αγία Σοφία, που μετατρέψαμε σε τζαμί και την κατακτήσαμε ξανά όπως το 1453, αλλά στον 21ο αιώνα. Αυτό που έγινε είναι μια πολιτισμική καταστροφή. Μήπως ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί θα καταλάβουν τώρα τα αίτια της εξαιρετικά αρνητικής εικόνας που επικρατεί στον κόσμο έναντι των Τουρκων;

“Οι Τούρκοι ποδοπατούν σε κάθε βήμα που κάνουν στην Βαλκανική Χερσόνησο τα έργα πολιτισμού χιλιάδων χρόνων”. ” Ο Τούρκος όπου βρει δένδρο θα το κόψει”. “Οι Τούρκοι εξαφάνισαν παντού πολιτισμούς και δεν προστάτευσαν ποτέ αυτά που βρέθηκαν στην ιδιοκτησία τους “. “Δεν είναι με κανένα τρόπο πολιτισμένος λαός και δεν κατάφερε να σταθεί αντάξια στο επίπεδο πολιτισμού των εδαφών που κατέκτησε”. “Δεν καρπίζει τίποτα στο έδαφος που πάτησε το πόδι Οθωμανού”. “Ξεράθηκαν και δεν φυτρώνουν ούτε χορτάρια, εκεί που πάτησαν Οθωμανοί”.

Στα καθ’ ημάς τώρα ο καθηγητής του Παντείου Aλέξης Ηρακλείδης, σε άρθρο του που φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα των Συντακτών, αναφέρεται στο λένε οι Τούρκοι για τους Έλληνες. Σύμφωνα με την άποψη του Α. Ηρακλείδη η Ελλάδα είναι η αναθεωρητική χώρα και όχι η Τουρκία. Και γι’ αυτό επιζητεί εδώ και δεκαετίες να αλλάξει το υπάρχον status quo στο Αιγαίο υπέρ της και σε βάρος της Τουρκίας.

Φαίνεται ότι διέφυγε της προσοχής του η δήλωση του Ερνογάν που στην τελευταία επίσκεψή του στην Αθήνα μίλησε ευθέως και χωρίς περιστροφές για την «επικαιροποίηση» της συνθήκης της Λωζάννης.

Απαριθμώντας τα του ελληνικού αναθεωρητισμού στο Αιγαίο ο Α. Ηρακλείδης αναφέρεται στην απειλή επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 μίλια, την «παράνομη στρατιωτικοποίηση» των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου στην «παράνομη επέκταση» του εναερίου στα 10 μίλια (αντί των 6 που θα έπρεπε να είναι για να συνάδει με την αιγιαλίτιδα ζώνη), καθώς και την κατάχρηση των αρμοδιοτήτων της Αθήνας, που απορρέουν από τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας (FIR).

Διαπιστώνει κανείς ότι διέφυγε της προσοχής του κ. καθηγητή ότι με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας είναι αναφαίρετο δικαίωμα ενός παρακτίου κράτους να επεκτείνει τα χωρικά του ύδατα έως δώδεκα μίλια ή στο όριο της μέσης γραμμής αν το όμορο κράτος είναι εγγύτερα.

Σε ότι αφορά την στρατιωτικοποίηση των νησιών, μπορεί να μας απαντήσει ο εν λόγω καθηγητής, τι ρόλο παίζει η λεγόμενη στρατιά του Αιγαίου σε όλο το δυτικό παραλιακό μέτωπο της Τουρκίας; Και για ποιο λόγο έχουν φτιάξει τα τελευταία χρόνια έναν μεγάλο στόλο αποβατικών σκαφών; Μήπως για να πολεμήσουν τους Κούρδους στα νοτιοανατολικά της χώρας, στο Ιράκ και στην Συρία;

Για να αποτρέψει την Ελλάδα να ασκήσει το δικαίωμα της επέκτασης των της χωρικών υδάτων, έχει νομοθετήσει την ένοπλη επέμβαση με το casus belli. Δηλ. πολύ απλά, κατά παράβαση κάθε κανόνα Δικαίου απειλεί με πόλεμο μια γειτονική της χώρα, που συμβαίνει να είναι και μέλος της ίδιας συμμαχίας, του ΝΑΤΟ.

Αν η Ελλάδα ασκούσε το καθ’ όλα νόμιμο δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων θα έλυνε ταυτόχρονα και του εύρος του εναέριου χώρου της των 10 μιλίων, μιας και θα υπήρχε ταύτιση του θαλασσίου με τον εναέριο χώρο κυριαρχίας της.

Όσο για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας (FIR) είναι δυνατόν να ζητάνε οι Τούρκοι να ελέγχουν τον εναέριο χώρο πάνω από όλα τα νησιά του Α. Αιγαίου από τη Λέσβο μέχρι την Ρόδο; Και ο παραλογισμός έχει τα όριά του.

Τέλος κατά τον Α. Ηρακλείδη η πλειονότητα των Τούρκων θεωρεί ότι έχει αναβιώσει στην Ελλάδα η Μεγάλη Ιδέα που θέλει μία Κύπρο ενωμένη με την Ελλάδα, είτε έμμεσα ενωμένη μέσω Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Αιγαίο «ελληνική λίμνη» (που θα σφραγιστεί με την επέκταση στα 12 μίλα, καθιστώντας την Τουρκία περίκλειστη χώρα σε σχέση με το Αιγαίο), και ευρύτερους στόχους την προσάρτηση της Ιμβρου και της Τενέδου, την κατοχή της Κωνσταντινούπολης, την προσάρτηση της Σμύρνης και ελληνικό κράτος στον Πόντο!

Στην μεγαλοϊδεατική Ελληνική στάση καταλήγει στο άρθρο του ο Α. Ηρακλείδης η τουρκική εξωτερική πολιτική εδράζεται στο “Εθνικό Σύμφωνο” (Misak-ι-Milli), και γι’ αυτό είναι αμυντική.

Σε ότι αφορά την Κύπρο, τα γεγονότα που έχουν συμβεί από την εισβολή του 1974 μέχρι σήμερα, μιλούν από μόνα τους. Στη μεγαλόνησο υπάρχει στρατός κατοχής 40.000 στρατιωτών και σε όλα αυτά τα χρόνια έχουν κουβαληθεί στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα 300.000 έποικοι, που έχουν κυριολεκτικά καταπιεί τους Τουρκοκύπριους, που αποτελούν σήμερα μια ισχνή μειοψηφία, απέναντι στους κατά τα άλλα αδελφούς κατακτητές.

Ο κ. καθηγητής φαίνεται να μην τα πηγαίνει καλά και με τους αριθμούς. Αλήθεια πόσοι Ρωμιοί ζούσαν με βάση την Λωζάννη το 1923 στην Κωνσταντινούπολη και πόσοι ζουν σήμερα; Τι έγινε το 1955 και το 1964 στην Πόλη;

Κάτι ανάλογο συνέβη μήπως με τους μουσουλμάνους της Θράκης; Φυσικά όχι.

Τι έγινε στην Ίμβρο και στην Τένεδο με τους Έλληνες, που ζούσαν στα δύο αυτά νησιά; Και τι έλεγε για την αυτοδιοίκηση τους η Λωζάννη και πόσο την σεβάστηκαν οι Τούρκοι; Και πόσοι απέμειναν σήμερα;

Στα ανόητα κατά τα άλλα αυτά αστεία, να προσθέσουμε τους δήθεν φόβους περί κατοχής της Κωνσταντινούπολης και της προσάρτησης της Σμύρνης. Εδώ γελάνε. Θα πάνε οι Έλληνες να κατακτήσουν μια πόλη των δέκα και πλέον εκατομμυρίων και μια των τεσσάρων. Έλεος, φτάνει πια…

Όσο για τον Πόντο καλώς ανησυχούν… Υπάρχει η Παναγία της Σουμελά, που εξημέρωσε ακόμη και το άγριο θηρίο τον Σελίμ τον Α’.

Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει ο Σελίμ ο Β’, κατά κόσμον νέο-σουλτάνος Ερντογάν…



Υ.Γ. Τέλος κύριε Ηρακλείδη, δεν σας λένε τίποτα όσα λένε και γράφουν οι ακαδημαϊκοί και ιστορικοί εξ Αμερικής ο Άλαν Μίκαϊλ και και εκ Τουρκίας Τανέρ Ακσάμ;
Σχετικό άρθρο wikipedia.org: Σελίμ Β'

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου