Με τα λεηλατημένα τιμαλφή της Αγίας Σοφίας στήθηκε η Ευρώπη

“Τούρκοι διαβήκαν, χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα”

Β. Ουγκώ

“Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός, και στεναγμός και λύπη

Θλίψις απαρηγόρητος έπεσε τοις Ρωμαίοις!

Εχάσασιν το σπίτι τους, την Πόλιν την αγίαν,

το θάρρος και το καύχημα και την απαντοχή τους”.

Είναι οι τέσσερις πρώτοι στίχοι, από ένα κυπριακό “ανακάλημα”, θρηνητικό ποίημα για την Άλωση. Το όνομα του ποιητή δεν είναι γνωστό. Θεωρείται όμως ο καλύτερος θρήνος.

Τότε που τα “άνομα σκυλιά τες ανομιές τους κάναν”. Οδύρεται ο ανώνυμος Ρωμιός:

“Όταν εις νουν θα θυμηθώ της Πόλεως τα κάλλη,

Στενάζω και οδύρομαι και τύπτω εις το στήθος,

κλαίω και χύνω δάκρυα μεθ’ οιμωγής και μόχθου.

Ο κόσμος της αγιάς Σοφιάς, τα πέπλα της τραπέζης,

της Παναγίας της σεπτής τα καθιερωμένα,

τα σκεύη τα πανάγια και πού να καταντήσουν”.

Πολλοί και σήμερα θρηνούν.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:professors-phds.com