Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:
Η πολιτική του ΑΚΡ να πατάει σε δυο βάρκες, Ρωσία και ΗΠΑ, σε Συρια και Λιβυη κατέληξε σε οικονομική αιμορραγία και απώλειες των ΤΕΔ..,άνευ κέρδους και ανταλλάγματος..
Η γεωστρατηγική αξία της Τουρκίας κλονίσθηκε, διότι τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου, εύλογα διάκεινται εχθρικά..
Το ερώτημα για τους S-400 είναι το καζάνι που ξεχείλισε την οργή των σκεπτόμενων Τούρκων με τα δις που διατέθηκαν , ενω είναι απενεργοποιημένα, και αποκλείστηκε η δυνατότητα συμπαραγωγής...
Τα F-35 που αναλογούσαν στην Τουρκια καταλήγουν στην ΠΑ των ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα της επιλογής αγορών οπλικών συστημάτων από Μόσχα και έπεται η συνέχεια με την φαιδρότητα του εγχειρήματος της «Γαλάζιας Πατρίδας»!!
Εφημερίδα «Σοζτζιού» της 27 Ιουλ 2020
Ζεϊνέπ Γκιούρτζανλι
Εμείς αυτούς τους S-400 γιατί τους αγοράσαμε ?
Η προμήθεια των S-400, είναι υποψήφια ως η μεγαλύτερη «μαύρη τρύπα» στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Μια φορά είναι ολοφάνερο, ότι πληρώθηκαν με τους φόρους των Τούρκων πολιτών και ήρθαν στην Τουρκία.
Με άλλα λόγια, δεν είναι κάτι που είναι αφηρημένο και μπορεί να απορριφθεί αργότερα, όπως «προσευχή στη Δαμασκό σε τρεις ημέρες» και ν’ αφεθεί στην τάση να ξεχαστεί στη μνήμη των ανθρώπων και της κοινωνίας.
Ούτε όπως η «Γαλάζια Πατρίδα», που γίνεται πατριδοκαπηλία πάνω στην πατριδοκαπηλία και αργότερα να μπορείτε ν’ αλλάξετε γνώμη, «τη στιγμή που πηγαίνετε για τα Γάζα, να ρωτάτε εμένα…».
Οι S-400 βρίσκονται στα Τουρκικά εδάφη-χωρίς ωστόσο να είναι ενεργοποιημένοι- και συνεχίζουν να παραμένουν, το δε ερώτημα «γιατί τους πήραμε?», συνεχίζει να είναι εξαιρετικά θεμιτό.
Να σας υπενθυμίσω και τι δεν είπαν οι του ΑΚΡ, οι υποστηρικτές του, οι εθνικιστές που ήταν επίσης δίπλα τους, για την αγορά των S-400. Είπαν:
- Για την ανεξαρτησία της Τουρκίας
- Για επείγουσα ανάγκη
- Το πιο προηγμένο οπλικό σύστημα, που ταιριάζει στην Τουρκία
- Πέταξαν ακόμα και τη φούσκα, ότι «θα κάνουμε κοινή παραγωγή»
Οι S-400 αγοράστηκαν, αλλά σε αντίθεση με όσα υποσχέθηκε ο πρόεδρος Ερντογάν, το μήνα Απρίλιο δεν ενεργοποιήθηκαν. Η δε φούσκα της κοινής παραγωγής έσκασε και έφυγε με δηλώσεις των ιδίων των Ρώσων αξιωματούχων.
Ως εκ τούτου ήρθε η ώρα να κάνουμε τις παρακάτω ερωτήσεις:
• Αφού ήταν επιτακτική ανάγκη, γιατί ακόμα δεν ενεργοποιήθηκαν ?
• Δεδομένου ότι δεν έχουν ενεργοποιηθεί οι S-400, τώρα δεν έχει φύγει η ανεξαρτησία μας ?
• Αγοράσαμε το πλέον προηγμένο οπλικό σύστημα, για να το έχουμε στα κουτιά του ?
***
Δεν χρειάζεται να μπερδεύουμε τα λόγια μας
Το γεγονός ότι οι S-400, που αγοράστηκαν δισεκατομμύρια δολάρια με χρήματα Τούρκων πολιτών και δεν ενεργοποιούνται, είναι η αποτυχία της κυβέρνησης του AKP να ενεργήσει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.
Από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία έως τη Λιβύη, η ανάφλεξη των «μεγάλων επιθέσεων εξωτερικής πολιτικής» της κυβέρνησης του ΑΚΡ, ήταν πάντα οι ΗΠΑ και η Ρωσία, οι οποίες περιορίζουν αυτές τις «επιθέσεις».
Στις πρώτες μέρες του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, που οι ΗΠΑ «τον πυροδότησαν», η κυβέρνηση του ΑΚΡ ρίχτηκε για ψάρεμα, για να μπορέσει να ξεφύγει από ορισμένα φρικτά έργα, όπως «εκπαίδευσε και εξόπλισε» (τους αντιφρονούντες της Συρίας), τα οποία είναι ακόμα νωπά στη μνήμη και τα οποία τείνουν να ξεχαστούν.
Επίσης και πάλι με «μαρσάρισμα» των ΗΠΑ, δεν είναι δυνατόν να ξεχαστεί στις 29 Οκτ (Εθνική επέτειος), που οι Πεσμεργκά του Β. Ιράκ, πέρασαν μέσα από τα Τουρκικά εδάφη, για να περάσουν στο Κομπάνι, που ήταν υπό τον έλεγχο του PYD-YPG και τους οποίους κεράσαμε και λαχμαντζού με τους φόρους των Τούρκων πολιτών.
Χάρη σ’ αυτές τις πυροδοτήσεις των ΗΠΑ, η κυβέρνηση του ΑΚΡ αναμείχτηκε σε μεγάλο βαθμό στη Συρία. Τώρα οι στρατιώτες που διακινδυνεύουν τη ζωή των και παρά τις διασυνοριακές επιχειρήσεις, είναι υπό σχηματισμό ένας «κρατισμός του ΡΚΚ».
Στη συνέχεια η κυβέρνηση του ΑΚΡ κατανοώντας τι έκανε, χρησιμοποιώντας ξανά τους στρατιώτες, προσπάθησε να το αποτρέψει αλλά αυτή τη φορά βρέθηκε απέναντι η Ρωσία ως «οριοθετητής».
Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που από βομβαρδισμό Ρωσικού αφους στο Ιντλίμπ, σκοτώθηκαν 36 στρατιώτες, ωστόσο οι του ΑΚΡ πήγαν στη Μόσχα, υπέγραψαν «συμφωνία για το Ιντλίμπ» και επέστρεψαν.
Με αυτήν τη συμφωνία, η Ρωσία σχεδίασε το «τι θα κάνει και τι δεν θα κάνει» στο Iντλίμπ με αδρές γραμμές και ανέπτυξε το στοιχείο «κοινής περιπολίας» για τον έλεγχό του.
Και στη Λιβύη, η Ρωσία έχει τραβήξει γραμμή
Μια παρόμοια κατάσταση συμβαίνει τώρα στη Λιβύη. Στη Λιβύη, η κυβέρνηση του AKP ξεκίνησε μια περιπέτεια, με τη φιλοδοξία να συγκεντρώσει απαιτήσεις από εργολάβους, να δημιουργήσει νέες περιοχές για τον αγαπημένο τομέα των κατασκευών της κυβέρνησης του AKP και εάν είναι δυνατόν, να εγκατασταθεί στα πλούσια αποθέματα πετρελαίου της Λιβύης. Υπήρχε φυσικά μια υπόθεση για αυτήν την περιπέτεια, ειδικά για την υποστήριξη των εθνικιστικών ομάδων, η οποία βρέθηκε με το σύνθημα «Γαλάζια πατρίδα».
Οι ΗΠΑ, οι οποίες είδαν τη Ρωσία να φροντίζει στη Λιβύη για νέες βάσεις μετά από τη Συρία, φυσικά έκαναν αμέσως την απαραίτητη «πυροδότηση» στην κυβέρνηση του AKP. Η υποστήριξη , η μια πάνω στην άλλη, άρχισε να έρχεται από την Ουάσινγκτον, σχετικά με τη ρητορική του ΑΚΡ στη Λιβύη. Με τη στήριξη των ΤΕΔ, η κυβέρνηση της Τρίπολης, φάνηκε να προωθεί τις περιοχές που ελέγχει. Με αυτήν την εμπιστοσύνη, τα μάτια στράφηκαν προς τη Σύρτη, στο σταυροδρόμι της κύριας πλούσιας σε πετρέλαιο περιοχής της Λιβύης, αλλά και πάλι ήρθε η «οριοθέτηση» από τη Ρωσία.
Δείτε την απόφαση που ελήφθη από τη συνάντηση της Τουρκίας-Ρωσίας για τη Λιβύη στις 22 Ιουλίου.
- Η κρίση στη Λιβύη δεν έχει στρατιωτική λύση.
- Οι κοινές προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν, συμπεριλαμβανομένης της ενθάρρυνσης των κομμάτων της Λιβύης για κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη.
Ας γράψουμε αυτές τις διπλωματικές εκφράσεις με τρόπο που όλοι μπορούν να καταλάβουν.
Πρώτα,
- Φυσικά, ένα από τα «κόμματα της Λιβύης» που ενθαρρύνεται για την κατάπαυση του πυρός σε αυτήν τη δήλωση, η οποία εγκρίνεται επίσης από την κυβέρνηση του AKP, είναι η κυβέρνηση της Τρίπολης που υποστηρίζεται από το AKP. Ποια είναι λοιπόν η «άλλη πλευρά» ? Είναι ο Χαφτάρ, τον οποίο ο ίδιος ο Ερντογάν αποκαλεί «πραξικοπηματία» και τον κατηγορεί ότι είναι «τρομοκράτης».
- Η δήλωση ότι «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση στην κρίση στη Λιβύη» είναι ιδιαίτερα σημαντική στις μέρες μας, που η κυβέρνηση του ΑΚΡ συσσωρεύει δυνάμεις για επιχείρηση στη Σύρτη. Από τη μια μεριά λέγοντας «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση», είναι δυνατόν να κάνουμε επιχείρηση στη Σύρτη ? Προφανώς και πάλι η Ρωσία έχει θέσει τα όριά της
Το πιο οδυνηρό της υπόθεσης είναι ότι:
Δεν καταλάβατε τίποτα από τον ειδικό εκπρόσωπο των ΗΠΑ για τη Συρία, Τζιμ Τζέφρι, λέγοντας: «Θα μετατρέψουμε τη Συρία σε βάλτο για τη Ρωσία ?»
Αφού οι ΗΠΑ απέσυραν στρατεύματα από τη Συρία, δεν συνειδητοποιήσατε «με τι» σκόπευε να μετατρέψει εδώ σε βάλτο για τη Ρωσία ?
Δεν βλέπετε καθόλου, την τακτική που ακολούθησαν οι Αμερικανοί στη Συρία, για να «τη μετατρέψουν σε βάλτο για τη Ρωσία», που την εφαρμόζου τώρα και στη Λιβύη ?
Άντε τώρα ας ρωτήσουμε για άλλη μια φορά:
Γιατί αγοράσαμε τους S-400 ?
Γιατί δεν τους ενεργοποιήσαμε ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου