Η χαρακτηριστικότερη απόδειξη για τον πανελλαδικό χαρακτήρα που έτεινε να προσλάβει η επανάσταση των Ορλωφικών το 1770 είναι η επανάσταση του Δασκαλογιάννη στα Σφακιά, που αποτελεί ένα γεγονός πανελλαδικής εμβἐλειας, είχε χιλιάδες θύματα και διήρκεσε τόσο πολύ, ώστε να μπορούμε βάσιμα να υποστηρίξουμε πως αποτελεί το δεύτερο επίκεντρο της επανάστασης μετά την Πελοπόννησο.
Ευτυχώς, για τους αγώνες των Σφακιανών και το μαρτύριο του ηγέτη της επανάστασης διαθέτουμε μια ἐμμετρη αφήγηση, 1034 στίχων, το «Τραγούδι του Δασκαλογιάννη». Το έπος το συνέθεσε ένας συναγωνιστής του Δασκαλογιάννη, ο αγράμματος τυροκόμος μπαρμπα Μπατζελιός (Παντελής), από το Μουρί Σφακίων, ο οποίος δεκαέξι χρόνια μετά το πέρας της επανάστασης, θα το αφηγηθεί στον Αναγνώστη του παπά Σήφη Σκορδύλη, ο οποίος και το κατέγραψε.
Τα Σφακιά, όπως η Μάνη ήταν μια περιοχή ημιανεξάρτητη και απροσπέλαστη στους Τούρκους. Ο Εβλιγιά Τζελεμπή, αναφέρει ότι τα Σφακιά τα είχε πατήσει ο ίδιος ο θρυλικός Δελή Χουσεΐν Πασάς, ο Γαζής. Ωστόσο το 1658, και σε συμφωνία με τον Χουσεΐν Πασά, τα Σφακιά έγιναν βακούφια αφιερωμένα στις ιερές πόλεις Μέκκα και Μεδίνα και οι Τούρκοι ποτέ δεν εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου