Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020

Μία κυρία που πέρασε… και χάθηκε…

 (Η Αμαλία Μεγαπάνου, υπέροχη, την εποχή που ήταν στο πλευρό του Κωνσταντίνου Καραμανλή)

Η Αμαλία που απαίτησε διαζύγιο και χάθηκε. Αλλά που στην κηδεία του Καραμανλή παραβρέθηκε και πρέπει να μελετήσει κανείς τη γλώσσα του σώματος ενώ χαμηλώνει στο φέρετρο. Η Αμαλία που δεν μίλησε. Η Αμαλία εκλεκτική, ακέραιη, λακωνική, αυτάρκης, υπερήφανη, αξιοπρεπής, έντιμη ψυχή. Δεν σπατάλησε και δεν σπαταλήθηκε 

Ρέα Βιτάλη 
Ηθελα να τη γνωρίσω. Ηθελα πολύ. Εκείνη τη γυναίκα που για όλους ήταν ασύλληπτα όμορφη, φίνα, κομψή, ντελικάτη και έσερνε έναν προσωπικό μύθο, ως η μόνη σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που τον ενίσχυε με την παντοτινή σιωπή της επί του θέματος, γιατί όπως είχε πει «Δεν είμαι μάγειρας να μοιράζω τις συνταγές μου». Σε όλες τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες το ζευγάρι έμοιαζε κινηματογραφικό. Και στην επίσκεψή τους στην Αμερική, οι αμερικάνοι δημοσιογράφοι σημείωναν με θαυμασμό ότι είχε βρεθεί η αντίπαλος της Τζάκι Κέννεντι, η οποία τότε κρατούσε τα σκήπτρα της κομψότητας διεθνώς. Είμαι σίγουρη ότι μετά την αγγελία του θανάτου της κυρίας, θα χορτάσετε ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Μα εμένα με ενδιέφερε το τσαγανό της γυναίκας. Το γεγονός ότι χώρισε, σε χρόνια που οι γυναίκες δεν διανοούνταν διαζύγια, και ότι τα βιβλία που έγραψε στη συνέχεια της ζωής της φανέρωναν τόλμη, δύναμη, αυτόνομη προσωπικότητα.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου