Στη νεότερη Ιστορία οι εδαφικές βλέψεις των βόρειων γειτόνων μας στηρίχτηκαν στην κατασκευή επίπλαστης μακεδονικής ταυτότητας και στους «εθνικοαπελευθερωτικούς» αγώνες τους για την απελευθέρωση των υπόδουλων «Μακεδόνων» από τους Ελληνες.
Το ιδεολόγημα της μακεδονικής ταυτότητας ξεκαθαρίστηκε με τη Συμφωνία των Πρεσπών;
Στη Συμφωνία των Πρεσπών αναφέρεται ότι: «Οι όροι ‘Μακεδονία’ και ‘Μακεδόνας’ έχουν την έννοια που αποδίδεται στο άρθρο 7 της συμφωνίας». Τι λέει το περίφημο άρθρο 7;
«1.Τα μέρη αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψή τους ως προς τους όρους ‘Μακεδονία’ και ‘Μακεδόνας’ αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και ιστορική κληρονομιά.
2. Οταν γίνεται αναφορά στο Πρώτο Μέρος (σ.σ. Ελλάδα), με αυτούς τους όρους νοούνται όχι μόνο η περιοχή και ο πληθυσμός της βόρειας Ελλάδας αλλά και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και ο ελληνικός πολιτισμός, η ιστορία, η κουλτούρα και η κληρονομιά αυτής της περιοχής από την αρχαιότητα έως σήμερα». (Η ακριβής διατύπωση στα αγγλικά είναι πως με αυτούς τους όρους νοούνται «the area and people of the northern region of the First Party…»).
«3. Οταν γίνεται αναφορά στο Δεύτερο Μέρος (σ.σ. πΓΔΜ), με αυτούς τους όρους νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στο παραπάνω εδάφιο (άρθρο 7.2)». (Η ακριβής διατύπωση στα αγγλικά είναι πως με αυτούς τους όρους νοούνται «its territory, language, people…»).
Ποια είναι η «Μακεδονία»;
Επομένως οι τρεις πρώτες παράγραφοι του άρθρου 7 ξεκαθαρίζουν τα εξής σχετικά με τη «Μακεδονία»:
Πρώτον, η Μακεδονία του Πρώτου Μέρους (Ελλάδας) είναι μία περιοχή στο βόρειο τμήμα της χώρας, ενώ η Μακεδονία του Δεύτερου Μέρους (πΓΔΜ) είναι επικράτεια, κράτος τουλάχιστον. Οι λέξεις στα αγγλικά είναι αποκαλυπτικές. Η Μακεδονία του Πρώτου Μέρους είναι area in the northern region, ενώ η Μακεδονία του Δεύτερου Μέρους είναι territory
Για τους γνώστες της Αγγλικής είναι σαφής η διαβάθμιση area μέσα σε region και territory. Η επικράτεια είναι σαφώς ευρύτερη έννοια και ισχυρότερη από τη λέξη περιοχή. Σημειωτέον πως περιοχή Μακεδονία υπάρχει και στη Βουλγαρία.
Δεύτερον, επειδή ακριβώς στο άρθρο αυτό δεν διαχωρίζονται Μακεδονία και Βόρεια Μακεδονία,αλλά και τα δύο Μέρη αναφέρονται στο όνομα «Μακεδονία», είναι σαφές ότι αποδεχόμαστε πως η πΓΔΜ ονομάζει την επικράτειά της «Μακεδονία».
Ποιοι είναι οι«Μακεδόνες»;
Ξεκάθαρα με τη Συμφωνία των Πρεσπών στην περίπτωση της Ελλάδας έχουμε Μακεδόνες κατοίκους μίας περιοχής, ενώ στην περίπτωση της πΓΔΜ αναγνωρίζουμε πληθυσμό της επικράτειας της «Μακεδονίας» με επίσημη γλώσσα τη μακεδονική. Για αυτό ακριβώς τονίζεται ιδιαίτερα στην παράγραφο 4 του άρθρου 7 η αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας της πΓΔΜ.
«4.Το Δεύτερο σημειώνει ότι η επίσημη γλώσσα της, η Μακεδονική γλώσσα, ανήκει στην ομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών». Η γλώσσα είναι διακριτό στοιχείο εθνικής ταυτότητας. Αλλωστε στη Συμφωνία ξεκαθαρίζεται: «β) Η ιθαγένεια του Δεύτερου Μέρους (σσ. πΓΔΜ) θα είναι Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». Συμφωνήσαμε επομένως σε Μακεδονική και όχι Βορειομακεδονική ιθαγένεια. Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται πως οι Μακεδόνες της πΓΔΜ μπορούν να χρησιμοποιούν και το επίθετο μακεδονικός, σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους.
Με το άρθρο 7 επομένως αναγνωρίσαμε τη γεωγραφική επικράτεια της πΓΔΜ ως «Μακεδονία», «Μακεδόνες» με γλώσσα, ιστορία και πολιτισμό «μακεδονικό», των οποίων η ιθαγένεια (nationality) χαρακτηρίζεται επίσης μακεδονική και μπορούν να χρησιμοποιούν το επίθετο μακεδονικός για ό,τι τους αφορά. Οχι «Βόρεια Μακεδονία», όχι «βορειομακεδονική» γλώσσα, όχι «Βορειομακεδόνες». Επομένως πλέον ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πως μακεδονικός λαός είναι αυτός της Βόρειας Μακεδονίας;
Δεν είναι απλά μία ονομασία
Το εάν η πΓΔΜ ονομάζεται Μακεδονία, αφορά πολύ περισσότερα από το όνομα: αλυτρωτικές τάσεις και εδαφικές βλέψεις, οι οποίες μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στη διάρκεια των Βαλκανικών, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, του Εμφυλίου και μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες συνδέονταν ευθύγραμμα με τη διαμόρφωση «όψιμης»ταυτότητας μακεδονικού λαού και γλώσσας και με το συνακόλουθο αίτημα της απελευθέρωσης των υπόδουλων «Μακεδόνων» και τη δημιουργία μιας ευρύτερης γεωγραφικής επικράτειας «Μακεδονίας», η οποία θα περιλάμβανε τη Μακεδονία μας.
Εν τέλει τι κρατήσαμε; Μία περιοχή «Μακεδονία» απέναντι στην επικράτεια «Μακεδονία». Κατοίκους μίας περιοχής απέναντι σε ένα «Μακεδονικό λαό» με γλώσσα,ιθαγένεια, ιστορία και πολιτισμό μακεδονικό. Ορίσαμε μία «Βόρεια Μακεδονία» εκτός Ελλάδας με «ανήκοντες στο Μακεδονικό λαό», φυσικά και εντός των συνόρων μας. Εάν η Ιστορία συνεχιστεί στη βάση του αφηγήματος της ευρύτερης «Μακεδονίας», έχουμε πολλά να αναμένουμε σε σχέση με αυτούς που σήμερα ή στο παρελθόν ανήκαν στον «Μακεδονικό λαό» και κατοικούσαν ή κατοικούν εντός των συνόρων μας.
Πέραν των προβλεπόμενων για την εμπορική χρήση του επιθέτου μακεδονικός- αγκάθι για πολλά προϊόντα της Μακεδονίας μας-, τα περισσότερα από τα υπόλοιπα άρθρα της 20/σέλιδης Συμφωνίας συνιστούν μία εξαιρετική έκθεση ιδεών για την προώθηση της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών μας και θα ήταν ευχής έργον να εφαρμοστούν.
Καταφέραμε το καλύτερο;
Οι υπογράψαντες γνωρίζουν κάτω από πόσο πιεστικές συνθήκες για το κάθε Μέλος συνυπέγραψαν. Εμείς διαβάζουμε το αποτέλεσμα: Τα άρθρα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Με βάση αυτά δίκαια πανηγυρίζει ο υπουργός Εξωτερικών της πΓΔΜ Νικολά Ντιμιτρόφ: «Παρά την πολυπλοκότητα του θέματος, πραγματικά πιστεύω πως με τον επιπρόσθετο γεωγραφικό προσδιορισμό, και άλλες προβλέψεις αναφορικά με την ιθαγένεια, τη γλώσσα και με το άρθρο 7, η ταυτότητά μας δεν έχει χαθεί». «Δεδομένων των συνθηκών καταφέραμε απολύτως ό,τι ήταν καλύτερο». Μπορεί η Ελλάδα να πει το ίδιο;
ΠΗΓΗ: ekirikas.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου