Προεκλογικά τερτίπια

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Στο photo finish ο Τσίπρας κτυπάει με το επίτευγμα της διατήρησης των συντάξεων στα σημερινά επίπεδα με μερικές από τις επιστροφές που εδώ και χρόνια έχουν αποφασιστεί από τα δικαστήρια, με την καταβολή ενός μέρους  από τα προαναγγελθέντα αντίμετρα, με προσλήψεις στο δημόσιο και παράλληλα με διώξεις πολιτικών, προκειμένου να εκπληρωθεί το ρηθέν του Ρασπούτιν που έλεγε,  στείλτους στο δικαστήριο κι ας αθωωθούν. 

Εν μέσω  προεκλογικής περιόδου ο ένοικος του Μαξίμου μετά από δυο ετών σιωπή αποφάσισε να φέρει τις προτάσεις του κόμματός του στη Βουλή με τις αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος.

Προτάσεις που είναι μαθηματικά βέβαιο εκτός του άρθρου 86, και ενδεχομένως της εκλογής του ΠτΔ, θα  πέσουν στο κενό, μια και δεν πρόκειται να συγκεντρώσουν τους 180 ούτε στην ψηφοφορία αυτής της Βουλής, ούτε στην επόμενη που θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές.

Προς τι λοιπόν η εμμονή σε μια αναθεώρηση χωρίς συναίνεση από την παρούσα Βουλή;

Πολλές εκτιμήσεις έχουν γίνει γι αυτή την κίνηση. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι θέλει να κάψει  την αναθεώρηση που επιδιώκει η ΝΔ, και κάποιοι άλλοι ότι θέλει να ρίξει στάχτη στα μάτια του σκληρού πυρήνα του, που θα ικανοποιηθεί με τον δήθεν διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους, με τα δημοψηφίσματα που μπορεί να διοργανώσει  ακόμη και ο Παναιτωλικός και τέλος με το μπλοκάρισμα της αλλαγής του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. 

¨Όμως η αναθεώρηση το Συντάγματος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και όσοι κάνουν μικροκομματικά παιχνίδια με αυτή, δείχνουν παντελή έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς.

Ο συνταγματικός νομοθέτης δεν ζήτησε τυχαία 180 θετικές ψήφους. Αυτό σημαίνει ότι προτρέπει την συναίνεση. Την επιβάλλει με την θετική ψήφο  των 180, που σημαίνει ότι απαιτεί την συναίνεση περισσοτέρων του κομμάτων.

Όλα αυτά εν μέσω διώξεων, που στοχεύουν όχι μόνο την Αξιωματική  Αντιπολίτευση , αλλά και το κόμμα της Φ. Γεννηματά, που θέλει να κοντύνει, μια και τον χώρο του ΠΑΣΟΚ έχει καταληστεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να εκτιναχθεί από το 4%  στο 35%.

Άρα η συνειδητή μη επίτευξη συναίνεσης από την πλευρά της σημερινής πλειοψηφίας, είναι μια μπίλια του μπιλιάρδου, που αλλού κτυπάει και αλλού στοχεύει. Στην πορεία της δίμηνης συζήτησης που θα ακολουθήσει θα φανεί που το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Επί της ουσίας οι προτάσεις δεν αντιμετωπίζουν ούτε την διαπλοκή ούτε την διαφθορά και το κυριότερο δεν κινούνται στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του κράτους,  που σημαίνει ότι χάνεται μια ακόμη ευκαιρία να βρει η χώρα τον δρόμο της πολυπόθητης ανάπτυξης.

Γιατί το ζητούμενο δεν βρίσκεται στις ανεδαφικές προτάσεις του τύπου που αναφέρει, ότι η ηλεκτρική ενέργεια παραμένει εσαεί στα χέρια του κράτους, όταν η τεχνολογικές εξελίξεις μπορούν να ανατρέψουν αυτή την πρόνοια, αλλά στο παιχνίδι που παίζεται με την επιχειρούμενη κοροϊδία, μια και ήδη τέσσερεις μεγάλες λιγνιτικές μονάδες έχουν βγει στο σφυρί και ένα σωρό πάροχοι έχουν μπει στην αγορά, πουλώντας ρεύμα.

Το θέμα της αναθεώρησης έπρεπε εξ αρχής να στοχεύει σε θέματα που μπορούν να ενώσουν και όχι σε διχαστικές προτάσεις. Βεβαίως ακούσαμε και την άποψη των ιδεολογικών διαφορών, που έρχονται να επιστρατευθούν για να δικαιολογήσουν τα μικροπολιτικά παιχνίδια.

Σε λίγο όπως το πάνε θα μας πουν ότι το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε ο Τσίπρας, ήταν αριστερής απόκλισης σε σχέση με τα δύο προηγούμενα, των Παπανδρέου και Σαμαρά-Βενιζέλου.

Θα πει κάποιος το αποτέλεσμα μετράει και ο Τσίπρας με τα κόλπα του, παραμένει ένας ισχυρός παίκτης στο πολιτική σκηνικό. Το κακό είναι ότι στον ορίζοντα δεν υπάρχουν οι βέλτιστες προτάσεις και οι επιλογές μολονότι εμφανίζονται πολλές, στην πράξη περιορίζονται ανάμεσα στους δύο μονομάχους, μια και πέρα από τα δύο ακραία κόμματα ο μπαλαντέρ εμφανίζεται ξεπερασμένος και σε πλήρη αποσύνθεση.

Γι αυτό και η προσεχής αναμέτρηση που μπορεί τελικά να γίνει και σε ένδεκα μήνες και σκληρή θα είναι και άκρως πολωτική.

Το καλό είναι πάντως ότι όλα τα κόμματα θα πάρουν μέρος στο δίμηνο διάλογο για την αναθεώρηση. Θα ήταν όμως χρήσιμο να συμφωνήσουν πέρα από το 86 περί ευθύνης υπουργών και στο θέμα της εκλογής του ΠτΔ.  Από την στιγμή που συμφωνούν επί της αρχής δηλ. να μην διαλύεται η Βουλή είναι σχετικά εύκολο να τα βρουν και στην διαδικασία της εκλογής.  

Με αυτή την έννοια η αναθεώρηση όπως όλα δείχνουν θα είναι πολύ περιορισμένη και θα καλύψει ένα ελάχιστο από τα πολλά ζητούμενα.

Βεβαίως παραμένει με ερωτηματικά η περαιτέρω πορεία του σημερινού κυβερνητικού σχήματος, μια και υπάρχουν εμπόδια στην πορεία της, όπως η υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών και το νέο σχήμα που θα προκύψει, χωρίς το δεκανίκι του Καμμένου.

Με αυτή την έννοια και με εκλογές για Τοπική Αυτοδιοίκηση και Ευρωβουλή το βέβαιο είναι ότι δεν θα πλήξουμε. Ο Έλληνας εξάλλου τρέφεται από κάτι τέτοια… 

ΠΗΓΗ ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ