Εάν επιχειρήσεις να κάνεις σεργιάνι στις «ενημερωτικές» σελίδες του διαδικτύου, την έχεις πατήσει και μάλιστα άγρια. Πατάς μανιωδώς τα πλήκτρα για να έρθεις στο ποθούμενο και σχεδόν όλες τις φορές ή απογοητεύεσαι ή μόλις φθάνεις στο παρά μισό δευτερόλεπτο για να δεις το φοβερό ντοκουμέντο, διαβάζεις: «404. Το άρθρο δεν βρέθηκε»…
Το έχω πάθει πολλές φορές και επειδή μου είστε ιδιαιτέρως συμπαθείς θα σας διηγηθώ μερικά νόστιμα παθήματά μου.
Χωρίς λοιπόν να το θέλω σκάει μύτη μία είδηση, ξέρετε από αυτές που εισβάλουν στον υπολογιστή σας εντελώς απρόσκλητες: «Ανάστατο το Ηράκλειο από την ακτινογραφία διαγωνιζομένης στις Πανελλαδικές». Και η περιπέτεια αρχίζει: «Διαβάστε περισσότερα εδώ» και «Δες το βίντεο εκεί» και «Gallery φωτογραφιών πάρα πέρα» και πάει λέγοντας. Με την περιέργεια να έχει χτυπήσει κόκκινο, και επειδή έτσι λένε όλοι αλλά και λόγω ΣΥΡΙΖΑ, κάποτε φθάνω και στην είδηση, όπου διαβάζω ότι κάποια μαθήτρια στο Ηράκλειο, έβγαλε σε κάποιο Κέντρο Υγείας μία ακτινογραφία και μετά εξομολογήθηκε με δάκρυα στα μάτια στην μαμά της, ότι κάποιος τις έκανε ανήθικες προτάσεις. Έτσι χωρίς να αναφέρεται το ονοματεπώνυμο της παθούσης ή του Κέντρου Υγείας, με ασαφείς και αόριστες αναφορές φτιάχνουν μία είδηση, που θα την ζήλευε και ο Καρανίκας.
Άλλη είδηση: «Νταϊάνα. Το ασύλληπτο σέξι φόρεμα, με το οποίο εκδικήθηκε τον Κάρολο και σόκαρε την Βρετανία». Τώρα η περιέργειά σου φτάνει στο κόκκινο του ΚΚΕ. Αφού ακολουθούν μερικά «πάτα εδώ» «ψάξε εκεί» και «κοίτα παραπέρα», φθάνεις επί τέλους στην πολύψαχτη φωτογραφία, που δείχνει την μακαρίτισσα Λαίδη Ντι, να φοράει ένα φόρεμα λίγο πιο τολμηρό από ράσο μοναχής του Θιβέτ, αν στο Θιβέτ υπάρχουν μοναχές και δεν είναι μόνο για τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Θυμόσαστε τότε που τον βρήκε ο παλιός του διοικητής…
Αμ το άλλο; Ενώ έψαχνα να μάθω για τις μετεγγραφές της ομαδάρας μου, να και εμφανίζεται στην οθόνη μου: «Η όμορφη Κρητικοπούλα, που έκλεψε τις εντυπώσεις σε γάμο με τον χορό της». Άντε πάλι το γνωστό ψάξιμο για να βρω το πολυπόθητο βίντεο. Τελικά το βρίσκω και βλέπω μία κοπελίτσα, λίγο πιο ευλύγιστη από ένα αγγούρι να σειέται και να λυγιέται, με χάρη αρσιβαρίστα. Κάτι μουρμουρίζω, που μάλλον δεν είναι καλό, γιατί το στεφάνι μου διαμαρτύρεται και φεύγω απ’ την ιστοσελίδα.
Όμως υπάρχουν και τα ευχάριστα (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω). Διαβάζω λοιπόν μία είδηση που με καθηλώνει και με δάκρυα στα μάτια λέω στη γυναίκα μου. Ε, πάει τελείωσε έχουμε κράτος. «Πού το κατάλαβες, παρητήθη ο Κατρούγκαλος, έλυσε ο Κοτζιάς το ‘’Αλβανικό’’ ή (ξανα)πιάσανε τον Ρουβίκωνα;», λέει η συνήθως πικρόχολη σύζυγός μου. «Όχι ρε γυναίκα, συνελήφθη ο Καρανίκας». Άκουσα κάτι γυαλικά να σπάνε και ψάξε ψάξε (ζούλα εδώ, σύρε εκεί, δες και πάρα πέρα…) φθάνω στην είδηση, που μας πληροφορούσε ότι ο Καρανίκας είχε συλληφθεί το 2011, τότε που δεν έγινε η παρέλαση στην Θεσσαλονίκη, διότι έβριζε τον τότε ΠτΔ Κάρολο Παπούλια. Δηλαδή είδηση προ 7ετίας (όχι της ‘’χουντικής’’…) μας σερβίρεται σαν σημερινή. Εκτοξεύεις κατόπιν αυτού όποια βρισιά διαθέτει το πλούσιο ρεπερτόριό σου και κλείνεις τον υπολογιστή ή όχι;
Εγώ τι να σας πω, προτιμώ χίλιες φορές την εφημερίδα για ενημέρωσή μου. Βέβαια όχι ότι και εκεί δεν γίνονται εξυπνάδες. Διάβαζα προχθές σε πρωτοσέλιδο «σοβαρής και δημοκρατικιάς» εφημερίδας: «Στην πισίνα της μαφίας ο Σαλβίνι». Βλέποντας τον τίτλο, προφανώς αντιλαμβάνεσαι ότι ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών, που αποτελεί κόκκινο πανί για τους απανταχού προοδευτικοδημοκράτες, φιλοξενείται από την τοπική μαφία. Όμως διαβάζοντας το κείμενο, μαθαίνεις ότι ο Σαλβίνι απλώς κάνει μπάνιο στην πισίνα βίλας, που ανήκε κάποτε σε διαβόητο νονό και είχε όμως κατασχεθεί από το 2011. Τότε απλώς πετάς την εφημερίδα στην ανακύκλωση, όσο «σοβαρή» και να είναι.
Και για να κλείσουμε με κάτι πιο ευτράπελο (λες και υπάρχει τίποτα σοβαρό γύρω μας). Σε ιστοσελίδα, υποτίθεται σοβαρή, διαβάζεις το συγκινητικό και εξαιρετικά μοδάτο: «Αυτές οι φωτογραφίες μας έκαναν να σεβαστούμε τα ζώα λίγο παραπάνω». Μετά από 2-3 κλικ φθάνω επί τέλους στα ζώα, έμπηξα τα κλάματα με τα καημένα τα γατάκια, τ’ αρνάκια και τα σκυλάκια και μάλωσα το στεφάνι μου που το μεσημέρι είχε φτιάξει κοτόπουλο με χυλοπίτες χωριάτικες. Όταν μου πέρασε το πλάνταγμα ξαναγύρισα στην αρχική σελίδα όπου, προσέχοντας λίγο παραπάνω, διαβάζω ακριβώς πάνω από το κείμενο που μας προέτρεπε να σεβαστούμε τα ζωάκια: «Η συνταγή της ημέρας: Μοσχαράκι λεμονάτο». Ω της υποκρισίας ήλιε νοητέ! Έκλεισα τον υπολογιστή, σκούπισα τα δάκρυά μου και παράγγειλα ένα με απ’ όλα, ας μην είχα χωνέψει ακόμα τις χυλοπίτες…
Το έχω πάθει πολλές φορές και επειδή μου είστε ιδιαιτέρως συμπαθείς θα σας διηγηθώ μερικά νόστιμα παθήματά μου.
Χωρίς λοιπόν να το θέλω σκάει μύτη μία είδηση, ξέρετε από αυτές που εισβάλουν στον υπολογιστή σας εντελώς απρόσκλητες: «Ανάστατο το Ηράκλειο από την ακτινογραφία διαγωνιζομένης στις Πανελλαδικές». Και η περιπέτεια αρχίζει: «Διαβάστε περισσότερα εδώ» και «Δες το βίντεο εκεί» και «Gallery φωτογραφιών πάρα πέρα» και πάει λέγοντας. Με την περιέργεια να έχει χτυπήσει κόκκινο, και επειδή έτσι λένε όλοι αλλά και λόγω ΣΥΡΙΖΑ, κάποτε φθάνω και στην είδηση, όπου διαβάζω ότι κάποια μαθήτρια στο Ηράκλειο, έβγαλε σε κάποιο Κέντρο Υγείας μία ακτινογραφία και μετά εξομολογήθηκε με δάκρυα στα μάτια στην μαμά της, ότι κάποιος τις έκανε ανήθικες προτάσεις. Έτσι χωρίς να αναφέρεται το ονοματεπώνυμο της παθούσης ή του Κέντρου Υγείας, με ασαφείς και αόριστες αναφορές φτιάχνουν μία είδηση, που θα την ζήλευε και ο Καρανίκας.
Άλλη είδηση: «Νταϊάνα. Το ασύλληπτο σέξι φόρεμα, με το οποίο εκδικήθηκε τον Κάρολο και σόκαρε την Βρετανία». Τώρα η περιέργειά σου φτάνει στο κόκκινο του ΚΚΕ. Αφού ακολουθούν μερικά «πάτα εδώ» «ψάξε εκεί» και «κοίτα παραπέρα», φθάνεις επί τέλους στην πολύψαχτη φωτογραφία, που δείχνει την μακαρίτισσα Λαίδη Ντι, να φοράει ένα φόρεμα λίγο πιο τολμηρό από ράσο μοναχής του Θιβέτ, αν στο Θιβέτ υπάρχουν μοναχές και δεν είναι μόνο για τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Θυμόσαστε τότε που τον βρήκε ο παλιός του διοικητής…
Αμ το άλλο; Ενώ έψαχνα να μάθω για τις μετεγγραφές της ομαδάρας μου, να και εμφανίζεται στην οθόνη μου: «Η όμορφη Κρητικοπούλα, που έκλεψε τις εντυπώσεις σε γάμο με τον χορό της». Άντε πάλι το γνωστό ψάξιμο για να βρω το πολυπόθητο βίντεο. Τελικά το βρίσκω και βλέπω μία κοπελίτσα, λίγο πιο ευλύγιστη από ένα αγγούρι να σειέται και να λυγιέται, με χάρη αρσιβαρίστα. Κάτι μουρμουρίζω, που μάλλον δεν είναι καλό, γιατί το στεφάνι μου διαμαρτύρεται και φεύγω απ’ την ιστοσελίδα.
Όμως υπάρχουν και τα ευχάριστα (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω). Διαβάζω λοιπόν μία είδηση που με καθηλώνει και με δάκρυα στα μάτια λέω στη γυναίκα μου. Ε, πάει τελείωσε έχουμε κράτος. «Πού το κατάλαβες, παρητήθη ο Κατρούγκαλος, έλυσε ο Κοτζιάς το ‘’Αλβανικό’’ ή (ξανα)πιάσανε τον Ρουβίκωνα;», λέει η συνήθως πικρόχολη σύζυγός μου. «Όχι ρε γυναίκα, συνελήφθη ο Καρανίκας». Άκουσα κάτι γυαλικά να σπάνε και ψάξε ψάξε (ζούλα εδώ, σύρε εκεί, δες και πάρα πέρα…) φθάνω στην είδηση, που μας πληροφορούσε ότι ο Καρανίκας είχε συλληφθεί το 2011, τότε που δεν έγινε η παρέλαση στην Θεσσαλονίκη, διότι έβριζε τον τότε ΠτΔ Κάρολο Παπούλια. Δηλαδή είδηση προ 7ετίας (όχι της ‘’χουντικής’’…) μας σερβίρεται σαν σημερινή. Εκτοξεύεις κατόπιν αυτού όποια βρισιά διαθέτει το πλούσιο ρεπερτόριό σου και κλείνεις τον υπολογιστή ή όχι;
Εγώ τι να σας πω, προτιμώ χίλιες φορές την εφημερίδα για ενημέρωσή μου. Βέβαια όχι ότι και εκεί δεν γίνονται εξυπνάδες. Διάβαζα προχθές σε πρωτοσέλιδο «σοβαρής και δημοκρατικιάς» εφημερίδας: «Στην πισίνα της μαφίας ο Σαλβίνι». Βλέποντας τον τίτλο, προφανώς αντιλαμβάνεσαι ότι ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών, που αποτελεί κόκκινο πανί για τους απανταχού προοδευτικοδημοκράτες, φιλοξενείται από την τοπική μαφία. Όμως διαβάζοντας το κείμενο, μαθαίνεις ότι ο Σαλβίνι απλώς κάνει μπάνιο στην πισίνα βίλας, που ανήκε κάποτε σε διαβόητο νονό και είχε όμως κατασχεθεί από το 2011. Τότε απλώς πετάς την εφημερίδα στην ανακύκλωση, όσο «σοβαρή» και να είναι.
Και για να κλείσουμε με κάτι πιο ευτράπελο (λες και υπάρχει τίποτα σοβαρό γύρω μας). Σε ιστοσελίδα, υποτίθεται σοβαρή, διαβάζεις το συγκινητικό και εξαιρετικά μοδάτο: «Αυτές οι φωτογραφίες μας έκαναν να σεβαστούμε τα ζώα λίγο παραπάνω». Μετά από 2-3 κλικ φθάνω επί τέλους στα ζώα, έμπηξα τα κλάματα με τα καημένα τα γατάκια, τ’ αρνάκια και τα σκυλάκια και μάλωσα το στεφάνι μου που το μεσημέρι είχε φτιάξει κοτόπουλο με χυλοπίτες χωριάτικες. Όταν μου πέρασε το πλάνταγμα ξαναγύρισα στην αρχική σελίδα όπου, προσέχοντας λίγο παραπάνω, διαβάζω ακριβώς πάνω από το κείμενο που μας προέτρεπε να σεβαστούμε τα ζωάκια: «Η συνταγή της ημέρας: Μοσχαράκι λεμονάτο». Ω της υποκρισίας ήλιε νοητέ! Έκλεισα τον υπολογιστή, σκούπισα τα δάκρυά μου και παράγγειλα ένα με απ’ όλα, ας μην είχα χωνέψει ακόμα τις χυλοπίτες…
Πηγή https://www.dimokratianews.gr/content/90730/des-edo-pata-ekei
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου