Όταν ελληνικό MIRAGE-2000 επέστρεψε με ένα "πουλάκι" λιγότερο το 1996 - Πως κατέρριψε το τουρκικό F-16 ο Ελληνας πιλότος (Εικόνες και βίντεο)

Η κατάρριψη του τουρκικού F-16 από το ελληνικό Μιράζ 2000 με πιλότο τον Θάνο Γρίβα το 1996. Πόσο μακρυά είμαστε από ένα τέτοιο παρόμοιο συμβάν;

Ήταν το Νο 1 στο ζεύγος των Mirage που απογειώνονταν από την Τανάγρα, σχεδόν κάθε πρωί, για περιπολίες στο Αιγαίο ή -το συνηθέστερο- για αναχαιτίσεις Τούρκων εισβολέων.

Το 1996, η Τουρκία είχε αυξήσει τις προκλήσεις, ακριβώς όπως κάνει και σήμερα,  Πύκνωσε τις παραβιάσεις της στο Αιγαίο, αφού ο Μεσούτ Γιλμάζ, τότε πρωθυπουργός της χώρας, πίεζε για απευθείας συνομιλίες με την Αθήνα, ώστε να λυθούν “πακέτο” τα Ελληνοτουρκικά. Η Τουρκία -κι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα απ’ οποιονδήποτε οι πιλότοι των Ελληνικών μαχητικών- πάντοτε χρησιμοποιεί την αεροπορική της ισχύ, για να ασκήσει εξωτερική πολιτική.

Όταν στην μονάδα σήμανε το “scramble”, το μόνο που ένοιαζε τον Σμηναγό ήταν ότι έπρεπε να απογειωθεί μέσα σε πέντε λεπτά, να βρεθεί στα 12.000 πόδια μαζί με το Νο 2 του σμήνους του και να πάρει στον αέρα εντολές.

Την ώρα που απογειωνόταν, φορτωμένος με δύο πυραύλους Magic, αέρος-αέρος (“πουλάκια” τούς λένε οι πιλότοι), ήξερε ότι μάλλον αυτή θα ήταν η τελευταία του τέτοια αποστολή.

Σε λίγες μέρες θα εγκατέλειπε την Τανάγρα και τα Mirage και θα “ανηφόριζε” προς την Αγχίαλο, για να αναλάβει εκπαιδευτής στην σχολή Top Gun της Πολεμικής Αεροπορίας, στην Σχολή όπου οι νέοι Ίκαροι εκπαιδεύονται στις αναχαιτίσεις…

Η θεωρία

Η τεχνική της αναχαίτισης είναι καλά μελετημένη τόσο από τους Έλληνες όσο και από τους Τούρκους πιλότους.  Τα τελευταία 29 χρόνια, κάθε μέρα (με εξαίρεση κάποιες θρησκευτικές γιορτές και των δύο χωρών και δύο μήνες το καλοκαίρι) ο ένας αναχαιτίζει τον άλλον, σε όλα τα μήκη και πλάτη του Αιγαίου.

Ο σκοπός είναι ο ένας να “πιάσει την ουρά” του αντιπάλου του, να βρεθεί πίσω του και να “κλειδώσει” τον στόχο του, με τους πυραύλους να σημαδεύουν. Αν αυτές είναι πραγματικές συνθήκες εναέριας μάχης, ο στόχος δεν ξεφεύγει ποτέ. Η πυροδότηση των πυραύλων από τον πιλότο γίνεται από ένα κουμπί με δύο σκάλες.

Η πρώτη είναι το φωτοπολυβόλο και είναι ακίνδυνη. Παίζει τον ρόλο των εικονικών πυραύλων στις αναχαιτίσεις.  Με το φωτοπολυβόλο ο πιλότος “πιστοποιεί” την αναχαίτιση του εχθρού φωτογραφίζοντάς τον. Τότε ο αντίπαλος είναι, θεωρητικά, νεκρός. Όσες οι φωτογραφίες από τα φωτοπολυβόλα, τόσες και οι αναχαιτίσεις, τόσοι και οι “καταρριφθέντες” αντίπαλοι!

Η δεύτερη σκάλα του χειριστηρίου είναι η μοιραία.

Αυτή που πυροδοτεί πραγματικά (και όχι εικονικά) τον πύραυλο. Οι πύραυλοι Magic έλκονται από την θερμότητα, “κολλάνε” και ακολουθούν το πιο ζεστό σημείο, τους κινητήρες του αεροσκάφους.  Δεν σκάνε αμέσως, αλλά μόλις βρουν τον στόχο, εκτοξεύουν χιλιάδες μικρά θραύσματα, προκαλούν φωτιά, που πυροδοτεί την έκρηξη όλου του αεροσκάφους.

Η περίπτωση αστοχίας είναι ανύπαρκτη!

Το κυνηγητό

Σε φουλ εμπλοκή, οι ταχύτητες είναι από μόνες τους αιτία λιποθυμίας για τον αμύητο. Όπως και τα χρώματα και οι εναλλαγές των τοπίων. Κάτι σαν ηλεκτρονικό παιχνίδι, μόνο που εδώ το game over δεν σημαίνει ότι θα ξαναπαίξεις αν έχεις ψιλά. Ο Σμηναγός είχε στην οθόνη του ζεύγος F-16 (ένα -C και ένα διθέσιο -D) που είχε απογειωθεί από την αεροπορική βάση Παλαιοκάστρου (Balikesir) και είχε εισέλθει στο FIR Αθηνών μαζί με τετράδα F-4Ε, τα οποία σε μία ακόμα “εκπαιδευτική πτήση” θα εκτελούσαν εικονική αποστολή καταστολής εχθρικής αεράμυνας (SEAD) εναντίον στόχων στην Σκύρο.

Ο τουρκικός σχηματισμός αντέδρασε στις διαδικασίες αναγνώρισης από τα Ελληνικά Mirage 2000EGM με τα τέσσερα τουρκικά F-4E να αποχωρούν καθώς ξεκινούσε η εμπλοκή των δύο F-16 της συνοδείας.

Πηγή 

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2018/08/mirage-2000-1996-f-16.html?m=1