Η
απίστευτη υστερία των συστημικών ΜΜΕ εναντίον του προέδρου Τραμπ με αναγκάζει
να επανέλθω στην προσπάθεια να εξηγήσω κάποιες πτυχές της αντιπαλότητας
εναντίον ενός Προέδρου που εξελέγη απολύτως νόμιμα σύμφωνα με όλες τις
προβλέψεις του Αμερικανικού Συντάγματος και μάλιστα με μεγάλη διαφορά
εκλεκτόρων.
1) Ξεκινώ από το σημείο αυτό για να απαντήσω σε πολλούς
φίλους αναγνώστες που ακόμα και σήμερα δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι ο
πρόεδρος των ΗΠΑ εκλέγεται με εκλεκτορικό σύστημα, όπως προβλέπει το
Αμερικανικό Σύνταγμα (άρθρο 2) και η 12η Αναθεώρησή του. Μέχρι να υπάρξει αλλαγή του Συντάγματος δεν
μπορούν κάποιοι φανατισμένοι να υποστηρίζουν ότι «ο Τραμπ δεν έχει την πλειοψηφία». Θα ήταν σαν να είχαμε ένα αγώνα μπάσκετ και
ξαφνικά μετά το τέλος του αγώνα να καταργούσαμε τα τρίποντα με αποτέλεσμα, για
παράδειγμα, οι Golden State Warriors, που πετυχαίνουν τους μισούς πόντους τους από τρίποντα,
να βρεθούν ξαφνικά ηττημένοι… Σας φαίνεται δίκαιο αυτό; Εξάλλου εάν οι κανόνες
του εκλογικού παιχνιδιού ήταν διαφορετικοί, ο Τραμπ θα εκστράτευε στις δυτικές
πολιτείες όπου σχεδόν δεν εμφανίσθηκε – και όπου προέκυψε η μεγάλη διαφορά
ψήφων υπέρ της Χίλαρι. Εάν υπολογίσει κανείς ότι ο Τραμπ μιλούσε σε 3
συγκεντρώσεις την ημέρα ενώ η Χίλαρι σε 3 την εβδομάδα καταλαβαίνει την
διαφορά…
2) Στο παρελθόν επέμεινα, όπως και η πλειοψηφία των
αναλυτών, στον όρο «βαθύ κράτος» και το συνδύασα με τον όρο
«στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα» που πρώτος καθιέρωσε ο πρόεδρος Αιζενχάουερ
το 1960. Ο ανακριτής-«πριμαντόνα» του FBI James Comey, τον οποίο δικαίως απέλυσε ο πρόεδρος Τραμπ, είναι λαμπρό
υπόδειγμα του τι σημαίνουν αυτοί οι δύο όροι.
Ο κ.Comey
μεταξύ 2005-2010 εργάστηκε για την Lokheed Martin, κορυφαία εταιρεία του «συμπλέγματος». Το 2003 η
συνολική του περιουσία (net worth) ήταν περίπου $200.000, φτωχαδάκι δηλαδή… Το 2013
σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είχε φτάσει στα $11 εκατομμύρια!! Πώς έγινε αυτό;
Την τελευταία του χρονιά στην Lokheed Martin έλαβε αποζημίωση $6.1 εκατομμύρια!! Μήπως απορεί πια
κανείς για το λόγο που ο κ. Comey κόπτεται υπέρ του στρατιωτικού-βιομηχανικού
συμπλέγματος; Το οποίο, σε περίπτωση που ο Πρόεδρος Τραμπ πετύχει συμφωνία με
τη Β.Κορέα και αργότερα με τη Ρωσία, θα χάσει τους δύο μεγάλους «μπαμπούλες»
που χρησιμοποιεί για να εκβιάζει το Κογκρέσο για όλο και μεγαλύτερες αμυντικές
δαπάνες;
3) Αλλά ο κ.Comey αυτό-ξεφτιλίστηκε
στην πορεία παρουσίασης του βιβλίου του και απέδειξε πόσο φανατισμένος ήταν ο
ίδιος (αλλά και η σύζυγος του και ολόκληρη η οικογένειά του) κατά του Τραμπ,
οπότε και δικαίως κέρδισε το παρατσούκλι «showboat». Δεν ήταν ο μόνος αλλά σειρά άλλων δήθεν «αμερόληπτων»
ανακριτών του FBI. Ο Peter Strzok και η φιλενάδα του Lisa Page, έδειξαν όλο το φανατισμό και τη μεροληψία τους σε
ατελείωτα μηνύματα (texts). Ο πρώτος μάλιστα θεώρησε καλό να χρησιμοποιεί το προσωπικό του email για διαβαθμισμένα θέματα – δηλαδή για τον ίδιο λόγο που
είχε αρνηθεί να ασκήσει έρευνα εναντίον της αγαπημένης του Χίλαρι!! Ο Andrew McCabe είχε απολυθεί τον Μάρτιο όταν αποδείχτηκε μεταξύ άλλων
ότι διέρρεε πληροφορίες προς τον τύπο…
4) Τα παραπάνω πρόσωπα αποτελούν την ηγεσία του FBI, την αφρόκρεμα του ιδρύματος στο οποίο η αμερικανική
κοινωνία είχε εναποθέσει όλη της την εμπιστοσύνη για την διαφύλαξη της
δικαιοσύνης. Στην περίπτωσή μας η
δικαιοσύνη όχι μόνο δεν ήταν τυφλή αλλά αποδείχθηκε… μονόφθαλμη… Το ένα της
μάτι έβλεπε μόνο προς τα δεξιά όπου και κατευθύνονταν όλες οι έρευνες. Το άλλο μάτι που έπρεπε να ερευνήσει αριστερά
…τυφλώθηκε. Ούτε την καταστροφή των
κινητών της Χίλαρι και πάνω από 33000 emails, ούτε την χρηματοδότηση από την εκστρατεία της Χίλαρι
του περίφημου dossier το οποίο είναι ένα
σύνολο μυθευμάτων κατασκευασμένων από ένα πληρωμένο πρώην κατάσκοπο (Christopher Steele) και τους συνεργάτες του.
5) Τελικά αποδεικνύεται ότι οι κκ. Comey και Mueller είναι φιλαράκια από παλιά, κυρίως από την στενή
συνεργασία τους στο FBI. Είναι τόσο στενή η προσωπική τους
σχέση που κανονικά θα έπρεπε να δημιουργήσει σκέψεις για την ύπαρξη συγκρούσεως
καθηκόντων. Επειδή κυρίως η έρευνα του
κ.Mueller έχει πλέον στραφεί στην «παρεμπόδιση της
δικαιοσύνης» από τον Τραμπ και τους συνεργάτες του (λόγω της απόλυσης του κ.Comey)… Πώς είναι
δυνατόν να είναι κανείς αμερόληπτος όταν η υπόθεση αφορά προσωπικό φίλο του; Αλλά
όπως φαίνεται τέτοιου είδους ευαισθησίες είναι ανύπαρκτες στα παχύδερμα του
«βαθέος κράτους».
Θα μπορούσα να συνεχίσω τον κατάλογο των παραπτωμάτων
απεριόριστα. Θα κλείσω λέγοντας ότι το
κατεστημένο του «βούρκου» της Ουάσιγκτον είναι αδύνατον να δεχτεί ότι έχει
πετύχει κάποιος πρόεδρος που δεν βγήκε από τη βρώμικη κλίκα τους… Kάποιος πρόεδρος που σε αντίθεση με τους προκατόχους του (Μπους,
Κλίντον, Ομπάμα) έχει βγάλει χρήματα με το ταλέντο και τον κόπο του και όχι «αραχτός»
σε κάποια κυβερνητική πολυθρόνα. Και
αισθάνονται πλέον την απειλή. Γιατί ο
αμερικανικός λαός τους έχει κυριολεκτικά σιχαθεί για δεκαετίες ολόκληρες με τις
ψευτιές, τις κλεψιές και τις απάτες τους… Και εάν ένας αυτοδημιούργητος
επιχειρηματίας μέσα σε ενάμισυ χρόνο έχει καταφέρει με μερικές απλές και
αυτονόητες αποφάσεις (περικοπές φόρων, απαλλαγή από γραφειοκρατικούς
κανονισμούς, αναδιαπραγμάτευση διεθνών εμπορικών συμφωνιών κλπ) να εξαφανίσει
την ανεργία, να εκτοξεύσει στα ύψη όλα τα οικονομικά στοιχεία και να
δημιουργήσει την καλύτερη οικονομία στην ιστορία της χώρας ΤΟΤΕ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ
ΠΟΣΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ.
Το κατεστημένο έχει απόλυτο δίκιο που νοιώθει να
απειλείται. Θα λάβει το πραγματικό
μήνυμα τον ερχόμενο Νοέμβριο. Τη φορά αυτή δεν θα πρόκειται για απλή
σφαλιάρα αλλά για θανατική καταδίκη. Εύχομαι οι εκλογές του Νοεμβρίου να
αναγκάσουν όλους τους ανίκανους και απατεώνες που συνωστίζονται στην
αμερικανική πρωτεύουσα να ψάξουν για χαμηλόμισθη απασχόληση στον ιδιωτικό
τομέα…
*Ο Νίκος Σταματάκης είναι
διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών, διεθνολόγος και επιχειρηματίας που ζει και
εργάζεται στη Νέα Υόρκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου