File Photo: Prime Minister of FYROM Zoran Zaev. EPA, GEORGI LICOVSKI
Του Δρ. Νίκου Αντωνιάδη* – Νέα Υόρκη
Ήμουν από την αρχή υπέρμαχος της προστασίας του ονόματος της Μακεδονίας, κάτι που εξέφρασα και δημόσια. Ακόμη είμαι. Δεν είμαι όμως υπέρμαχος της συνεχούς πίεσης και κριτικής όταν υπάρχει “φωτιά” σε τόσο ευαίσθητα θέματα όπως είναι το Μακεδονικό και το Κυπριακό. Κάτι τέτοιο σπέρνει τον φανατισμό!
Από αυτή την στήλη τοποθετήθηκα υπέρ της προστασίας κάθε εθνικού μας πλούτου. Έθεσα ερωτήματα προς την Ελληνική κυβέρνηση για το κατά πόσον θα μπορούσε να εμπιστευτεί τον “συνομιλητή” της. Ως εκεί όμως, μιας και η συνέχιση των συνομιλιών, σε συνάρτηση με την αυξανόμενη ένταση της φωνής του λαού (συλλαλητήρια) επέβαλλε να είμαστε πολύ προσεκτικοί όσοι από εμάς εκθέτουμε απόψεις δημόσια, απόψεις που επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά το δημόσιο συμφέρον των χωρών μας, Ελλάδας και Κύπρου.
Η ανησυχία ήταν και παραμένει. Από την μια έχουμε τις εθνικιστικές “βλέψεις” των Σκοπίων που φαίνεται πως δεν περιορίζονται ούτε και θα ικανοποιηθούν από ένα “όνομα”. Από την άλλη, έχουμε την φωνή μιας τεράστιας μερίδας του Ελληνικού λαού που αντιδρά δικαιολογημένα σε κάθε τι που νιώθει ότι πάνε να του “κλέψουν”. Παράλληλα, βλέπουμε την Ελληνική κυβέρνηση να έχει δώσει περισσότερη έμφαση στο να προστατέψει τα σύνορα της Ελλάδας μέσα από υποχωρήσεις που φάνηκε διατεθειμένη να κάνει στην ονοματολογία. Όσο οι συνομιλίες προχωρούσαν, τόσο ο Ελληνικός λαός αντιδρούσε (το ίδιο και οι Εθνικιστές Σκοπιανοί, γιατί άραγε;).
Το αποτέλεσμα, ήταν φτάσουμε σε ένα οριακό σημείο, όπου η Ελληνική κυβέρνηση πέταξε την μπάλα στα Σκόπια και ανέμενε την απάντηση τους (μέχρι προχτές). Αν η στρατηγική της Ελληνικής κυβέρνησης ήταν να ξεμπροστιάσει τους Σκοπιανούς και να αναδείξει τις αλυτροτικές τους προθέσεις, τότε αυτό το κατάφερε.
Αν όμως η Ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να υπογράψει μια σύνθετη ονομασία παραβλέποντας την λαϊκή βούληση, τότε θα παραθέσω ένα απόσπασμα από τα γραφόμενα του αγαπητού Μιχάλη Ιγνατίου, ο οποίος ανέφερε: Οι υποχωρήσεις που έγιναν από την Ελλάδα είναι ήδη πολλές και θα μπορούσαν να φέρουν τεράστιο ρήγμα στην ενότητα του λαού, που είναι απαραίτητη και κρίσιμη τώρα που Ελλάδα εξέρχεται των Μνημονίων. Το σχετικό άρθρο του κ. Ιγνατίου θέτει επίσης εύστοχα το ερώτημα της σχέσης που μπορεί να έχει η Τουρκία με αυτό το θέμα! (Σχετικό άρθρο εδώ)
Στην Πολιτική Επικοινωνία πρέπει να ξέρεις πότε να εισέρχεσαι του “γηπέδου” και πότε να εξέρχεσαι. Το “timing” είναι ζωτικής σημασίας. Αν η Ελληνική κυβέρνηση παραμένει στο “γήπεδο” αναμένοντας τους Σκοπιανούς, οι Σκοπιανοί πιθανότατα θα “μαγειρέψουν” την στρατηγική τους και τότε η κυβέρνηση ίσως χάσει κάθε πλεονέκτημα που έχει κερδίσει (ξεμπροστιάζοντας τους Σκοπιανούς).
Αν όμως, αξιοποιώντας αυτή την καθυστέρηση εκθέτοντας ολοκληρωτικά τους Σκοπιανούς και αναδεικνύοντας τις αλυτρωτικές τους προθέσεις (με αφορμή αλλά και ως αιτία την καθυστέρηση τους να απαντήσουν), τότε, όλος αυτός ο κόσμος που ξεχύθηκε στα συλλαλητήρια (και δεν είναι μόνο ακροδεξιά στοιχεία) θα ξεχυθεί να συγχαρεί την Ελληνική κυβέρνηση. Και παράλληλα, αυτά τα ακροδεξιά στοιχεία θα μείνουν σπίτι τους (μιας και δεν θα μπορούν να συμμετέχουν στην κοινή χαρά!).
Αυτό ονομάζεται ενότητα που η Ελλάδα χρειάζεται τόσο πολύ!
Με απλά λόγια:
- Τα Σκόπια έβαλαν “αυτογκόλ”. Η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το “γήπεδο” τώρα, αξιοποιώντας την Σκοπιανή “καθυστέρηση” και να στρέψει τα φώτα της στην Κύπρο, τα Μνημόνια και τον Ερντογάν.
*Πολιτικό Μάρκετινγκ και Επικοινωνία
(Πολιτική Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση)
https://www.linkedin.com/in/
(Πολιτική Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση)
https://www.linkedin.com/in/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου