Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Μου έχουν επανειλημμένα τονίσει σε τούτη την πόλη που ζω, ότι το θέμα της ενέργειας είναι μία πολύ μεγάλη υπόθεση. Για την ενέργεια, τονίζεται σε κάθε ευκαιρία, μπορεί να γίνουν και πόλεμοι, στους οποίους θα αναμειχθούν πολλές χώρες, ανάμεσά τους και οι υπερδυνάμεις. Η Ρωσία και η Αμερική είχαν αποφύγει μέχρι σήμερα την αντιπαράθεση για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, διότι είχαν βρει τρόπους συνεννόησης. Στην ουσία είχαν «μοιράσει» το παιγνίδι και ο καθένας έπαιζε το δικό του χωρίς να ενοχλεί η Μόσχα την Ουάσιγκτον και η Ουάσιγκτον τη Μόσχα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Από τη στιγμή κατά την οποία ο Βλαντιμίρ Πούτιν βρήκε «πρόθυμο ταραξία» την Τουρκία, η οποία βλέποντας το θέμα οικονομικά και στρατηγικά παραχώρησε το έδαφος της στις ενεργειακές ορέξεις της Ρωσίας, το ενεργειακό παιγνίδι έχει αλλάξει.
Τι ακριβώς είπε ο κ. Κοτζιάς; Ότι καλά και ωραία είναι τα νέα από την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά ποιος θα προστατεύσει αυτές τις χώρες αν δεχθούν επίθεση ή παρακώληση των ερευνών που διεξάγονται. Το Ισραήλ και η Αίγυπτος μπορούν κάλλιστα και να αμυνθούν και να επιτεθούν για να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους. Η μικρή και άοπλη Κύπρος πως θα αντιμετωπίσει τους κινδύνους; Ήδη, η κατοχική δύναμη Τουρκία έχει εμποδίσει τις έρευνες της ιταλικής (και δειλής) ΕΝΙ, και ουδείς γνωρίζει πως θα αντιδράσει εάν προχωρήσουν οι έρευνες της γαλλικής TOTAL και της αμερικανικής Exxon Mobil. Ουδείς πιστεύει βέβαια ότι θα προκαλέσει τους Γάλλους και τους Αμερικανούς. Αλλά, σίγουρα θα στήσει τα πλοία της στην κυπριακή ΑΟΖ. Ο κ. Κοτζιάς είπε στους Αμερικανούς το αυτονόητο. Ότι πρέπει να πάρουν τη μεγάλη απόφαση να προστατεύσουν όλες τις χώρες της Μεσογείου που διαθέτουν ενεργειακά αποθέματα. Την απάντηση την γνωρίζει ο ίδιος και σαν υπεύθυνος πολιτικός άνδρας πρέπει να την προστατεύσει. Διότι έτσι προστατεύει την αξιοπιστία του και αναδεικνύεται σε σοβαρό και εχέμυθο συνομιλητή της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ. Στην Ουάσιγκτον συνάντησε και συνομίλησε με τα απόλυτα «γεράκια» της αμερικανικής κυβέρνησης που συνομιλούν καθημερινά με τον πλανητάρχη: Τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζόν Μπόλτον. Αν τους έπεισε η ανάλυσή του, θα φανεί σύντομα. Ο Έλληνας υπουργός δεν ήρθε στην Ουάσιγκτον για να κακολογήσει την Τουρκία. Δεν χρειάζεται… Το κάνει από μόνος του ο Ταγίπ Ερντογάν. Παρουσίασε όμως με στοιχεία ότι είναι μία επικίνδυνη χώρα, όχι μόνο για τους γείτονες της, αλλά και για την Αμερική. Δεν έχω αμφιβολία ότι οι συνομιλητές του συμφώνησαν με την ανάλυσή του. Θα το επαναλαμβάνω σε κάθε κείμενο για να μην ξεχνιόμαστε: Η Αμερική του Τραμπ δεν έχει ξεγράψει ακόμα την Τουρκία. Βρίσκεται σε στάση αναμονής ενόψει και των εκλογών, αλλά και σε ετοιμότητα στην περίπτωση που τα πράγματα οδηγηθούν στο αδιέξοδο. Οι πιθανότητες για να συμβεί αυτό είναι μεγάλες. Εάν η Τουρκία δεν εγκαταλείψει τη Ρωσία και το Ιράν, και αυτό είναι το πιθανότερο, το ενεργειακό παιγνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο, καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνο. Και η Αμερική θα χρειαστεί να προστατεύσει τους πιστούς συμμάχους της, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Κοντά σ’ αυτές τις δύο χώρες, λόγω του φυσικού αερίου, μπορεί να προστατευθεί και η Κύπρος… Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Μου έχουν επανειλημμένα τονίσει σε τούτη την πόλη που ζω, ότι το θέμα της ενέργειας είναι μία πολύ μεγάλη υπόθεση. Για την ενέργεια, τονίζεται σε κάθε ευκαιρία, μπορεί να γίνουν και πόλεμοι, στους οποίους θα αναμειχθούν πολλές χώρες, ανάμεσά τους και οι υπερδυνάμεις. Η Ρωσία και η Αμερική είχαν αποφύγει μέχρι σήμερα την αντιπαράθεση για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, διότι είχαν βρει τρόπους συνεννόησης. Στην ουσία είχαν «μοιράσει» το παιγνίδι και ο καθένας έπαιζε το δικό του χωρίς να ενοχλεί η Μόσχα την Ουάσιγκτον και η Ουάσιγκτον τη Μόσχα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Από τη στιγμή κατά την οποία ο Βλαντιμίρ Πούτιν βρήκε «πρόθυμο ταραξία» την Τουρκία, η οποία βλέποντας το θέμα οικονομικά και στρατηγικά παραχώρησε το έδαφος της στις ενεργειακές ορέξεις της Ρωσίας, το ενεργειακό παιγνίδι έχει αλλάξει.
Τι ακριβώς είπε ο κ. Κοτζιάς; Ότι καλά και ωραία είναι τα νέα από την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά ποιος θα προστατεύσει αυτές τις χώρες αν δεχθούν επίθεση ή παρακώληση των ερευνών που διεξάγονται. Το Ισραήλ και η Αίγυπτος μπορούν κάλλιστα και να αμυνθούν και να επιτεθούν για να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους. Η μικρή και άοπλη Κύπρος πως θα αντιμετωπίσει τους κινδύνους; Ήδη, η κατοχική δύναμη Τουρκία έχει εμποδίσει τις έρευνες της ιταλικής (και δειλής) ΕΝΙ, και ουδείς γνωρίζει πως θα αντιδράσει εάν προχωρήσουν οι έρευνες της γαλλικής TOTAL και της αμερικανικής Exxon Mobil. Ουδείς πιστεύει βέβαια ότι θα προκαλέσει τους Γάλλους και τους Αμερικανούς. Αλλά, σίγουρα θα στήσει τα πλοία της στην κυπριακή ΑΟΖ. Ο κ. Κοτζιάς είπε στους Αμερικανούς το αυτονόητο. Ότι πρέπει να πάρουν τη μεγάλη απόφαση να προστατεύσουν όλες τις χώρες της Μεσογείου που διαθέτουν ενεργειακά αποθέματα. Την απάντηση την γνωρίζει ο ίδιος και σαν υπεύθυνος πολιτικός άνδρας πρέπει να την προστατεύσει. Διότι έτσι προστατεύει την αξιοπιστία του και αναδεικνύεται σε σοβαρό και εχέμυθο συνομιλητή της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ. Στην Ουάσιγκτον συνάντησε και συνομίλησε με τα απόλυτα «γεράκια» της αμερικανικής κυβέρνησης που συνομιλούν καθημερινά με τον πλανητάρχη: Τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζόν Μπόλτον. Αν τους έπεισε η ανάλυσή του, θα φανεί σύντομα. Ο Έλληνας υπουργός δεν ήρθε στην Ουάσιγκτον για να κακολογήσει την Τουρκία. Δεν χρειάζεται… Το κάνει από μόνος του ο Ταγίπ Ερντογάν. Παρουσίασε όμως με στοιχεία ότι είναι μία επικίνδυνη χώρα, όχι μόνο για τους γείτονες της, αλλά και για την Αμερική. Δεν έχω αμφιβολία ότι οι συνομιλητές του συμφώνησαν με την ανάλυσή του. Θα το επαναλαμβάνω σε κάθε κείμενο για να μην ξεχνιόμαστε: Η Αμερική του Τραμπ δεν έχει ξεγράψει ακόμα την Τουρκία. Βρίσκεται σε στάση αναμονής ενόψει και των εκλογών, αλλά και σε ετοιμότητα στην περίπτωση που τα πράγματα οδηγηθούν στο αδιέξοδο. Οι πιθανότητες για να συμβεί αυτό είναι μεγάλες. Εάν η Τουρκία δεν εγκαταλείψει τη Ρωσία και το Ιράν, και αυτό είναι το πιθανότερο, το ενεργειακό παιγνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο, καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνο. Και η Αμερική θα χρειαστεί να προστατεύσει τους πιστούς συμμάχους της, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Κοντά σ’ αυτές τις δύο χώρες, λόγω του φυσικού αερίου, μπορεί να προστατευθεί και η Κύπρος… Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου