Η κοινωνία των παρτάκιδων

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Στις περιοδείες το έχουν ρίξει οι πολιτικοί μας Τσίπρας – Μητσοτάκης, αλλά και οι δέκα, που διεκδικούν την ηγεσία της κεντροαριστεράς, που όμως δεν έχουν για την ώρα βρει άκρη για το ποιοι και πως θα ψηφίσουν, ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο(τα έξοδα) και το κυριότερο με ποιο ιδεολογικό πρόσημο θα πορευθεί το νέο σχήμα.

Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να μας απαντήσουν οι υποψήφιοι για την ηγεσία της κεντροαριστεράς στο ερώτημα, τι είδους σχηματισμό πάνε να φτιάξουν, την ώρα που ένας πρώην πρωθυπουργός, που συμμετέχει στο σχήμα τους, καλεί και με ποια ιδιότητα άραγε, τον Μουσταφά Ακιντζί να μιλήσει στους σοσιαλιστές της χρεοκοπημένης Διεθνούς του.

Οι θάλασσες του Σαρωνικού καθάρισαν κατά τους κυβερνητικούς. Η πίσσα όμως που μαυρίζει τα πόδια όσων αγνοούν τις υποδείξεις, τους διαψεύδει, ενώ γύρω από το ναυαγισμένο Αγία Άννα 2 βρίσκονται δυο σκάφη σε σκηνικό που θυμίζει σύγχρονη Ναυμαχία της Σαλαμίνος, μια και λιμενικό και εισαγγελέας ρίχνουν το μπαλάκι ο ένας στον άλλο, για το ποιο θα περισυλλέξει τον 1,5 τόνο μαζούτ, που βρίσκεται ακόμη μετά από δύο εβδομάδες, εντός του βυθισμένου πλοίου.

Κατά τα άλλα ο επί της Ναυτιλίας υπουργός  βροντοφώναξε προχθές στη Βουλή  ότι  «δεν πρόκειται να παραιτηθεί ποτέ». Χαίρε αθάνατη Ελλάδα με τους αμετακίνητους υπουργούς σου. Το ειρωνικό γέλιο της ανιψιάς-συμβούλου του Π. Κουρουπλή, που είχε στρογγυλοκαθίσει στα υπουργικά έδρανα, επιβεβαιώνει την σιγουριά της οικογένειας, που έχει κατακλίσει το δημόσιο, ότι όλοι αμετακίνητοι στις θέσεις τους.

Βεβαίως δεν είναι ο μόνος που έχει βολέψει το συγγενολόι του. Υπάρχουν κι άλλοι πολλοί, όπως ο αρχαιότερος των Βουλευτών μας, ο Ι. Τραγάκης, που δεν άφησε συγγενή του να μην διορίσει. Και για συνεχιστή του θεάρεστου έργου του, όρισε τον γιό του διάδοχο στην έδρα του Πειραιά προκειμένου να πάει σόι το βασίλειο. Η προκλητική αυτή δήλωση ανάγκασε τον επίσης γόνο Κ. Μητσοτάκη, να απορρίψει αυτή την διαδοχή.

Το άνοιγμα σε δυο πολυεθνικές του Α. Τσίπρα (Παπαστράτος – Apivita) ήρθε να διαψευσθεί με την αποχώρηση των Καταριανών, την διένεξη με την Fraport και τέλος με τις τσάμπα μαγκιές στην Eldorado Gold.

Σε αυτό το καφενείο η Ελλάς καλούνται τα συνήθη υποζύγια να πληρώσουν το μάρμαρο, που γι’ αυτό το μήνα περιλαμβάνει τον ΕΝΦΙΑ, τη Β’ δόση του φόρου εισοδήματος και πάει  λέγοντας.

Η κυβέρνηση αναμένεται εντός των ημερών να κάνει μια δεύτερη απόπειρα εξόδου στις αγορές, προκειμένου να στηριχθεί το παραμύθι ότι τελειώνουν τα βάσανά μας στις 18 Αυγούστου 2018, με το τέλος των μνημονίων.

Οι διαλαλούντες την ηρωική αυτή έξοδο, δεν μας εξηγούν απλά και πρακτικά τη σημαίνει αυτό για την καθημερινότητα του πολίτη. Αν θα σταματήσουν να βάζουν το χέρι τους στην τσέπη μας, μέσω της υπερφορολόγησης και πόσο θα βοηθήσει την οικονομία ο δανεισμός με 4-5% από τις αγορές, έναντι του 1,5 – 2% σήμερα από τους λεγόμενους τοκογλύφους.

Όπως μας λένε άλλωστε, σε όλους τους τόνους, πολλές φωνές από την πλευρά των δανειστών, το τέλος του Γ’ μνημονίου και η έξοδος στις αγορές δεν σημαίνει επ’ ουδενί τέλος της εποπτείας και των υποχρεώσεων, που ήδη έχουν δρομολογηθεί και έχουν περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Υπάρχουν στον ορίζοντα νέοι φόροι που θα ισχύσουν από το 2018, η μειώσεις των συνάξεων με την αφαίρεση της προσωπικής διαφοράς του Κατρούγκαλου από το 2019, που σημαίνει ένα 18% μείον για κάθε συνταξιούχο, και το κερασάκι η μείωση του αφορολόγητου, που περιορίζει αυτόματα μέσω της αύξησης του φόρου τα εισοδήματα, τόσο των μισθωτών όσο και των συνταξιούχων.

Σε αυτά τα ωραία υπάρχουν και τα νεφελώδη αντίμετρα, που για να ισχύσουν πρέπει το ετήσιο πλεόνασμα να υπερβαίνει το 3,5%. Άρμεγε και κούρευε που λένε. Το πλεόνασμα σε αυτή τη χώρα, που δεν είναι κανονική, δεν προέρχεται από την ανάπτυξη, αλλά από τις αφαιμάξεις των πολιτών που τους έχουν στραγγίσει, υφαρπάζοντας και το τελευταίο ευρώ τους.

Βεβαίως ο Α. Τσίπρας προσφέρει ασφάλεια σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους ισοπεδώνοντας δικαίους και αδίκους. Είναι οπαδός του μεγάλου κράτους και δεν το κρύβει. Θέλει να προσλάβει κόσμο και ντουνιά στις υπηρεσίες του κράτους που θα πληρώσουν στη συνέχεια με το αίμα τους οι σκλάβοι του ιδιωτικού τομέα.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που πτυχιακές εργασίες και μεταπτυχιακά πωλούνται και αγοράζονται μέσω διαδικτύου. Αυτά τα χαρτιά άνευ αντικρίσματος αφορούν όσους έχουν στόχο μια θέση στο δημόσιο από το … παράθυρο.

Με αυτό το κόλπο προσλαμβάνουν και τώρα, παρά τις απαγορεύσεις οκταμηνίτες, τους πληρώνουν μέσω ΕΣΠΑ και κοκορεύονται ότι μειώνουν την ανεργία. Σε αυτή την αριθμητική απάτη αν προστεθούν και όσοι εγκαταλείπουν τη χώρα, που διαγράφονται από τους καταλόγους των ανέργων, τότε πράγματι υπάρχει η ευτυχισμένη για τους ανθρώπους της εξουσίας ποσοστιαία μείωση των ανθρώπων, που δεν έχουν εργασία.

Η χώρα αυτή μπορεί να υπερηφανεύεται επίσης  για τις καλές  της αποδώσεις στον αριθμό των υπουργών που πλησιάζουν, αν δεν τους έφτασαν, τους πενήντα, καθώς και τον αριθμό των κομματικών που έχουν αναλάβει γενικοί ειδικοί και λοιποί γραμματείς, που ξεπέρασαν τους 150.

Είναι κι αυτά κάποια ρεκόρ, πως να το κάνουμε.

Το κακό είναι ότι οι λεγόμενοι νέοι, αποδείχθηκαν χειρότεροι από τους παλιούς μια και όλοι βράζουν στο ίδιο καζάνι. Είναι απλά παρτάκιδες.

Το γεγονός ότι δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάτι πραγματικά καινούργιο, δεν είναι τυχαίο. Απλά σημαίνει ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να το δεχθεί. Αντίθετα δεν αντιδρά ακόμη και σε όσους καταστρέφουν μπροστά στα μάτια της ακόμη και την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Οι διαφορετικοί για την ώρα αποτελούν μια μικρή μειονότητα. Γι’ αυτό και ο χειμώνας για τη ζωή μας θα είναι βαρύς και μακρύς…