Απαιτούνται επείγοντα μέτρα Αποκατάστασης για την Επιβίωση της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας της Κωνσταντινούπολης

Παρέμβαση της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών 

Στην ετήσια Συνδιάσκεψη της Υπηρεσίας Δημοκρατικών

 Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ)

«Απαιτούνται επείγοντα μέτρα Αποκατάστασης για την Επιβίωση της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας της Κωνσταντινούπολης» 

Βαρσοβία 18 Σεπτεμβρίου 2017

   Οι πολύ σοβαρές παραβιάσεις δικαιωμάτων του ανθρώπου που έχουν συμβεί κατά της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας της Κωνσταντινούπολης στη διάρκεια των ετών 1923-2003 έχουν τεκμηριωθεί πλήρως και έχουν παρουσιαστεί σε διάφορες προηγούμενες συνδιασκέψεις του ΟΑΣΕ και άλλων διεθνών οργανισμών από την Οι.Ομ.Κω. Το πλέον ορατό αποτέλεσμα αυτών των αντί-μειονοτικών μέτρων είναι ότι σήμερα το 98% της Κοινότητας που έπρεπε να ζει στην γενέτειρα του γη, έχει εξαναγκαστεί  να ζει εκπατρισμένο σε χώρες της Ευρώπης, Αμερικής και Αυστραλίας.

 Αρχίζοντας από το 2010 η Οι.Ομ.Κω. έχει απευθείας επικοινωνία με πολιτικούς παράγοντες της Κυβέρνησης της Τουρκίας επισημαίνοντας επιτακτικά την ανάγκη λήψης επειγόντων μέτρων θεραπείας και αποκατάστασης των αδικιών που έχει υποστεί η Κοινότητα. Σκοπός είναι στο μέγιστο του δυνατού να απαλειφθούν  οι αδικίες του παρελθόντος και οι συνέπειες των παραβιάσεων. Πρέπει να αναφερθεί ότι ιθύνοντες της Τουρκίας έχουν αναγνωρίσει τις παραβιάσεις αυτές τα τελευταία χρόνια.

 Αν και έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος στα ζητήματα όπως: αποκατάσταση των υπηκοοτήτων, επίλυση προβλημάτων που αντιμετώπιζαν τα μειονοτικά σχολεία που για πρώτη φορά τα τελευταία 4 χρόνια από το 1923 έλαβαν αξιοσημείωτη οικονομική υποστήριξη από το Υπουργείο Παιδείας, την εν μέρει επιστροφή ακινήτων των Ευαγών ιδρυμάτων, παραμένουν άλυτα πολλά ζητήματα που απασχολούν την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα της Πόλης. Είναι επιτακτική ανάγκη η λήψη μέτρων που θα εξασφαλίσουν την επιβίωση της Ομογένειας. Ζητήματα που κατά προτεραιότητα πρέπει να γίνουν, όπως:

1)   Άρση της απαγόρευσης των διοικήσεων στα ευαγή ιδρύματα που ισχύει τα τελευταία 5 χρόνια και ανατρέπει όποια θετικά βήματα είχαν γίνει την περίοδο 2004-12.

2)    Άρση της μη αναγνώρισης  διοίκησης από την Ομογένεια 15 ευαγών ιδρυμάτων που έχουν τεθεί  σε καθεστώς εγκαταλειμμένων  (μαζμπούτ).

3)   Η ανάγκη της δημιουργίας συντονιστικού φορέα για τα 70 Ελληνορθόδοξα Ευαγή ιδρύματα.

4)   Αντιμετώπιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα μέλη της εκπατρισμένης Κοινότητας για την διεκδίκηση των ακίνητων περιουσιών τους με την δημιουργία  υπηρεσίας, υπό την εποπτεία της Προεδρίας του Συνηγόρου του πολίτη,  με σκοπό να παρέχει δωρεάν συμβουλές προς αυτούς.

5)   Την άμεση επιστροφή στην Ομογένεια των τριών εκκλησιών και των 50 ακινήτων τους στην συνοικία Γαλατά που βρίσκονται για πολλές δεκαετίες υπό την παράνομη κατάληψη των απογόνων του σφετεριστή Ευθύμ Καραχισαρίδη που έχει αυτοκηρύξει μια δήθεν «Τουρκο-ορθόδοξη εκκλησία».

6)   Η επαναλειτουργία της Ι. Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

7)   Η ανάγκη λήψης μέτρων αποκατάστασης και θεραπείας για την επιβίωση της Κοινότητας.

 Το 2009 το Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της μη-Ανοχής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας επισήμανε την σοβαρή μείωση των μελών της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας και συνέστησε την λήψη άμεσων μέτρων για την επιβίωση της. Η Οι.Ομ.Κω. τα τελευταία 4 χρόνια έχει υποβάλει σειρά προτάσεων για τον σκοπό αυτό, όπως:

-     Σχεδίαση και θέση σε εφαρμογή ενός μακρόπνοου προγράμματος επαναπατρισμού, πρωτίστως εστιασμένο στα μέλη της νέας γενιάς, που θα εξασφαλίσει την επιβίωση της Κοινότητας της οποίας ο πληθυσμός φθίνει.

-   Ίδρυση ερευνητικών κέντρων, που έχουν προταθεί από την Οι.Ομ.Κω. με την συνεργασία της Τουρκίας και διαπρεπών ακαδημαϊκών της εκπατρισμένης Κοινότητας που ζουν σε διάφορες χώρες. Το μέτρο αυτό έχει ύψιστη σημασία ως μέτρο θεραπείας.

-    Αποκατάσταση οντοτήτων  της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κοινότητας όπως της επιστροφής της ιστορικής βιβλιοθήκης και του πολύτιμου αρχείου του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως.

-    Πρωτοβουλίες για τον διορισμό μελών της Κοινότητας σε δημόσιες θέσεις που δεν έχει γίνει από το 1923.

 Καλείτε η Κυβέρνηση της Τουρκίας να εξετάσει και να λάβει αποφάσεις στα ανωτέρω θέματα.