Κομφούκιος = 孔夫子, Κονγκ-Φούτζι ή Κουνγκ-φου-τζου.

Κομφούκιος  = 孔夫子, Κονγκ-Φούτζι ή Κουνγκ-φου-τζου.

(Ένας ακόμη σοφός που αγωνίστηκε για το "παν"  που όμως σχεδόν πάντα ο αγώνας αυτός έχει πενιχρά αποτελέσματα.

 Ωστόσο αξιοπρόσεκτη δείχνει να είναι η 3η  παράγραφος που αναφέρεται στην διαχρονικά,  ιστορική εξέλιξη της Κινέζικης κοινωνίας.)

Κίνα 550 π.Χ. - 479 π.Χ. μέγας διανοητής και κοινωνικός φιλόσοφος, οι διδασκαλίες και η φιλοσοφία του οποίου επηρέασαν βαθιά τη ζωή και τη σκέψη της Ανατολικής Ασίας. 

Χάρις στο βάρος που δίνει στην ηθική και την αξία και όχι στην καταγωγή, σε υψηλές διοικητικές θέσεις της Κίνας ανήλθαν, συχνά, άτομα από τις ταπεινότερες κοινωνικές τάξεις καθώς και λόγιοι -τους οποίους ο Κομφούκιος προκρίνει ως διοικητές και παρακινεί να πάρουν μέρος στα κοινά. 

Τέλος, χάρις στο δικαίωμα στην επανάσταση το οποίο παρέχει στην κοινωνία, η ιστορία της Κίνας είναι γεμάτη από επαναστάσεις, λαϊκές εξεγέρσεις και ανατροπές ηγεμόνων που κατηγορήθηκαν για άδικη και ανήθικη διοίκηση, χάνοντας έτσι «την εύνοια του ουρανού» και το δικαίωμα να διοικούν την κινεζική κοινωνία.

Παραθέτω ορισμένα αποφθέγματα :

«Στα δεκαπέντε μου κυριεύτηκα απ' την επιθυμία να μελετήσω, στα τριάντα στάθηκα στα πόδια μου, στα σαράντα δεν είχα πια αμφιβολίες, στα πενήντα γνώριζα την Ουράνια εντολή, στα εξήντα το αυτί μου είχε ασκηθεί να την ακούει, στα εβδομήντα μπορούσα να ακολουθώ ό,τι επιθυμούσε η καρδιά μου, χωρίς να παραβαίνω τους κανόνες». (Ανάλεκτα, 2.2)

«Μεταδίδω, δεν δημιουργώ». (Ανάλεκτα, 7.1)

«Ο άριστος πάνω απ' όλα θέτει τη δικαιοσύνη. Ο άριστος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος θα στασιάσει. Ο μικρός άνθρωπος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος, θα κλέψει». (Ανάλεκτα, 17.23)

Είπε ο Διδάσκαλος: «Θα 'θελα να πάψω να μιλώ!» και είπε ο μαθητής Τσι Κογκ: «Διδάσκαλε, αν πάψεις να μιλάς, τι θα 'χουμε εμείς οι μαθητές να μεταδώσουμε;» και τότε είπε ο Διδάσκαλος: «Μίλησε ποτέ ο Ουρανός; Κι όμως οι τέσσερις εποχές συνεχίζουν την πορεία τους, τα όντα δεν παύουν να γεννιούνται. Μίλησε ποτέ ο Ουρανός;» (Ανάλεκτα, 17.19)

Ο Τσι Τσαγκ ρώτησε τον Κομφούκιο για την τέλεια ανθρωπιά [ρεν]. Είπε ο Κομφούκιος: «Όποιος μπορεί να πραγματώνει οπουδήποτε τις Πέντε Αρετές, είναι τέλειος άνθρωπος». Παρακάλεσε δε να τις ακούσει. 

Είπε ο Κομφούκιος: 

«Σεβασμός, γενναιοδωρία, ειλικρίνεια, εξυπνάδα, ευσπλαχνία: 

Σεβαστικός; Δεν ταπεινώνεσαι. 

Γενναιόδωρος; Κερδίζεις το πλήθος. 

Ειλικρινής; Σ' εμπιστεύονται οι άνθρωποι. 

Έξυπνος; Επιτυγχάνεις πολλά.

 Ευσπλαχνικός; Αρκεί αυτό για να 'χεις στην υπηρεσία σου άλλους».    (Ανάλεκτα, 17.6)

«Μόνο οι πιο σοφοί και οι πιο ηλίθιοι δεν αλλάζουν γνώμη». (Ανάλεκτα, 17.3)

«Ο άριστος είναι σταθερός γιατί έχει αρχές, όχι γιατί έχει πείσμα». (Ανάλεκτα, 15.37)

«Ό,τι αναζητεί ο άριστος στον εαυτό του, ο μικρός άνθρωπος το αναζητεί στους άλλους». (Ανάλεκτα, 15.21)

 Oι λόγιοι –ως, αυτονοήτως, πιο κοντά στην αρετή, στην γνώση και την εντιμότητα- βρίσκονται στην κορυφή της κομφουκιανικής κατάταξης της κοινωνίας,

 με δεύτερους του γεωργούς, τρίτους τους τεχνίτες και

τελευταίους, τους εμπόρους που η κομφουκιανική σύλληψη θεωρεί ότι είναι εκτεθειμένοι στην απάτη και στην απληστία.