marketnews.gr
Μερικές φορές, τα λόγια και οι αναλύσεις περιττεύουν. Αρκεί να ανατρέξει κανείς σε διεθνούς κύρους έρευνες, στατιστικές και δείκτες για να βρει ποια είναι η θέση μας στον σύγχρονο κόσμο.
Είναι η οικονομία μας ελεύθερη, όπως διατείνεται η Αριστερά η οποία μιλά για «βάρβαρες, νεοφιλελεύθερες πολιτικές των Μνημονίων»;
Έχουμε επενδύσεις όπως μας διαβεβαιώνουν οι κυβερνήσεις μας; Με ποιες χώρες συγκρίνεται η ποιότητα ζωής στην Ελλάδα;
Αυτά κι άλλα πολλά παρουσιάζονται συνοπτικά σε μια έρευνα άκρως ανησυχητική για το μέλλον του τόπου. Η έρευνα -σεβόμενη την αναγνώστη- δεν περιλαμβάνει σχολιασμό, παρά μόνο ξεχωριστά στο τέλος ως προσωπικό συμπέρασμα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ο Δείκτης Οικονομικής Ελευθερίας του Heritage Foundation, θεωρείται η πλέον αξιόπιστη καταμέτρηση του πόση οικονομική ελευθερία έχει η κάθε χώρα του κόσμου. Συνδυάζει εκατοντάδες διαφορετικά στοιχεία, όπως κρατικές δαπάνες, διαφθορά, νομοθετικό πλαίσιο για τις επενδύσεις, εμπορική ελευθερία κ.α. και εκδίδει ετησίως το σκορ και τη διεθνή κατάταξη της κάθε χώρας. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 138η θέση, μόλις 30 θέσεις μακριά από την τελευταία Βόρεια Κορέα. Η οικονομία της χαρακτηρίζεται «σχεδόν ανελεύθερη», ενώ οικονομικά περισσότερο ελεύθερες χώρες από αυτήν, είναι το Βιετνάμ, το Μπουρούντι, η Μπουρκίνα Φάσο, η Ουγκάντα, η Γκαμπόν, η Τανζανία και το Μπαγκλαντές.
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μία «πολυφορεμένη» λέξη στην Ελλάδα των τελευταίων πέντε ετών. Παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, η Ελλάδα είναι 81η στον παγκόσμιο δείκτη ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum. Ενδιαφέρον έχει ότι χώρες που ήταν σε Μνημόνιο, όπως η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, είναι σε πολύ υψηλές θέσεις (28η, 32η και 33η θέση αντίστοιχα), τη στιγμή που η Ελλάδα είναι κάτω από το Τατζικιστάν, τη Μποτσουάνα και τη Σρι Λάνκα.
ΒΙΩΣΙΜΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ο δείκτης βιώσιμης διακυβέρνησης εκδίδεται από το SGI (Sustainable Governance Indicators) και υπολογίζει μεταξύ των 41 «ισχυρών» χωρών του ΟΟΣΑ, α) την αποτελεσματικότητα της πολιτικής κάθε χώρας (οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά), β) την ποιότητα της Δημοκρατίας, γ) την διακυβέρνηση (εκτελεστική ικανότητα και λογοδοσία). Η Ελλάδα είναι στην τελευταία θέση της πρώτης κατηγορίας, στην 29η της δεύτερης και στην 36η της τρίτης. Οι αριθμοί με γκρίζο χρώμα είναι ο μέσος όρος των χωρών της ΕΕ.
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
Ο δείκτης ποιότητας ζωής του ΟΟΣΑ προσμετρά κατόπιν αναλυτικής έρευνας, παράγοντες που θεωρεί κορυφαίους για την αποτύπωση των βιοτικών συνθηκών μεταξύ των 36 χωρών που αξιολογεί (οικιακό κόστος, εισόδημα, δουλειές, κοινότητα, εκπαίδευση, περιβάλλον, συμμετοχικότητα του πολίτη, ικανοποίηση ζωής, ασφάλεια, ισορροπία εργασίας- ελεύθερου χρόνου). Η Ελλάδα βρίσκεται στην 33η από τις 36 χώρες, έχοντας από κάτω της μόνο την Τουρκία, τη Χιλή και το Μεξικό. Είναι η ευρωπαϊκή χώρα με την χειρότερη ποιότητα ζωής.
ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ
Όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις έχουν επισημάνει πολλάκις την ανάγκη επενδύσεων στην Ελλάδα ώστε να τονωθεί η οικονομία με έσοδα και θέσεις εργασίας. Αλήθεια όμως, ποιο είναι το ποσοστό που κατέχουν επενδύσεις επί της συνολικής παραγωγής της χώρας; Τα αποτελέσματα απογοητεύουν. Η Ελλάδα βρίσκεται μόλις στην 160η θέση μεταξύ 173 κρατών του κόσμου, με ποσοστό 14.39% επί του ΑΕΠ της, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του IMF.
ΕΥΚΟΛΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ
Ο δείκτης αυτός εκδίδεται από την Παγκόσμια Τράπεζα και συνυπολογίζει σωρεία παραγόντων όπως η γραφειοκρατία, η φορολογία, η ηλεκτροδότηση, το νομικό καθεστώς ίδρυσης μιας επιχείρησης, οι μέρες αδειοδότησης, το κόστος καταγραφής της περιουσίας κ.ο.κ. Η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση μεταξύ των 32 ισχυρών χωρών του ΟΟΣΑ και στην 60η παγκοσμίως. Η θέση της Ελλάδας θα ήταν ακόμη χειρότερη εκτός της ΕΕ, διότι ένα κρίσιμο στοιχείο είναι το διακρατικό εμπόριο, που λόγω της ελεύθερης διακίνησης εμπορευμάτων και της έλλειψης δασμών εντός ΕΕ, εξασφαλίζει υψηλές θέσεις για όλα τα κράτη- μέλη της ΕΕ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Να συμφωνήσουμε καταρχάς ότι οι δείκτες αυτοί δημιουργούν απογοήτευση και προβληματισμό για τη διεθνή περιθωριοποίηση της Ελλάδας και την εμφανή τάση απομόνωσής της από όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Τα συμπεράσματα που εξάγονται πέρα από αυτό είναι διαφωτιστικά και καταρρίπτουν μεγάλους μύθους των μνημονιακών χρόνων. Ο πρώτος είναι ότι το Μνημόνιο επέβαλε νεοφιλελεύθερες πολιτικές που φέρνουν φτώχεια κι ανισότητα. Η κριτική αυτή είναι παντελώς άστοχη όταν βλέπει κανείς την Ελλάδα να κατατάσσεται στις πλέον ανελεύθερες οικονομίες του πλανήτη, όντας η πιο κλειστή οικονομία της Δύσης. Ο δεύτερος μύθος που καταρρέει είναι ότι τα Μνημόνια ενίσχυσαν το οικονομικό προφίλ της χώρας. Για την ακρίβεια, η επιμονή σε λογικές προσθαφαίρεσης ώστε να πιάνουμε τους στόχους της επόμενης δόσης και η αγνόηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που το Μνημόνιο περιελάμβανε, έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα. Η Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες που εφάρμοσαν Μνημόνιο, δεν είναι καθόλου ανταγωνιστική, δεν έχει ανοικτή οικονομία και δεν έχει βελτιώσει το οικονομικό- θεσμικό της πλαίσιο. Το τρίτο συμπέρασμα συνδέεται άρρηκτα με τα προαναφερθέντα: οι λόγοι, οι δομές, οι θεσμοί και οι στρεβλώσεις που οδήγησαν την Ελλάδα στην χρεοκοπία, στον έκτο μνημονιακό χρόνο, παραμένουν εδώ. Και η Ελλάδα, αντί να κοιταχτεί στον καθρέφτη για να αλλάξει και να ανακάμψει, απαιτεί ακόμη να αλλάξουν οι άλλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου