Δραματικά στοιχεία για τα προβλήματα του Παιδιού και τη στάση της Βουλής στη σημερινή Ελλάδα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΜΠΟΥΡΔΑΡΑΣ

Μία από τις πλέον αρνητικές σελίδες του Κοινοβουλίου γράφτηκε την περασμένη Τρίτη 22 Νοεμβρίου, με «συγγραφείς» κυβερνητικό στέλεχος και μέλη από όλα τα κόμματα της εθνικής αντιπροσωπείας: 

Σε ειδική, έκτακτη συνεδρίαση για ένα μείζονος σημασίας ζήτημα, δηλαδή τα εκρηκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ένα παιδί, καταγράφηκαν: 

1) Μαζική απουσία βουλευτών,

2) Παράλληλοι μονόλογοι των μόλις δέκα (ομιλητών), και 

3) Σύντομη παρουσία της αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης: η κυρία Φωτίου προσήλθε, εξήρε το έργο της κυβέρνησης στην οποία είναι μέλος, επιχείρησε ανεπιτυχώς να προκαλέσει αντιπαράθεση με την ΝΔ, και αποχώρησε της αιθούσης.

Ηταν μια διπλής συνθέσεως, συνεδρίαση: της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με προσκεκλημένους φορείς, για να τιμηθεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο η Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού

Στην αίθουσα της Γερουσίας, πέραν των προσκεκλημένων (πρόεδρος του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της UNICEF, μέλος των «Γιατρών του Κόσμου», και εκπρόσωπος από «Το Χαμόγελο του Παιδιού»), έπρεπε να είναι παρόντες στο σύνολο 77 βουλευτές – μέλη των δύο Επιτροπών. Εξ αυτών μόνο 10-15 θα μπορούσαν να είναι δικαιολογημένα απόντες, καθώς κάποια στιγμή, άρχιζαν συνεδριάσεις άλλων Επιτροπών στις οποίες συμμετέχουν. Παρά το γεγονός ότι η αίθουσα ήταν προκλητικά άδεια από την έναρξη της συνεδρίασης, ο συντεχνιακού χαρακτήρα «γραφειοκρατικός» μηχανισμός λειτούργησε άψογα, και έτσι γράφτηκε στα πρακτικά της συνεδρίασης πως «ο προεδρεύων των Επιτροπών αφού διαπίστωσε την ύπαρξη της απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης»... Σημειώνεται πως τυπικά, κάτι τέτοιο πρέπει να καταγραφεί διότι βάσει αυτού είναι που οι βουλευτές λαμβάνουν ως «παρόντες» και το επίδομα συμμετοχής στις συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών Επιτροπών.

Τα στοιχεία.

Οσα ανέφεραν με συγκεκριμένα στοιχεία οι εξωκοινοβουλευτικοί προσκεκλημένοι μόνον ανησυχία προκαλούν:

Η Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της UNICEF κυρία Σοφία Τζιτζίκου:

«Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 27 περίπου χιλιάδες παιδιά πρόσφυγες στην Ελλάδα, σε δομές, σε κέντρα υποδοχής. Από αυτά λένε ότι είναι γύρω στις δυόμισι χιλιάδες τα ασυνόδευτα, ενδεχομένως να είναι και περισσότερα από αυτά. Αυτή την στιγμή 6 εκατ. παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο. Διακόσια πενήντα εκατομμύρια παιδιά ζουν σε χώρες που πλήττονται είτε από φυσικές καταστροφές, είτε από πολέμους, συρράξεις, ένοπλες ομάδες, εμφυλίους και ούτω καθεξής. Από αυτά τα διακόσια πενήντα εκατομμύρια υπάρχουν 50 εκατ. παιδιών τα οποία η UNICEF τα αποκαλεί ξεριζωμένα, η ξεριζωμένη γενιά. Είναι τα παιδιά τα οποία έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους εξαιτίας πολιτικής αστάθειας, εμφυλίων πολέμων και βεβαίως τα συναντάμε και στην χώρα μας. Υπάρχουν 385 εκατομμύρια παιδιά- και αυτός είναι ένας αριθμός που μας κάνει να αισθανόμαστε και εμείς οι ίδιοι αίσθημα ντροπής- τα οποία ζουν, βιώνουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Είναι παιδιά, τα οποία δεν θα περιμένουν την επόμενη στιγμή για να επιβιώσουν. Είναι παιδιά τα οποία πάσχουν από καχεξία, από μη αναστρέψιμες καταστάσεις και είναι καταδικασμένα σε θάνατο».

Ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού (Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία») κ. Στ.Ντουντουνάκης:

«Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ένα καινούργιο «σύνδρομο» εισαγωγής στα νοσοκομεία. Είναι το «σύνδρομο» του εισαγγελέα. Δηλαδή, στην κοινωνία που «πάλλεται» και «παραπατάει» μπαίνουν στα νοσοκομεία τα παιδιά με εισαγγελική εντολή χωρίς να είναι άρρωστα. Άρα, χρειάζονται δομές, για να μπορούμε να απομακρύνουμε από το νοσοκομείο παιδιά που μπαίνουν με εισαγγελική εντολή μέσα στα πλαίσια της προστασίας».

Από τους «Γιατρούς του Κόσμου» ο κ. Στ.Πουλαράκης:

«Εχουμε πέντε πολυκλινικές σε όλη την Ελλάδα. Σχεδόν το 40% των ατόμων που τις επισκέφθηκαν, μεταξύ αυτών και παιδιά, ήταν Έλληνες πολίτες που δεν είχαν πρόσβαση. Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός των παιδιών είχε δυσκολίες να εξασφαλίσει τους εμβολιασμούς. Τα στοιχεία αυτά είναι από την ετήσια έκθεση για το 2015».

Κοινωνική λειτουργός στον Εθελοντισμό Οργανισμό «Το Χαμόγελο του Παιδιού», η κυρία Χαρά Γροσδάνη:

«Το πρώτο εξάμηνο του 2016 «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στήριξε 52.000 παιδιά σε όλη την Ελλάδα μέσα από τις δράσεις του. Προηγουμένως, ο Πρόεδρος από το «Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού», αναφέρθηκε σε μια νέα ιδιότητα των νοσοκομείων, αυτή της φιλοξενίας των παιδιών με Εισαγγελικές εντολές. Έχετε πολύ μεγάλο δίκιο, το αντιμετωπίζουμε καθημερινά με τα αιτήματα που δεχόμαστε για τη φιλοξενία των παιδιών και σας καταλαβαίνω απόλυτα».

Για την ιστορία.

Απέναντι σε αυτά, λαμβάνοντας το λόγο η κυρία Φωτίου άρισε να περιγράφει την «αρνητική» κατάσταση που παρέλαβε η κυβέρνηση. «Λυπάμαι που δεν είναι κανείς εδώ από την ΝΔ να τ’ακούει» είπε με απαξιωτικό ύφος για την αξιωματική αντιπολίτευση –φράση η οποία αργότερα σβήστικε από το πρατικά. Προς διάψευση της υπουργού, υπήρχε στην αίθουσα βουλευτής της ΝΔ. Στη συνέχεια και πριν αποχωρήσει από τη συνεδρίαση μετρήθηκαν τέσσερα «θα» και η εξαγγελία κατάθεσης δύο νομοσχεδίων στην ομιλία της κυρίας Φωτίου.

Η εκπρόσωπος της ΝΔ κυρία Ελένη Ράπτη περιορίστηκε να παρουσιάσει πρόγραμμα που προωθεί με θέμα την πρόληψη της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης.

Στη σειρά του ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής Ι. Αϊβατίδης μίλησε για Πακιστανούς, για «ελευθεριότητα ηθών, τύπου Σύμφωνο Συμβίωσης», ανέφερε ότι «η Ελλάδα κινδυνεύει» από τους αλλοδαπούς και συμπλήρωσε την ομιλία του λέγοντας ότι υπάρχει «εν δυνάμει κίνδυνος επιδημίας, λόγω ακριβώς της εθνοφθόρου πολιτικής των ανοικτών συνόρων».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Εμμ.Συντυχάκης αναφέρθηκε στον καπιταλισμό και μνημόνευσε τις επιτυχίες που είχε -όπως είπε- για τις λαϊκές οικογένειες και για τα παιδιά η «σοσιαλιστική οικοδόμηση της Σοβιετικής Ένωσης».

Ελαβαν το λόγο επίσης η κυρία Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου (Δημ.Συμπαράταξη), δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Νίκος Ηγουμενίδης και Χρυσούλα Κατσαβριά-Σιδηροπούλου), πριν ο προεδρεύων των επιτροπών πει: «Νομίζω ότι σ' αυτό το σημείο έχει ολοκληρωθεί η ειδική αυτή συνεδρίαση για την παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού».