Ο Νικόλαος Πλαστήρας και το σημερινό κακό συναπάντημα.

Αγαπητοί φίλοι.

Λίγο, πολύ, όλοι γνωρίζουμε τον Στρατηγό και Πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, γνωστό και ως Μαύρο Καβαλάρη ή καρά - πιπέρ (μαύρο πιπέρι) για τους αντιπάλους του ενώ το 5/42 Τάγμα τών Ευζώνων το οποίο διοικούσε έγινε γνωστό ως… “σεϊτάν ασκέρ” (στρατός τού διαβόλου) για τους αντιπάλους του. 

Ως Στρατηγός και Πολιτικός ποτέ δεν έσκυψε την μέση του, αλλά πάντοτε όρθωσε με αξιοπρέπεια το ανάστημά του σε διπλωματικούς επιτετραμμένους και ξένους συναδέλφους του, κερδίζοντας για τούτο την εκτίμηση και τον σεβασμό τους 

Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν για τον μεγάλο αυτόν Έλληνα.  Όμως, για να μην σας κουράσω θα περιοριστώ στο να γράψω την γνώμη που έτρεφε για τους… κομματάρχες που συμπίπτει να είναι σύμφωνη και με την δική μου.

Ν Καρπουζης

Τα ακόλουθα τα βρήκα στο βιβλίο “ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ, Βιογραφία” τού Κώστα Χατζηαντωνίου, Εκδόσεις ΠΑΡΟΥΣΙΑ, το οποίο, δυστυχώς δεν κυκλοφορεί πλέον ως… μη εμπορικό.  Γράφει, λοιπόν…

«Δεν έχω καμιάν εμπιστοσύνη στα γιατροσόφια τών πολιτικών μας. Είναι όλοι κομπογιαννίτες και οι μόνοι υπεύθυνοι που έφεραν την Ελλάδα εις το σημείον αυτό τής εσχάτης καταπτώσεως. 

Τίποτε δεν με τρομάζει περισσότερον δια το μέλλον τής Ελλάδος όσον η διαστροφή τού χαρακτήρος και η ελαστικότης τής συνειδήσεως τών Ρωμηών (…) Θα παρακολουθήσω από μακριά (σ. σ. φεύγοντας για την Γαλλία) την εξέλιξιν μέχρις ότου έλθει η στιγμή που θα έχει και ο δικός μου λόγος πέραση. 

Τότε θα λογαριασθούμε με εκείνους που είνε οι κυριότεροι υπεύθυνοι τού σημερινού καταντήματος τής Πατρίδας μας».

Σελίς 166

«Και δια να λειτουργήσει το κράτος καλώς χρειάζονται ομαλές περιστάσεις και απαιτείται πολιτική σταθερότητα και ομαλότητα πολιτικού βίου, ώστε τα κόμματα, τα αλληλοδιαδόχως ανερχόμενα εις την εξουσίαν να εξακολουθούν προάγοντα το έργον τής προηγούμενης και όχι να έρχονται δια να ανατρέψουν, ό,τι με θυσίας τού λαού επιτεύχθη.  Σήμερον δεν υφίσταται η περίπτωσις αυτή.  Δεν υπάρχει από πολλού η σχετική ομαλότης εις τον πολιτικόν μας βίον. Και δεν θα μεταβληθή ποτέ η καταστρεπτική δια την χώρα αυτή η κατάστασις εάν δεν μεσολάβηση μια άλλη ― όχι τρίτη κατάστασις, αλλ’ ειδική κατάστασις η οποία θα στηριχθή επί άλλων βάσεων, παραμερίζουσα κάθε τι παλαιόν και άχρηστον».

Σελίς 146  

Κάθε σύγκριση με τα σημερινά τεκταινόμενα ανήκει σε εσάς.