ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά

προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:

«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».

~~~~~~~~

Είπε κάποιος στον Διογένη:

«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».

Και ο φιλόσοφος απάντησε:

«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».

~~~~~~~~

Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ

δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:

- Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι?

~~~~~~~~

Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος

ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.

- «Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».

- «Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».

~~~~~~~~

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί

κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:

- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.

~~~~~~~~

Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε:

- Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ άλλα μέρη?

~~~~~

Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:

«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα" μπράβο "στις

τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο »κεφάλι.

~~~~~~~~

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».