Ιστορίες Ελληνικής πραγματικότητας…

Μέ αφορμή τήν κοσμοσυρροή στό Α' Νεκροταφείο, γιά τον Τολη Βοσκόπουλο, παρατιθεται ένα απόσπασμα από το Βιβλίο τού Δημήτρη Βερναρδάκη "Καποδίστριας καί Οθων" (Τεργέστη 1875)...

.....Καί μόνον τούς επιταφίους όσοι εκφωνούνται καθ' εβδομάδα, εάν θελήση τις νά λάβη ώς μέτρον ιστορικής εκτιμήσεως, δέν υπάρχει αμφιβολία φίλε μου, ότι τό νεκροταφείο Αθηνών κινδυνεύει εντός ολίγου νά γίνη Πάνθεον. Όπως οί Ρωμαίοι τούς εξώλεις καί προώλεις τυράννους των αποθνήσκοντας ανηγόρευον θεούς, ούτω καί οί σημερινοί ημείς Έλληνες δέν δυσκολευόμεθα πολύ ν' αποθεώνωμεν αποθνήσκοντας ανθρώπους όχι μόνον κοινούς, αλλά πολλάκις καί εξώλεις καί προώλεις, όπως ημείς αυτοί ζώντας τούς ενομίζομεν καί τούς ωνομάζομεν. Ο μέν, ακούεις συχνά καί πυκνά, έσωσε τό έθνος διά τού ξίφους του, ό δέ διά τής πολιτικής περίνοιας του, ό άλλος διά τής υπουργίας του, ό παρέκει διά τής εφημεριδος του, ό παρακάτω διά τής πολυετούς δημόσιας υπηρεσίας του, σύμπαντες δέ ανεξαιρέτως διά τής φιλοπατρίας των. Καθόλου δέ ειπείν έν Αθήναις ουδείς ποτέ συνέβη ν' αποθάνει ολετήρ τού έθνους.

Όλοι σωτήρες !

Πόσον μακάριος, μά τήν αλήθειαν, καί αδάπανος ό νεοελληνικός ούτος θάνατος ! Είς τάς Αθήνας ζής, είναι αληθές άθλιος καί υβριζόμενος δι' όλου τού βίου σου, αλλά τουλάχιστον, αδελφέ, αποθνήσκεις ανευφημιζόμενος καί μακαριζόμενος υπό πάντων, καί ταύτα χωρίς ν' αναγκασθής πρότερον νά σύρης τήν άμαξαν τής μητρός σου, όπως ό Κλέοβις καί Βίτων.

Δημήτρης Βερναρδάκης