Οι ασύμμετρες οικονομικές συνέπειες της πανδημίας

 

Με έναν απλοϊκό συλλογισμό θα μπορούσε να υποστηρίζει κανείς, ότι οι δημόσιες δαπάνες που πραγματοποιεί η ελληνική κυβέρνηση για να στηρίξει τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους που πλήττονται από την πανδημία από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα, οι οποίες φθάνουν στα 24 δισ., μετατρέπονται σε καταθέσεις στις τράπεζες κατά το ίδιο σχεδόν ποσό (20 δισ.). Αυτό το φαινόμενο δεν εμφανίζεται μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλες σχεδόν τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου.

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι δημόσιες δαπάνες δεν γίνονται ισόποσες καταθέσεις από τους ίδιους φορείς, αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι συνέπειες της πανδημίας στην οικονομία είναι ασύμμετρες και διαφορετικές σε κλάδους, επιχειρήσεις και εργαζόμενους στο εσωτερικό μιας χώρας και βέβαια μεταξύ των διαφόρων χωρών. Είναι γεγονός ότι ορισμένοι κλάδοι, όπως ο τουρισμός, η εστίαση και η ψυχαγωγία και λιγότερο η ένδυση και υπόδηση έχουν πληγεί σχεδόν ανεπανόρθωτα και συνεπώς οι εργαζόμενοι σ' αυτούς τους κλάδους, αλλά και σε πολλούς άλλους που συνδέονται με τους προηγούμενους, βρίσκονται σε παύση εργασιών ή/και στην ανεργία. Προς αυτούς απευθύνεται η κρατική βοήθεια χωρίς μάλιστα να μπορεί να αντισταθμίσει πλήρως τις απώλειες εισοδήματος που υφίστανται.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:www.tanea.gr