Στα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 έτσι αποκαλούσαν με τρόμο οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης τον σημερινό Λευκό Πύργο, ο οποίος ήταν φυλακή, εξ αιτίας των απίστευτων σφαγών και βασανιστηρίων που έγιναν από τους Τούρκους σε βάρος του τότε Ελληνικού πληθυσμού της πόλης. Στην απογραφή του 1822 από τους 30.000 Έλληνες κατοίκουςτης Θεσσαλονίκης, είχαν απομείνει μόλις 4.000 γιατί οι υπόλοιποι είτε σφαγιάστηκαν, είτε πουλήθηκαν ως σκλάβοι. είτε αναγκάστηκαν να φύγουν για να σωθούν.
Όλα ξεκίνησαν με την έκρηξη της επανάστασης στη Χαλκιδική, την Άνοιξη του 1821 οπότε η Θεσσαλονίκη με εντολή του αιματοβαμμένου πασά Γιουσούφ Μπέη που ήταν ο διοικητής της πόλης, μεταβάλλεται σε ένα απέραντο σφαγείο. Πάνω από 3.000 Έλληνες κάτοικοι της πόλης κυρίως γυναικόπαιδα και γέροντες σφαγιάστηκαν. Ένα μανιασμένο πλήθος τούρκων λεηλατούσε νύχτα και μέρα τις περιουσίες των Ελλήνων, καταστρέφοντας σπίτια, καταστήματα και εκκλησίες. Χιλιάδες αγωνιστές και αθώοι πολίτες που θεωρούνταν ύποπτοι, υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια στον «Πύργο του Αίματος» τους οποίους στο τέλος για εκφοβισμό του πλήθους, τους κρεμούσαν για πολλές ημέρες σε δημόσια θέααπό τις επάλξεις. Οι γενικευμένες συλλήψεις, οι εκτελέσεις και η τρομοκράτηση του πληθυσμού, σκοπό είχαν να κάμψουν το φρόνιμα των Ελλήνων αγωνιστών, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν παντού στη Μακεδονία, εμποδίζοντας την κάθοδο του Τουρκικού στρατού προς την επαναστατημένη Πελοπόννησο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου