«Στη γη μας ένα βλέμμα, που τρέχει δάκρυ κι΄ αίμα»

Χρήστος Μπολώσης

Ο Νίκος Σφενδόνης, ήταν ένας μακεδόνας που πόναγε την ιδιαίτερη πατρίδα του και φρόντιζε να το δείχνει με κάθε τρόπο. Ένας από αυτούς, ήταν και η ετησία έκδοση του «Μακεδονικού Ημερολογίου». Σκαλίζοντας λοιπόν τον τόμο του 1948, το εξαίρετο Μπλογκ Ρουκουμούκου, στο οποίο έχουμε και παλαιότερα αναφερθεί, βρήκε ένα άρθρο για τον άγνωστο, αλλά φλογερό πατριώτη ποιητή, Αλέξανδρο Σάλτα. Από αυτό το άρθρο επιτρέψτε μου να αντιγράψω και να σας παρουσιάσω το ποίημα «Στη γη μας ένα βλέμμα, που τρέχει δάκρυ κι΄ αίμα», που γράφτηκε στις 25 Μαρτίου του 1904 και είναι τραγικά επίκαιρο......

Βγήτε ψηλά στον Όλυμπο στην πιο ψηλή κορφή του

και ρίξτε πέρα μια ματιά στους κάμπους, στα ρουμάνια

ν’ ακούσετε του τουφεκιού την αστραποβροντή του

που τηνε φέρνει ο Βοριάς με κλάματα κι’ ορφάνια

Μη σας τρομάζουν οι βροντές, πούρχονται απ’ τη Δύση

ούτε ατέλειωτος καπνός, είν’ λευτεριάς λιβάνι,

ούτ΄ η βουή παλικαριών που πάει να πελεκήσει

του Βόλγα βάρβαρη γενιά, τη ρίζα να ξεκάνει.

Μη σας φανεί παράξενο αν δείτε κάνα θάμα

λεβέντες μεσ’ τα σύννεφα, κλέφτες, καπεταναίοι

σαν αετοί δικέφαλοι να ξεπετούν αντάμα

και να χορεύουν τον συρτό σαν στης Γραβιάς το χάνι.

Μπροστά ο Παύλος ο Μελάς και οι λεβέντες ούλοι

θ’ ακολουθούν οπλαρχηγοί, κάθε πιστός στρατιώτης

παρθένες θα του τραγουδούν, που χόρεψαν στο Σούλι,

θα χαίρεται ο Αλέξανδρος, Πύρρος και ο Καστριώτης.

Στους τρεις, που αναφέρει ο ποιητής ότι χαίρονται, σίγουρα δεν συμπεριλαμβάνεται ο Αλέξανδρος. Για τους άλλους δύο, ακόμη «παίζεται». Στο διαδίκτυο, αυτό το όργανο του διαβόλου αλλά και ενίοτε του Θεού, κυκλοφορεί το εξής: «Όταν ο πρωθυπουργός επιστρέφει από ταξίδι το εξωτερικό, καλά θα κάνουμε να ξαναμετράμε τους Νομούς της Ελλάδος». Φασιστικές αηδίες θα έλεγα. Το πιο σωστό θα ήταν να μετράμε τις Περιφέρειες…

www.dimokratianews.gr/content/97317/sti-gi-mas-ena-vlemma-poy-trehei-dakry-ki-aima