Ο κίνδυνος έρχεται με νταούλια και ζουρνάδες

Mehmet Tezkan (Εφημερίδα «Μιλλιέτ»- Μετάφραση: Χαρ. Καραγκιοζούδης)

Η Τουρκία είναι αντιμέτωπη με τον κίνδυνο δυο μεγάλων κοινωνικών ομάδων.

Ας αρχίσουμε από την πρώτη.

Αυτοί που ζουν στην Κων/πολη, το βιώνουν συχνά πυκνά.

Κάθονται στην άκρη του δρόμου, νέοι που κοιτάνε στο κενό, ξαπλώνουν κατά μήκος του πεζοδρομίου, από παιδιά μέχρι και παλικάρια, σε μια γραμμή με μάτια σπιρτόζα και αμίλητοι, ζητούν χρήματα από τους διερχόμενους..

Θα τους έχετε συναντήσει..

Επειδή ο δρόμος μου περνάει από το Μετζιντιέκιοϊ (περιοχή Κων/λης), τους βλέπω συνέχεια. Εδώ κατοικούν.. Παιδιά ηλικίας 15,16 20 ετών. Έχουν πιει αυτό το συνθετικό ναρκωτικό που λέγεται Μπονζαϊ. Είναι σαν ζωντανοί νεκροί.

Κάθονται επί ώρες, κοιτάνε σε ένα σημείο και είναι σαν να έχουν παραλύσει...

Σύμφωνα με έρευνες, μιλάμε για ένα εκφοβιστικό μέγεθος. Στην Τουρκία 500000 άνθρωποι κάνουν χρήση του Μπονζαϊ. Οι περισσότεροι νέοι, μπορούμε να πούμε η πλειονότητα σε παιδική ηλικία..

Η τιμή είναι φθηνή, πέντε λίρες, δέκα λίρες..

Το θέμα δεν είναι ότι το Μποναζαϊ είναι φθηνό, το θέμα είναι γιατί το πίνουν οι νέοι !!

Προφανώς, είναι όλοι τους παιδιά φτωχών οικογενειών

Προφανώς, δεν έχουν λίρα στη τσέπη τους

Προφανώς, δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν δύναμη

Προφανώς, περνούν τη ζωή τους στο δρόμο.

Δεν έχουν προσδοκίες από τη ζωή, δεν έχουν το παραμικρό όνειρο.

Ζουν για την ημέρα..

Με Μπονζαϊ αξίας πέντε λιρών, αποσπούν την προσοχή τους από τον κόσμο που ζουν και οδηγούνται σε ένα άλλο κόσμο.

Βρίσκονται εκεί αλλά όμως δεν είναι εκεί. Υπάρχουν αλλά δεν υπάρχουν..

Ο αριθμός τους δεν είναι και λίγος… 500.000 άτομα

500.000 χαμένοι νέοι..

500.000 νεκροί νέοι !!

Σηκώνουμε το κεφάλι μας και δεν τους βλέπουμε..

Ο κίνδυνος έρχεται με νταούλια και ζουρνάδες..

Και ας περάσουμε στη δεύτερη..

Στους δρόμους περιφέρονται χιλιάδες άνεργοι και αδύναμοι νέοι Σύριοι. Καθημερινά σε κάποιο μέρος, αν και μικρής έντασης, υπάρχει κάποιος καβγάς, υπάρχουν σκουντήματα και σπρωξιές.

Σημειώθηκε στην επαρχία Χαλιλιγιέ

Στο πάρκο, μεταξύ των παιδιών της Τουρκία και της Συρίας άρχισε φασαρία και μεταξύ ομάδων των 100 παιδιών, με ξύλα και με πέτρες, αλλά και με μαχαίρια, το μετέτρεψαν σε πεδίο μάχης..

Οι Σύριοι επί πέντε χρόνια είναι επισκέπτες μας. Με το που επιμηκύνθηκε η φιλοξενία τους, άρχισαν τα προβλήματα .

Έγιναν παράπονα για τη φασαρία που έκαναν..

Άρχισαν να πετάνε λόγια στα κορίτσια της γειτονιάς μας

Ένας απ’ αυτούς που ήταν λειψός, άρχισε τα λόγια να τα μεγαλώνει

Τα πράγματα χειροτέρευσαν

Οι σπόροι σπάρθηκαν και η εχθρότητα άρχισε.

Η υπόθεση έχει και άλλη μια διάσταση.

Αριστερά και δεξιά κυκλοφορούν μικρές ειδήσεις.

Λέγεται ότι η μαφία άρχισε σιγά – σιγά να βάζει χέρι στους νέους Σύριους.

Το έδαφος είναι διαθέσιμο… Οι νέοι που πίνουν Μπονζαϊ, δεν έχουν καμιά προσδοκία από τη ζωή τους.

Και αυτοί επί μέρες περνούν τη ζωή τους στους δρόμους

Και αυτοί δεν έχουν εργασία και δύναμη

Και αυτοί δεν έχουν σεντς στη τσέπη τους

Και αυτοί δεν έχουν προσδοκίες από τη ζωή.

Και από πάνω δεν έχουν και πατρίδα.

Δεν τους βλέπουμε? Δεν μας ενδιαφέρει?

Ο κίνδυνος έρχεται με νταούλια και ζουρνάδες !!..