12. Το Μαύρο Πάσχα των Ανατολικοθρακών (6 Απριλίου 1914)
Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων το 1913, η κατάσταση στα Βαλκάνια ήταν ακόμη τεταμένη. Η Θράκη βρέθηκε να είναι μισή στην Βουλγαρία και μισή στην Τουρκία. Στα εδάφη της Ανατολικής Θράκης, κατοικούσαν περίπου 300.000 Έλληνες, γεγονός που ενοχλούσε τους Τούρκους, εφόσον ήθελαν τον πλήρη εκτουρκισμό των περιοχών και την ομογενοποίηση του πληθυσμού. Την Κυριακή του Πάσχα του 1914, στις 6 Απριλίου, μπήκε στο στόχαστρο η Ανατ. Θράκη. Ξεκίνησαν μαζικοί διωγμοί κατά των Ελλήνων κατοίκων. Αφού ξυλοκοπήθηκαν και αφαιρέθηκαν είδη αξίας και τεράστια χρηματικά ποσά, Τούρκοι στρατιωτικοί και χωροφύλακες "με τα ξίφη υψωμένα", όπως γράφει εφημερίδα της εποχής, τους εξανάγκασαν να φύγουν. Στο επίκεντρο βρέθηκαν η Αδριανούπολη, η Αρκαδιούπολη και η Βιζύη. Χρησιμοποίησαν όλες τις τακτικές, για να εκδιώξουν τους Ελληνορθόδοξους κατοίκους. Το 1914 σημαδεύτηκε από τους διωγμούς του Θρακικού Ελληνισμού. Εκδιώχθηκαν 250.000 Έλληνες και όσοι επέζησαν, περιέγραψαν τις θηριωδίες των Τούρκων. Αποτέλεσαν οι Ανατολικοθρακιώτες τον 1ο κύκλο αίματος και διωγμών. Μετά ακολούθησε η γενοκτονία των Αρμενίων και στη συνέχεια των Ποντίων.
Πριν από το "Μαύρο Πάσχα", όπως ανέφερε η εκπομπή: "Η Μηχανή του Χρόνου", οι διώξεις των Θρακών περιελάμβαναν: Εμπορικό αποκλεισμό, βαριά φορολογία, λεηλασίες και τρομοκρατικές επιθέσεις. Από τις 6 Απριλίου και μετά, άρχισαν οι δολοφονίες, οι ομαδικές σφαγές, τα βασανιστήρια, οι εκτοπισμοί και η ένταξη στα Τάγματα Εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού) που εφαρμόσθηκαν αργότερα και εκτεταμένα στη Μικρά Ασία. Σύνθημα των Τούρκων: ΓΙΑΚΑ - ΓΙΑΜΙΝ - ΚΕΣΙΝ δηλαδή ΛΕΗΛΑΤΗΣΤΕ - ΚΑΨΤΕ - ΣΦΑΞΤΕ. Συχνό επίσης το φαινόμενο του Φυγόστρατου. Όλα καθ’ υπόδειξη των Γερμανών στρατιωτικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου