Δεν εξηγείται αλλιώς…Αναφέρομαι στη δήλωση πρώην ακόλουθου Άμυνας των ΗΠΑ στη χώρα μας, ο οποίος με ανάρτησή του στο twitter έγραψε, αναφερόμενος στην ανεπάρκεια των φρεγατών παράκτιας άμυνας που δίνονται στην Ελλάδα, ότι «οι ζητιάνοι δεν έχουν δικαίωμα επιλογής».
Σκέφτηκα να θυμίσω στον ανιστόρητο κ. Παλμ την ομολογία του Χίτλερ ότι ήταν βλακεία του να παρασυρθεί από τον Μουσσολίνι και να τα βάλει με την Ελλάδα, εκτιμώντας ότι θα του έπεφτε στο πιάτο μέσα σε τρεις μέρες. Η καθυστέρηση της λυσσαλέας άμυνας που συνάντησε από τους Έλληνες επί έξι μήνες του στοίχισε την ήττα στο Στάλινγκραντ, αλλάζοντας το αποτέλεσμα της έκβασης του πολέμου υπέρ των Συμμάχων.
Η Μάχη της Κρήτης και του Στάλινγκραντ είναι, όμως, τα δύο κορυφαία γεγονότα στα οποία οφείλει την ελευθερία του ο κόσμος ολόκληρος, μαζί και η πατρίδα του κ.Παλμ.
Πρέπει, όμως, να δικαιολογήσω τον τίτλο του άρθρου : Βλέποντας τα σύννεφα του πολέμου να συγκεντρώνονται πάνω από την Ευρώπη, ο Μεταξάς όχι μόνο προνόησε να οχυρώσει τα σύνορα προς βορρά ( μόνο του λάθος ότι δεν κάλυψε τα σύνορα από τη μεριά της Αλβανίας), αλλά θέλησε να ενισχύσει την Αεροπορία, που την εποχή εκείνη είχε ανεπαρκέστατο και ολιγάριθμο στόλο, παθογένειες του στρατεύματος εξαιτίας του Διχασμού που είχε μεσολαβήσει, ζητώντας μέσω της εδώ αμερικανικής πρεσβείας και με υπόδειξή της με την ελληνική και τον πρεσβευτή μας στην Ουάσιγκτον Κίμωνα Διαμαντόπουλο προμήθεια στρατιωτικού υλικού. Πράγματι, με δύο διαβήματά του ο Διαμαντόπουλος στις 17 Σεπτεμβρίου και 14 Οκτωβρίου 1940, υποστηριζόμενος και από τον πρεσβευτή μας στο Λονδίνο Χαράλαμπο Σιμόπουλο οι οποίοι βρίσκονταν σε άμεση επαφή με την Ειδική Επιτροπή Interdepartmental Liaison Committee που είχε συσταθεί με απόφαση του Προέδρου Ρούζβελτ για να συντονίσει τον στρατιωτικό εφοδιασμό της Ευρώπης , θα ζητήσει 50-75 καταδιωκτικά και 50 μονοθέσια μαχητικά. Θα ακολουθήσει ένας μαραθώνιος συζητήσεων και ανταλλαγή αλληλογραφίας μέσω πρεσβειών αφήνοντας να χαθεί όχι μόνο πολύτιμος χρόνος αλλά και να διαχυθεί μια αφόρητη πικρία στην ελληνική πλευρά για το παζάρεμα μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Μ. Βρετανίας ( ήταν ακόμα σχετικά Μεγάλη...). Ο Διαμαντόπουλος θα επιμείνει ξανά τον Δεκέμβριο με νέα του κρούση στο State Department, ο Ρούζβελτ θα παρακαλέσει τους Βρετανούς να δώσουν στην Ελλάδα 30 επισκευασμένα βρετανικά Mohawks από την Αίγυπτο με την υπόσχεση να τους τα αντικαταστήσει με νέα αμερικανικά. Οι Βρετανοί συμφωνούν, παραλαμβάνουν τα αμερικανικά… αλλά αθετούν τη δέσμευσή τους να στείλουν τα επισκευασμένα δικά τους στην Ελλάδα και προτείνουν να στείλουν άλλα παλαιωμένα τύπου Grumman. Η Ελλάδα θα διαμαρτυρηθεί καθώς έχουμε φτάσει ήδη στον Μάρτιο του 1941 και θα απαιτήσει την αποστολή 30 Tomahawk από την Ουάσιγκτον εδώ και τώρα ! Τα Tomahawk θα φορτωθούν πράγματι με προορισμό την Ελλάδα αλλά καθ’ οδόν…θα αλλάξουν πορεία ενώ πετούν, όπως προκύπτει από έγγραφο του State Department που διέτασσε έρευνα για το θέμα, για το ποιοι μεσολάβησαν να αλλάξει χέρια και πορεία το πολύτιμο φορτίο. Ο ένοχος δεν άργησε να βρεθεί. Ήταν ο ίδιος ο Τσώρτσιλ με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν διέθετε έμπειρους πιλότους και τα αεροπλάνα θα έπεφταν, όπως θα έπεφτε και η ίδια στα χέρια των Γερμανών ! Αυτοί ήταν οι Σύμμαχοί μας Βρετανοί. Ο Τσώρτσιλ δεν διαψεύσθηκε μεν ότι η Ελλάδα τελικώς θα υπέκυπτε στη σαρωτική στρατιωτική επίθεση του Άξονα, αλλά σίγουρα απέτυχε στον χρόνο. Έξι ολόκληροι μήνες καθυστέρησης στα σχέδια του Χίτλερ ήταν τεράστιος χρόνος για τους Συμμάχους, Ο Τσώρτσιλ βαρύνεται με ένα ακόμα έγκλημα κατά της χώρας μας. Ποιος ήταν ο λόγος που διέταξε παραμονές του πολέμου να χτισθεί ένα τρίτο αεροδρόμιο στο μαλακό υπογάστριο της Κρήτης στο Μάλεμε που ουσιαστικά διευκόλυνε το Blitzkrieg των Γερμανών αλεξιπτωτιστών τον Μάιο του 1941, αφού ήδη στο νησί υπήρχε ένα στο Ηράκλειο κι ένα δεύτερο στο Ρέθυμνο ; Προσωπικά, πολύ θα ήθελα να δω την έκφραση του Νεοζηλανδού διοικητή των συμμαχικών δυνάμεων στο νησί Φρέυμπεργκ, ήρωα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν, σπεύδοντας στο σπίτι που διέμενε ένας ακόμα Βρετανός τον οποίο ηρωποιήσαμε με ευκολία εμείς οι Έλληνες για τη στάση του στη δικτατορία των Απριλιανών, ο Κρις Γουντχάουζ, για να του ανακοινώσει εκείνη την ηλιόλουστη ημέρα ότι ο ουρανός σκοτείνιασε όχι από σύννεφα, αλλά από Γερμανούς αλεξιπτωτιστές, κι εκείνος με ήρεμη φωνή να τον προσκαλεί σε μπρέκφαστ και ένα πρωινό τσάι, με το γνωστό βρετανικό φλέγμα λες και ήξερε, λες και το περίμενε…
Αφιερωμένο στους ζητιάνους της Ιστορίας που η Ελλάδα έχει μπόλικη και μπορεί να τους χαρίσει, όπως τους χάρισε ελευθερία, δημοκρατία και πολιτισμό.
Χρόνια πολλά, 200 δοξασμένα !
Εύγε
ΑπάντησηΔιαγραφή