Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:
Εκεί στο Μαξίμου διαβάστε το άρθρο 92 του τουρκικού Συντάγματος και μην τρομοκρατείτε τον Έλληνα οι κατευναστές…
« Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά μια νύχτα..»
 |
| Υπάρχει ένας στίχος τραγουδιού που ο πρόεδρος του AKP Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επαναλαμβάνει κατά καιρούς: «Μπορεί να έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά…». |
«Άρθρο 92: Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση έχει την εξουσία να κηρύξει κατάσταση πολέμου σε περιπτώσεις που θεωρούνται νόμιμες από το διεθνές δίκαιο και να επιτρέπει την αποστολή ΤΕΔ σε ξένες χώρες ή την παρουσία ξένων ενόπλων δυνάμεων στην Τουρκία, εκτός από υποθέσεις που απαιτούνται από διεθνείς συμφωνίες στις οποίες η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος ή κανόνες διεθνούς ευγένειας».
Αν και υπάρχει μια «εξαίρεση» στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου. Ας το θυμηθούμε κι εμείς:
«Σε περίπτωση που η χώρα υποβληθεί σε ξαφνική ένοπλη επίθεση ενώ η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση βρίσκεται σε διακοπές ή είναι αναπόφευκτο να αποφασιστεί αμέσως η χρήση ένοπλης δύναμης, ο πρόεδρος μπορεί επίσης να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τις ΤΕΔ αμέσως»
Αυτό δεν ήταν δυνατό. Τώρα, εάν προκύψει η κατάσταση στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 92 σχετικά με τον κίνδυνο αιφνίδιου πολέμου, η πρώτη αρχή λήψης αποφάσεων θα ανήκει αποκλειστικά στον Πρόεδρο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο παρακάτω:
Εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» της 31 Ιουλίου 2024
Altan Öymen
Υπάρχει ένας στίχος τραγουδιού που ο πρόεδρος του AKP Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επαναλαμβάνει κατά καιρούς:
«Μπορεί να έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά…».
Αυτό το χρησιμοποίησε για να «εκφοβίσει» τους κυβερνώντες χωρών όπου σημειώθηκαν εντάσεις στις σχέσεις εξωτερικής πολιτικής. Το είπε ως προειδοποίηση στον Σύριο πρόεδρο, τον οποίο αποκαλούσε «Εσέτ» αλλάζοντας τα γράμματα του ονόματός του για αρκετή ώρα... Εν τω μεταξύ αναφέρθηκαν πιθανότητες όπως η είσοδος στη Συρία και η «προσευχή στο τζαμί των Εμεβιέ».
Οι σχέσεις Τουρκίας-Συρίας έγιναν ολοένα και πιο τεταμένες με τη συμβολή αυτών και παρόμοιων δηλώσεων. Υπήρξαν και στιγμές που γινόταν λόγος για ενδεχόμενο πολέμου μεταξύ των δύο χωρών.
Τώρα, ευτυχώς, υπάρχει μια κατάσταση μεταξύ μας και της Συρίας σαν να έχουν μείνει πίσω μας αυτές οι εποχές και η αναζήτηση της ειρήνης είναι στην ημερήσια διάταξη. Ξαφνικά όμως προέκυψε η πιθανότητα ενός νέου πολέμου. Ο Ερντογάν δεν επανέλαβε αυτό το «τραγούδι». Αλλά ενάντια στη στάση του Ισραήλ στη Γάζα, είπε: «Όπως μπήκαμε στο Καραμπάχ, μπήκαμε στη Λιβύη, θα κάνουμε το ίδιο πράγμα σ’ αυτούς». Αν και η κατάσταση στο Καραμπάχ και στη Λιβύη ήταν αρκετά διαφορετική. Υπήρχαν διαφορετικά σχόλια για αυτό το θέμα. Όμως αυτή τη φορά, τα λόγια του αρχηγού του AKP ενισχύθηκαν από τον Μπαχτσελί, τον αρχηγό του κυβερνητικού εταίρου MHP. Ο Μπαχτσελί είπε ευθέως: «Φυσικά, όλα τα είδη σεναρίων θα πρέπει να είναι στην ημερήσια διάταξη, να ενισχυθούν όλες οι πολιτικές, στρατηγικές και στρατιωτικές προετοιμασίες και να επιβεβαιωθεί με ακρίβεια ότι η Τουρκία δεν είναι μια χώρα που πρέπει να αντιμετωπίζεται ελαφρά».
Έτσι, προστέθηκε μια νέα δικαίωση στη θέση όσων απάντησαν «Ναι» στο ερώτημα «Υπάρχει κίνδυνος Γ΄ παγκοσμίου πολέμου?», που έχει αρχίσει να εκφράζεται κατά καιρούς στην κοινή γνώμη ορισμένων χωρών.
***
Φυσικά, το ενδεχόμενο ενός πολέμου είναι ένας κίνδυνος που πολλές χώρες στον κόσμο θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους, όχι μόνο για «παγκόσμιους πολέμους» αλλά και για τοπικούς πολέμους... Καμία χώρα δεν μπορεί να αγνοήσει τις προετοιμασίες γι’ αυτό. Αλλά για να εκπληρώσετε αυτό το καθήκον, δεν είναι απαραίτητο να το δηλώσετε δυνατά και καθαρά. Αντίθετα, αυτό θα σήμαινε την επιλογή της χρήσης βίας αντί της αναζήτησης λύσεων στα διεθνή προβλήματα με τη χρήση ειρηνικών μέσων και την ενθάρρυνση άλλων ενδιαφερόμενων χωρών να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.
***
Και φυσικά, υπάρχει και κάτι ακόμα: Σε μια δημοκρατική χώρα, η απόφαση για «πόλεμο» είναι δουλειά των κοινοβουλίων, όχι μόνο ενός ή δύο ανθρώπων. Αυτό συμβαίνει στη χώρα μας, συνταγματικά.
Αν και πολλά άρθρα έχουν αλλάξει για να ενισχυθεί το «μονοπρόσωπο σύστημα», το ίδιο ισχύει και στο τρέχον κείμενο του συντάγματός μας. Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 92 του Συντάγματος έχει ως εξής:
«Άρθρο 92: Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση έχει την εξουσία να κηρύξει κατάσταση πολέμου σε περιπτώσεις που θεωρούνται νόμιμες από το διεθνές δίκαιο και να επιτρέπει την αποστολή ΤΕΔ σε ξένες χώρες ή την παρουσία ξένων ενόπλων δυνάμεων στην Τουρκία, εκτός από υποθέσεις που απαιτούνται από διεθνείς συμφωνίες στις οποίες η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος ή κανόνες διεθνούς ευγένειας».
Αν και υπάρχει μια «εξαίρεση» στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου. Ας το θυμηθούμε κι εμείς:
«Σε περίπτωση που η χώρα υποβληθεί σε ξαφνική ένοπλη επίθεση ενώ η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση βρίσκεται σε διακοπές ή είναι αναπόφευκτο να αποφασιστεί αμέσως η χρήση ένοπλης δύναμης, ο πρόεδρος μπορεί επίσης να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τις ΤΕΔ αμέσως»
Φυσικά, αυτή η «κατάσταση εξαίρεσης» δεν αλλάζει το γεγονός ότι το θέμα είναι ουσιαστικά αντικείμενο της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας. Εάν η χώρα υποστεί μια τέτοια «αιφνίδια επίθεση», ο πρόεδρος που θα λάβει αυτή την απόφαση πρέπει να διασφαλίσει ότι το Κοινοβούλιο συνεδριάζει αμέσως μετά την εφαρμογή και συζητά την κατάσταση.
***
Πάμε στη σημερινή κατάσταση...
Το κοινοβούλιο μας προχώρησε χθες σε διακοπές. Δεν θα ήταν πιο σωστό ο κ. Ερντογάν και ο κ. Μπαχτσελί να μεριμνήσουν ώστε το θέμα να συζητηθεί στη Βουλή πριν από τις δηλώσεις τους, ότι οι ΤΕΔ αντιμετωπίζουν μια πολύ σημαντική κατάσταση ?
Αν και στην ημερήσια διάταξη της Βουλής μπήκαν κάποια νομοσχέδια, τα οποία ζητήθηκε να συζητηθούν και να γίνουν αρχικά δεκτά. Δεν θα μπορούσε όμως σ’ αυτό να προστεθεί και ένα θέμα «δυνατότητα πολέμου» ή δεν θα μπορούσε να αναβληθεί η έναρξη των διακοπών και να παραταθούν οι εργάσιμες ημέρες για λίγες μέρες ακόμη ?
Δεν είναι λόγια, υπάρχει μια κατάσταση όπου οι «ένοπλες δυνάμεις» χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις πρόνοιες του συντάγματος... Το κυβερνών κόμμα θέλει να γίνουν κάθε είδους προετοιμασίες ενάντια στο ενδεχόμενο πολέμου. Δεν θα έπρεπε η Βουλή να έχει τουλάχιστον κάποιες πληροφορίες για τα θέματα που σχετίζονται με αυτή την κατάσταση? Εάν κρίθηκε ανεπιθύμητο να συζητηθεί το θέμα σε ανοιχτή συνεδρίαση, θα ήταν επίσης δυνατό να πραγματοποιηθούν μία ή περισσότερες «κλειστές συνεδριάσεις» για αυτές τις συζητήσεις.
Φυσικά, οι «διακοπές» είναι δικαίωμα όλων. Φυσικά και οι βουλευτές... Επιπλέον, έχει καθιερωθεί μια πρακτική που απαιτεί να συζητούνται επίμαχα ζητήματα το βράδυ και να συνεχίζονται οι συνεδριάσεις μέχρι το πρωί κάποια βράδια. Γι' αυτό οι βουλευτές μας είναι πολύ κουρασμένοι αυτές τις τελευταίες μέρες. Αν και το κυβερνών κόμμα και οι περισσότεροι υποστηρικτές του προτιμούν να περνούν τις περισσότερες συναντήσεις τους χαλαρώνοντας έξω από την αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης της Βουλής. Η κούρασή τους δεν είναι τόσο μεγάλη όσο των συναδέλφων τους στις Γενικές συνεδριάσεις. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να είναι λόγος να τους στερήσουμε διακοπές. Θα μπορούσαν όμως να εκπληρώσουν τα συνταγματικά τους καθήκοντα μένοντας στην Άγκυρα για 3 έως 4 ημέρες ή μια εβδομάδα.
Αυτό δεν ήταν δυνατό. Τώρα, εάν προκύψει η κατάσταση στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 92 σχετικά με τον κίνδυνο αιφνίδιου πολέμου, η πρώτη αρχή λήψης αποφάσεων θα ανήκει αποκλειστικά στον Πρόεδρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου