Επειδή τα γραπτά... μένουν

 

Ας θυμηθούμε δύο χαρακτηριστικά άρθρα , δηλώσεις των αδερφών Παπανδρέου.

Το πρώτο κείμενο αναφέρετε σε δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου σε συνέντευξη τύπου στο Τορόντο του Καναδά το 1999

και το δεύτερο κείμενο του αδερφού του Νίκου Παπανδρέου σε επιστολή του προς την Αμερικανίδα φίλη του Χριστίνα Βαρντ , όπως δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό «Νέμεσις», τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004...

"Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας".

Γιώργος Παπανδρέου (Συνέντευξη τύπου - Τορόντο Καναδά, 1999)

*******************************************

"Είμαι 37 ετών στην καρδιά της ελληνικής πολιτικής. Δεν ξέρω αν ο Γουόλτερ σου είπε για το υπόβαθρό μου. Είμαι μισός Αμερικανός και μισός Έλληνας. Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο, είμαι μετανάστης στην Ελλάδα.

Ο παππούς μου και ο πατέρας μου είναι ίσως οι πιο διάσημοι και κακόφημοι πολιτικοί στην Ελλάδα από το 1900. Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι επικεφαλής αυτής της καταραμένης χώρας σαν πρωθυπουργός, για ακόμη μια φορά.

Ο αδελφός μου είναι βουλευτής με το πνεύμα της δεκαετίας του '60. Η μητέρα μου προήδρευε και προεδρεύει σε διάφορες γυναικείες οργανώσεις. Ο γαμπρός μου 100% είναι πολιτικός για τα πανηγύρια. Περιστασιακά και εγώ ο ίδιος στήνω μια παράσταση ως υιός του. Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας με αμερικανική καρδιά.".

Νίκος Παπανδρέου (Επιστολή προς την Αμερικανίδα φίλη του Χριστίνα Βαρντ - Περιοδικό «Νέμεσις», τεύχος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004)